γράμματα αναγνωστών. καθημερινή
Για το σπίτι του Γιάννη Ρίτσου
Κύριε διευθυντά
Σε συνέχεια των δημοσιευμάτων της «Καθημερινής» της 1ης και 6ης Αυγούστου 2008 που αναφέρονται στο σπίτι όπου έζησε ο Γιάννης Ρίτσος μέσα στο Κάστρο της Μονοβασιάς και στην άδεια που δόθηκε για την ανέγερση δεύτερου ορόφου σε κτίσμα που βρίσκεται μπροστά από το σπίτι του θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:
Με τον ιδιοκτήτη του κτίσματος κ. Γρηγορέα δεν έχω καμιά προσωπική διένεξη και ουδέποτε αμφισβήτησα το γεγονός ότι η άδειά του είναι καθ’ όλα νόμιμη. Θεωρώ απολύτως φυσιολογική την προσπάθειά του να αναβαθμίσει το περιουσιακό στοιχείο που πρόσφατα απέκτησε. Στις μέρες μας θεωρείται πλέον αναχρονιστική η μέριμνα να μη βλάψεις τον γείτονα στην προσπάθειά σου να αναδείξεις τη δική σου περιουσία, έτσι, μ’ όλο που ο κ. Γρηγορέας θα μπορούσε να έχει το διώροφό του και τη δίρρηχτη στέγη του (χωρίς να προκαλέσει ζημιά ή την οποιαδήποτε αισθητική αλλοίωση του χώρου) αν κατέβαζε κατά τι τα ύψη της οικοδομής του –όπως είχα προτείνει– θεωρώ φυσιολογικό το ότι δεν θέλησε να το κάνει.
Το πρόβλημά μου είναι στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Δεν αναφέρομαι στον χρόνο - ρεκόρ (περίπου εξάμηνο) μέσα στο οποίο εγκρίθηκε η άδεια. Αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι το κτίσμα είναι μικρό αλλά στο γεγονός ότι η αυτοψία έγινε μετά τη χορήγηση της αδείας και μετά τη δική μου διαμαρτυρία. Αναφέρομαι επίσης στο γεγονός ότι η άδεια που ζητήθηκε ήταν «αποκατάστασης κτιρίου», ενώ στην πραγματικότητα είναι άδεια ανέγερσης δεύτερου ορόφου σε ένα κτίσμα, το οποίο αποδεδειγμένα ήταν ισόγειο. Φωτογραφίες από τα μέσα του 20ού αιώνα έχουν απαθανατίσει τη μικρή ισόγεια αποθήκη ιδιοκτησίας του κ. Γρηγορέα. Οπότε για ποια αποκατάσταση, ποιου κτιρίου μιλάμε; Η άδεια που δόθηκε, δόθηκε για το συγκεκριμένο κτίσμα, το οποίο με βάση τα δομικά του στοιχεία και τις φωτογραφίες που υπάρχουν, δεν ήταν διώροφο, άρα δεύτερος όροφος δεν μπορεί να κατασκευαστεί.
Για το αν η πρόσοψη έχει εφτά ανοίγματα και τι πειράζει αν κλείσει το ένα, δεν έχω σχόλια. Να αναφέρω μόνο πως το ένα παράθυρο αντιστοιχεί σε ένα δωμάτιο της πρόσοψης του σπιτιού, πως κλείνει κατά τα 4/5 (και όχι το ½), πως εκτός από τη θέα χάνει και τον αέρα μια που εκτός από το κλιματιστικό του ενός γείτονα θα υπάρχει και η κάψα από τα κεραμίδια του άλλου όταν ανοίγει το παράθυρο. Οσοι έχετε πάει Μονοβασιά θα γνωρίζετε πως το μέρος κάθε άλλο παρά δροσερό είναι.
