Tι γραφει ο ξενος Tυπος απο καθημερινή
HERALD TRIBUNE
Η πρόκληση του συνεδρίου των Δημοκρατικών
Ο γερουσιαστής Μπαράκ Ομπάμα συμμετέχει στο συνέδριο των Δημοκρατικών στο Ντένβερ, αντιμετωπίζοντας μια σαφή πρόκληση: καλείται να ταυτίσει τη φιλόδοξη ρητορική του που τον οδήγησε ώς αυτή την ιστορική στιγμή με μία ισχυρή και λεπτομερή εξήγηση του πώς σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα της χώρας. Βεβαίως θα υπάρξουν και παράπλευρες προκλήσεις, όπως η υποψηφιότητα του γερουσιαστή Τζόζεφ Μπάιντεν για τη θέση του αντιπροέδρου ή ο τρόπος που το ζεύγος Κλίντον και οι δυσαρεστημένοι υποστηρικτές του θα συμπεριφερθούν προς το υποψήφιο προεδρικό δίδυμο. Η σημαντικότερη πρόκληση, ωστόσο, είναι η ευκαιρία που κρατάει στα χέρια του ο Ομπάμα να δώσει, επιτέλους, σαφή εικόνα στα 120 εκατ. ψηφοφόρων για το τι εννοεί όταν τους ζητάει να τον εμπιστευτούν προκειμένου να αλλάξει τη χώρα. Ο κόσμος θέλει να ακούσει πώς ο υποψήφιος των Δημοκρατικών θα σταματήσει τον κατήφορο της οικονομίας, πώς θα βοηθήσει τα εκατομμύρια των πολιτών που έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους και την ελπίδα και παράλληλα πώς θα βοηθήσει τα παιδιά να γίνουν ανταγωνιστικά στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Ο Ομπάμα προχώρησε σ' ένα σημαντικό βήμα επιλέγοντας τον Μπάιντεν, ο οποίος θεωρείται ειδικός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αλλά ο Μπάιντεν είναι γνωστός και για τις γκάφες του. Πολλές είναι οι θεωρίες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν γιατί ο Ομπάμα δεν προηγείται καθαρά έναντι του Μακέιν. Ορισμένοι λένε ότι είναι Αφροαμερικανός, ενώ άλλοι διατείνονται ότι ο Ομπάμα είναι πολύ εγκεφαλικός για να επικοινωνήσει με ορισμένους ψηφοφόρους.
LA REPUBBLICA
Πρώτη η Ελεάνορ Ρούσβελτ
Η ομιλία της υποψήφιας πρώτης κυρίας δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Την παράδοση αυτή επέβαλε το 1940 η σύζυγος του Ρούσβελτ, Ελεάνορ Ρούσβελτ, που έπεισε τους διαφωνούντες αντιπροσώπους του συνεδρίου ότι ο αντιπρόεδρος που επέλεξε ο σύζυγός της ήταν ο κατάλληλος. Αλλά μια τέτοια εκδήλωση σαν την προχθεσινή δεν ξανάγινε: έβγαλαν στη φόρα την ιδιωτική τους ζωή, τους συγγενείς τους, τους φίλους τους, ολόκληρο το παρελθόν τους. Επρόκειτο για ένα θαυμάσιο σκηνικό και για τέλειο σενάριο.
ARAB NEWS
Είναι μακρύς ο δρόμος
Αν κι έχουν περάσει 60 χρόνια εκτοπίσεων, ταπεινώσεων και βίας, οι Παλαιστίνιοι δεν βρίσκονται ακόμη κοντά στο ενδεχόμενο να αποκτήσουν δικό τους κράτος αναγνωρισμένο διεθνώς με ασφαλή σύνορα όπως ήταν πριν από το 1948. Οι Παλαιστίνιοι και οι συνεργάτες τους ακολουθούν λανθασμένη πολιτική στην προσπάθειά τους να πετύχουν αυτό που όλοι εμείς διαθέτουμε εξ αρχής: μια πατρίδα, ένα κράτος δικό μας. Δύο άνθρωποι -ξαδέλφια αν θέλετε- τσακώνονται για μια μικρή λωρίδα γης στη Μέση Ανατολή. Οι Εβραίοι δηλώνουν ότι διαθέτουν βιβλικά δικαιώματα, ενώ οι Παλαιστίνιοι Αραβες μπορούν να ανιχνεύσουν πολύ πολύ παλιές ρίζες. Και οι δύο πλευρές πιστεύουν ότι έχουν δίκιο και παρά τις ατελείωτες συζητήσεις ελάχιστοι είτε της μιας είτε της άλλης πλευράς αλλάζουν γνώμη. Διαπραγματεύσεις έχουν γίνει πολλές. Είχαμε το Οσλο, το Καμπ Ντέιβιντ, τον Οδικό Χάρτη και την Ανάπολη. Ο πρόεδρος Μπους μας υποσχέθηκε ότι το 2008 θα είναι το μαγικό έτος που θα κλείσει οριστικά το κεφάλαιο του πόνου των Παλαιστινίων. Ομως η λύση των δύο κρατών δεν προχώρησε. Και πράγματι, αν το Ισραήλ και οι φίλοι του στην Ουάσιγκτον ήθελαν να διαμαρτυρηθούν θα το είχαν κάνει εδώ και καιρό. Και όπως έχουν τα πράγματα, το Ισραήλ μετά τις εκλογές μπορεί να στείλει τα τανκς του εναντίον των Παλαιστινίων. Μια ένδειξη προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η απειλή για επανακατάληψη της Γάζας κάθε φορά που μια ρουκέτα της Χαμάς πλήττει ισραηλινούς στόχους. Το Ισραήλ πρέπει να καταλάβει ότι οποιαδήποτε διείσδυση σε κυρίαρχες παλαιστινιακές περιοχές δεν θα μείνει χωρίς απάντηση. Οσο για τους Παλαιστίνιους θα πρέπει να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο των συνόρων τους, των ακτών και των αιθέρων. Ωστόσο καμιά από αυτές τις θέσεις δεν θα γίνει δεκτή από τους Ισραηλινούς.
PRAVDA
Ξέφρενοι πανηγυρισμοί
Η απόφαση της ρωσικής ηγεσίας να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας υπήρξε μεγάλη έκπληξη για τους κατοίκους τους. Πολλοί άρχισαν να τηλεφωνούν σε φίλους και συγγενείς. Ηθελαν να μοιραστούν μαζί τη χαρά τους. Αμέσως μετά το τηλεοπτικό διάγγελμα του προέδρου Μεντβέντεφ, ο ένας έδινε συγχαρητήρια στον άλλο. Οπως μετέδιδε χθες το πρακτορείο Interfax, στους δρόμους επικρατούσε οχλαγωγία, οι οδηγοί κόρναραν συνεχώς, ενώ κάποιοι άλλοι πυροβολούσαν στον αέρα, γιορτάζοντας την ανεξαρτησία τους. «Η απόφαση του προέδρου αποτελεί απάντηση στους πολιτικούς που ισχυρίστηκαν ότι η Ρωσία χρειαζόταν νέα τμήματα γης, αποκάλεσαν τη Ρωσία εισβολέα και δήλωναν ότι το Κρεμλίνο θα προσαρτήσει την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία», δήλωσε ο Ρώσος πρεσβευτής στο ΝΑΤΟ Ντιμίτρι Ρογκόζιν.
THE GUARDIAN
Το σημαντικό γεγονός
Τη θητεία κάθε Ρώσου προέδρου φαίνεται ότι καθορίζει ένα γεγονός-κλειδί. Για τον Βλαντιμίρ Πούτιν αυτό το γεγονός ήταν η σύλληψη του πλουσιότερου Ρώσου, Μιχαήλ Χοντορκόφσκι και η κατάσχεση του πετρελαϊκού του Ομίλου YUKOS. Ηταν αυτό που τελικά έδωσε τον τόνο για τον υπόλοιπο χρόνο της προεδρίας του. Ο πόλεμος της Ρωσίας με τη Γεωργία είναι το γεγονός-κλειδί στη θητεία του Ντμίτρι Μεντβέντεφ που σχεδόν μόλις άρχισε. Η στρατιωτική επέμβαση ενδέχεται να αμαυρώσει τη φήμη του και να διαλύσει κάθε ελπίδα για εφαρμογή μιας φιλελεύθερης ατζέντας στο εσωτερικό της χώρας.
BERLINER ZEITUNG
Αναδόμηση σχέσεων;
Τις επόμενες δεκαετίες, η Ρωσία χρειάζεται εκσυγχρονισμό σε όλα τα επίπεδα. Συχνά εντυπωσιαζόμαστε από τους αριθμούς ανάπτυξής της, αλλά στην ουσία η εθνική της οικονομία μόλις πέρσι έφθασε τα επίπεδα του 1991, ενώ συνεχίζει να χρησιμοποιεί την πεπαλαιωμένη σοβιετική τεχνολογία. Δηλαδή δεν είναι μόνον η Δύση ανίκανη να απομονώσει τη Ρωσία, αλλά και η Ρωσία είναι ανίσχυρη να διαγράψει τη Δύση. Επομένως εδώ δημιουργούνται πραγματικές ευκαιρίες για την αναδόμηση των σχέσεων Ρωσίας - Δύσης.