Θεωρώ ανθρώπινο, όταν κανείς παίρνει μια απόφαση και κάποιος του λέει πως είναι λάθος, να προσπαθεί, σαν πρώτη αντίδραση, να βρει στοιχεία να τη στηρίξει.
Θέλω να σας βεβαιώσω πως δεν είμαι σαν τον σκύλο που δεν αφήνει το κόκαλο. Αν δεν ήταν το σπίτι του Ρίτσου και αν δεν ήμουν σίγουρη για το δίκιο αυτών που λέω, θα μου ήταν αρκετή η θέα από τα υπόλοιπα έξι ανοίγματα της πρόσοψης...
Ερη Ριτσου / Μαρούσι
Αποζημιώσεις πυρόπληκτων αγροτών
Κύριε διευθυντά
Πριν από λίγες μέρες απεστάλησαν στους δήμους (αλλά όχι στον κάθε δικαιούχο χωριστά) από τον ΕΛΓΑ (τον κρατικό φορέα Γεωργικών Ασφαλίσεων) οι πίνακες με τα ονόματα και τις αντίστοιχες αποζημιώσεις των δικαιούχων αγροτών, λόγω των ζημιών που υπέστησαν από τις πυρκαγιές του 2007. Ετσι, κάθε ενδιαφερόμενος αγρότης που επιθυμεί να ενημερωθεί σχετικά θα πρέπει να μεταβεί στο Δημαρχείο του δήμου του, το οποίο μπορεί να απέχει πέντε ή και δέκα χιλιόμετρα από τον τόπο κατοικίας του από το χωριό του, με ό,τι αυτό κοστίζει σε χρόνο και γενικά σε έξοδα μετακίνησης. Αυτή είναι μια συνηθισμένη πρακτική επικοινωνίας όχι μόνο του ΕΛΓΑ, αλλά και άλλων δημόσιων οργανισμών, με τους αγρότες, που σίγουρα δεν συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας των αγροτών.
Οι δικαιούχοι αποζημίωσης αγρότες, μετά την «ενημέρωσή» τους, μπορούν εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος (περίπου ενός μηνός) να κάνουν ένσταση αν δεν συμφωνούν κάπου με το σχετικό πόρισμα που τους αφορά. Πλην, όμως, τα πορίσματα αυτά δεν αναφέρουν το εδάφιο ή το άρθρο του νομοθετήματος στο οποίο στηρίζονται και, για να είμαστε ακριβέστεροι, δεν αναφέρουν καν το νομοθέτημα.
Ετσι τουλάχιστον έχουν τα πράγματα αναφορικά με την επικοινωνία του ΕΛΓΑ με τους πυρόπληκτους αγρότες του Δήμου Θεραπνών Λακωνίας και υποθέτω ότι τα ίδια ισχύουν για την πρακτική επικοινωνίας και ενημέρωσης που ακολουθεί ο ΕΓΑ με τους πυρόπληκτους αγρότες και των άλλων πυρόπληκτων δήμων.
Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να αντικρούσει με νομικά επιχειρήματα ένας αγρότης πόρισμα του ΕΛΓΑ σύμφωνα με το οποίο π.χ. δεν δικαιούται αποζημίωση για τις αποθηκευμένες ελιές του που κάηκαν ή για τις πλαστικές κλούβες που χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει τα προϊόντα του, όταν ο συντάκτης του πορίσματος αρκείται στη φράση «Ζημιά μη δικαιούμενη ενίσχυσης», θεωρώντας προφανώς περιττή οποιαδήποτε αιτιολογία αυτής της απόφασής του;
Μ. Μαγκαναρης - πυρόπληκτος αγρότης / Σπάρτη
Η δολοφονία του Αυστραλού τουρίστα
Κύριε διευθυντά
Με αλλεπάλληλα, επίκαιρα και εύστοχα δημοσιεύματα αναδείξατε τις ευθύνες των φυσικών και ηθικών αυτουργών για τη φρικτή δολοφονία του Αυστραλού τουρίστα από μπράβους των μπαρ «Κάβο Παραντίσο» και «Τροπικάνα» στη Μύκονο, η οποία εκτός από αποτρόπαιη πράξη επέφερε και ανυπολόγιστη ζημία και δυσφήμισε διεθνώς τη χώρα μας. Με την επιστολή μου αυτή θα ήθελα να αναδείξω και τις ευθύνες των αρμόδιων αρχών οι παραλείψεις των οποίων αποθρασύνουν τους κακούς και άπληστους επιχειρηματίες και τα εγκληματικά στοιχεία. Οι παραλείψεις αυτές είναι έκφανση της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων που κυριαρχούν στη δημόσια και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 3 του π.δ 180-1979 η αρχή που εκδίδει τις άδειες λειτουργίας αυτών των καταστημάτων –υποθέτουμε ότι είχαν άδεια λειτουργίας γιατί αν δεν είχαν τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για τη διοίκηση– αφαιρεί την άδεια λειτουργίας και σφραγίζει το κατάστημα από δέκα (10) μέχρι εξήντα (60) ημέρες και στην περίπτωση που στο κατάστημα «λαμβάνουν χώρα σοβαρές αταξίες αντικοινωνικού χαρακτήρα που προκαλούν το κοινό αίσθημα ή δημιουργούν κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια, τη νεολαία και τα ήθη». Η αρχή που εκδίδει τις άδειες αυτές είναι η δημαρχιακή επιτροπή του οικείου δήμου, αλλά κατ’ εξαίρεση η συγκεκριμένη διοικητική ποινή, σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 80 του δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (Ν. 3463-2006) επιβάλλεται από το δήμαρχο ο οποίος με απόφασή του που εκδίδεται εντός δέκα πέντε (15) ημερών από τη συνδρομή των προϋποθέσεων επιβολής της ποινής επιβάλλει την προσωρινή αφαίρεση της άδειας λειτουργίας και πραγματοποιεί τη σφράγιση. Η προθεσμία των δέκα πέντε (15) ημερών έχει συμπληρωθεί.
Επομένως τα συγκεκριμένα μπαρ που προστατεύονταν από τους μπράβους πρέπει να είναι σφραγισμένα και η άδεια λειτουργίας να έχει αφαιρεθεί από τους ιδιοκτήτες τους, αν δε λειτουργούσαν χωρίς άδεια πάλι πρέπει να είναι σφραγισμένα μόνιμα. Η πράξη δε της δολοφονίας και οι συνθήκες που τελέστηκε είναι τόσο αποτρόπαιη, που η διοικητική ποινή δεν δικαιολογείται να μην είναι η ανώτατη δηλαδή των εξήντα (60) ημερών. Θα πρέπει λοιπόν να απαντήσουν οι αρμόδιες αρχές σε εσάς και εσείς να ενημερώσετε τους αναγνώστες σας –όπως με πολύ επιτυχία πράττετε γενικά και πράξατε και ειδικά– αν έχουν γίνει οι ανωτέρω νόμιμες ενέργειες που προβλέπονται από το νόμο να επιβάλλονται άμεσα και να ενεργούν αποτρεπτικά και σε άλλους επίδοξους εγκληματίες. Σε περίπτωση δε που δεν έχουν γίνει –όπως υποψιαζόμαστε και η εμπειρία μας διδάσκει, γιατί διανύουμε το μήνα Αύγουστο που οι «δουλειές» αυτών των κέντρων είναι πολύ ανεβασμένες και η διακοπή τους κοστίζει !!!!!