Η πρόκληση του συνεδρίου των Δημοκρατικών
Ο γερουσιαστής Μπαράκ Ομπάμα συμμετέχει στο συνέδριο των Δημοκρατικών στο Ντένβερ, αντιμετωπίζοντας μια σαφή πρόκληση: καλείται να ταυτίσει τη φιλόδοξη ρητορική του που τον οδήγησε ώς αυτή την ιστορική στιγμή με μία ισχυρή και λεπτομερή εξήγηση του πώς σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα της χώρας. Βεβαίως θα υπάρξουν και παράπλευρες προκλήσεις, όπως η υποψηφιότητα του γερουσιαστή Τζόζεφ Μπάιντεν για τη θέση του αντιπροέδρου ή ο τρόπος που το ζεύγος Κλίντον και οι δυσαρεστημένοι υποστηρικτές του θα συμπεριφερθούν προς το υποψήφιο προεδρικό δίδυμο. Η σημαντικότερη πρόκληση, ωστόσο, είναι η ευκαιρία που κρατάει στα χέρια του ο Ομπάμα να δώσει, επιτέλους, σαφή εικόνα στα 120 εκατ. ψηφοφόρων για το τι εννοεί όταν τους ζητάει να τον εμπιστευτούν προκειμένου να αλλάξει τη χώρα. Ο κόσμος θέλει να ακούσει πώς ο υποψήφιος των Δημοκρατικών θα σταματήσει τον κατήφορο της οικονομίας, πώς θα βοηθήσει τα εκατομμύρια των πολιτών που έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους και την ελπίδα και παράλληλα πώς θα βοηθήσει τα παιδιά να γίνουν ανταγωνιστικά στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Ο Ομπάμα προχώρησε σ' ένα σημαντικό βήμα επιλέγοντας τον Μπάιντεν, ο οποίος θεωρείται ειδικός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αλλά ο Μπάιντεν είναι γνωστός και για τις γκάφες του. Πολλές είναι οι θεωρίες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν γιατί ο Ομπάμα δεν προηγείται καθαρά έναντι του Μακέιν. Ορισμένοι λένε ότι είναι Αφροαμερικανός, ενώ άλλοι διατείνονται ότι ο Ομπάμα είναι πολύ εγκεφαλικός για να επικοινωνήσει με ορισμένους ψηφοφόρους.
LA REPUBBLICA
Πρώτη η Ελεάνορ Ρούσβελτ
Η ομιλία της υποψήφιας πρώτης κυρίας δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Την παράδοση αυτή επέβαλε το 1940 η σύζυγος του Ρούσβελτ, Ελεάνορ Ρούσβελτ, που έπεισε τους διαφωνούντες αντιπροσώπους του συνεδρίου ότι ο αντιπρόεδρος που επέλεξε ο σύζυγός της ήταν ο κατάλληλος. Αλλά μια τέτοια εκδήλωση σαν την προχθεσινή δεν ξανάγινε: έβγαλαν στη φόρα την ιδιωτική τους ζωή, τους συγγενείς τους, τους φίλους τους, ολόκληρο το παρελθόν τους. Επρόκειτο για ένα θαυμάσιο σκηνικό και για τέλειο σενάριο.
ARAB NEWS
Είναι μακρύς ο δρόμος
Αν κι έχουν περάσει 60 χρόνια εκτοπίσεων, ταπεινώσεων και βίας, οι Παλαιστίνιοι δεν βρίσκονται ακόμη κοντά στο ενδεχόμενο να αποκτήσουν δικό τους κράτος αναγνωρισμένο διεθνώς με ασφαλή σύνορα όπως ήταν πριν από το 1948. Οι Παλαιστίνιοι και οι συνεργάτες τους ακολουθούν λανθασμένη πολιτική στην προσπάθειά τους να πετύχουν αυτό που όλοι εμείς διαθέτουμε εξ αρχής: μια πατρίδα, ένα κράτος δικό μας. Δύο άνθρωποι -ξαδέλφια αν θέλετε- τσακώνονται για μια μικρή λωρίδα γης στη Μέση Ανατολή. Οι Εβραίοι δηλώνουν ότι διαθέτουν βιβλικά δικαιώματα, ενώ οι Παλαιστίνιοι Αραβες μπορούν να ανιχνεύσουν πολύ πολύ παλιές ρίζες. Και οι δύο πλευρές πιστεύουν ότι έχουν δίκιο και παρά τις ατελείωτες συζητήσεις ελάχιστοι είτε της μιας είτε της άλλης πλευράς αλλάζουν γνώμη. Διαπραγματεύσεις έχουν γίνει πολλές. Είχαμε το Οσλο, το Καμπ Ντέιβιντ, τον Οδικό Χάρτη και την Ανάπολη. Ο πρόεδρος Μπους μας υποσχέθηκε ότι το 2008 θα είναι το μαγικό έτος που θα κλείσει οριστικά το κεφάλαιο του πόνου των Παλαιστινίων. Ομως η λύση των δύο κρατών δεν προχώρησε. Και πράγματι, αν το Ισραήλ και οι φίλοι του στην Ουάσιγκτον ήθελαν να διαμαρτυρηθούν θα το είχαν κάνει εδώ και καιρό. Και όπως έχουν τα πράγματα, το Ισραήλ μετά τις εκλογές μπορεί να στείλει τα τανκς του εναντίον των Παλαιστινίων. Μια ένδειξη προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η απειλή για επανακατάληψη της Γάζας κάθε φορά που μια ρουκέτα της Χαμάς πλήττει ισραηλινούς στόχους. Το Ισραήλ πρέπει να καταλάβει ότι οποιαδήποτε διείσδυση σε κυρίαρχες παλαιστινιακές περιοχές δεν θα μείνει χωρίς απάντηση. Οσο για τους Παλαιστίνιους θα πρέπει να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο των συνόρων τους, των ακτών και των αιθέρων. Ωστόσο καμιά από αυτές τις θέσεις δεν θα γίνει δεκτή από τους Ισραηλινούς.
PRAVDA
Ξέφρενοι πανηγυρισμοί
Η απόφαση της ρωσικής ηγεσίας να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ν. Οσετίας και της Αμπχαζίας υπήρξε μεγάλη έκπληξη για τους κατοίκους τους. Πολλοί άρχισαν να τηλεφωνούν σε φίλους και συγγενείς. Ηθελαν να μοιραστούν μαζί τη χαρά τους. Αμέσως μετά το τηλεοπτικό διάγγελμα του προέδρου Μεντβέντεφ, ο ένας έδινε συγχαρητήρια στον άλλο. Οπως μετέδιδε χθες το πρακτορείο Interfax, στους δρόμους επικρατούσε οχλαγωγία, οι οδηγοί κόρναραν συνεχώς, ενώ κάποιοι άλλοι πυροβολούσαν στον αέρα, γιορτάζοντας την ανεξαρτησία τους. «Η απόφαση του προέδρου αποτελεί απάντηση στους πολιτικούς που ισχυρίστηκαν ότι η Ρωσία χρειαζόταν νέα τμήματα γης, αποκάλεσαν τη Ρωσία εισβολέα και δήλωναν ότι το Κρεμλίνο θα προσαρτήσει την Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία», δήλωσε ο Ρώσος πρεσβευτής στο ΝΑΤΟ Ντιμίτρι Ρογκόζιν.
THE GUARDIAN
Το σημαντικό γεγονός
Τη θητεία κάθε Ρώσου προέδρου φαίνεται ότι καθορίζει ένα γεγονός-κλειδί. Για τον Βλαντιμίρ Πούτιν αυτό το γεγονός ήταν η σύλληψη του πλουσιότερου Ρώσου, Μιχαήλ Χοντορκόφσκι και η κατάσχεση του πετρελαϊκού του Ομίλου YUKOS. Ηταν αυτό που τελικά έδωσε τον τόνο για τον υπόλοιπο χρόνο της προεδρίας του. Ο πόλεμος της Ρωσίας με τη Γεωργία είναι το γεγονός-κλειδί στη θητεία του Ντμίτρι Μεντβέντεφ που σχεδόν μόλις άρχισε. Η στρατιωτική επέμβαση ενδέχεται να αμαυρώσει τη φήμη του και να διαλύσει κάθε ελπίδα για εφαρμογή μιας φιλελεύθερης ατζέντας στο εσωτερικό της χώρας.
BERLINER ZEITUNG
Αναδόμηση σχέσεων;
Τις επόμενες δεκαετίες, η Ρωσία χρειάζεται εκσυγχρονισμό σε όλα τα επίπεδα. Συχνά εντυπωσιαζόμαστε από τους αριθμούς ανάπτυξής της, αλλά στην ουσία η εθνική της οικονομία μόλις πέρσι έφθασε τα επίπεδα του 1991, ενώ συνεχίζει να χρησιμοποιεί την πεπαλαιωμένη σοβιετική τεχνολογία. Δηλαδή δεν είναι μόνον η Δύση ανίκανη να απομονώσει τη Ρωσία, αλλά και η Ρωσία είναι ανίσχυρη να διαγράψει τη Δύση. Επομένως εδώ δημιουργούνται πραγματικές ευκαιρίες για την αναδόμηση των σχέσεων Ρωσίας - Δύσης.
Comments