Αν αυτά έχουν γίνει ή έχουν δρομολογηθεί να γίνουν τότε οι πολίτες μπορούν να είναι ήσυχοι ότι ζουν σε ευνομούμενη συντεταγμένη πολιτεία και παρόμοια περιστατικά αν δεν εκλείψουν θα περιοριστούν γιατί ο νόμος προβλέπει ποινές και μάλιστα αυστηρές, αν όμως δεν έχουν γίνει τότε οι πολίτες πρέπει να είναι πολύ ανήσυχοι γιατί διαπιστώνεται για άλλη μια φορά ότι ζουν σε τυπικά συντεταγμένη πολιτεία ουσιαστικά δε σε ασύντακτη στην οποία κυριαρχεί η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις της συναλλαγής και της παρανομίας και κανένας μας δεν γνωρίζει τι «τέξεται η επιούσα».
Αντωνιος Μουχτουρης - Δικηγόρος / Αθήνα
Η Ρωσία ένα σκληρό κράτος
Κύριε διευθυντά
Οταν οι Ελληνες πληροφορηθήκαμε ότι η Γεωργία κηδεμονεύεται από τις ΗΠΑ, ενώ οι προς απόσχιση επαρχίες της από τη Ρωσία, ταχθήκαμε χωρίς δεύτερη κουβέντα με το μέρος της Ρωσίας. Το αντιαμερικανικό «κόμμα» στη χώρα μας είναι πανίσχυρο και αρκεί κάποιος να είναι εναντίον των ΗΠΑ για να είμαστε εμείς υποστηρικτές και οπαδοί του. Δεν έχουμε, βλέπετε, ακόμη αποδεχθεί ότι η Ρωσία είναι σήμερα ένα σκληρό καπιταλιστικό κράτος που προασπίζει τα συμφέροντά του και... καλά κάνει! Την υποστηρίζουμε λοιπόν όχι γι’ αυτό που είναι, αλλά γι’ αυτό που κάποτε... έλεγε (και πιστεύαμε) ότι ήταν... Στη συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο, καλό είναι να το ξανασκεφτούμε. Μπορεί ο τρόπος που ενήργησε η Γεωργία να ήταν βλακώδης, στην ουσία όμως, αυτό που έκανε ήταν να διεκδικήσει περιοχές που κατά τα διεθνή νόμιμα της ανήκουν και να προστατεύσει τα σύνορά της. Ακριβώς το ίδιο δεν θα κάναμε και εμείς, αν κάποια γειτονική δύναμη ξεσήκωνε σε ανταρσία τους κατοίκους κάποιου νομού μας;
Καλός είναι ο αντιαμερικανισμός, «κακοί και ψυχροί» οι «Αμερικανοί». Εστω. Οταν όμως τα συμφέροντά τους συμπίπτουν με τα δικά μας, γιατί να μην επωφελούμαστε; Στο κάτω κάτω της γραφής δεν μπορεί να έχουν σε όλα ανεξαιρέτως άδικο. Οπως λένε, και σταματημένο να είναι ένα ρολόι, δύο φορές το 24ωρο δείχνει τη σωστή ώρα!
Γεωργιος Ν. Παπαδακης - Παιδίατρος / Ηράκλειο Κρήτης
Η εταιρεία Μπουτάρη
Κύριε διευθυντά
Με καθυστέρηση ενημερωθήκαμε για την επιστολή του αναγνώστη σας κ. Γ. Κώτσικα από το Dubai, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 26946 της 08/08/2008 της έγκριτης εφημερίδας σας.
Το περιεχόμενο της επιστολής αυτής του αναγνώστη σας που αναφέρται στο άρθρο «Ενας όμιλος που ευφραίνει καρδίαν...», της δημοσιογράφου Μαίρης Λεμπέση, μας εξέπληξε και με το ύφος και με την επιθετικότητα που το χαρακτήριζε, τα οποία και δεν θα σχολιάσουμε.
Η εταιρεία Μπουτάρη, στη μακρόχρονη ιστορία της, έχει επανειλημμένως αποδείξει τον σεβασμό της προς τους μετόχους της και έχει πλήρη αναγνώριση γι’ αυτό και από τους μετόχους της αλλά και και από το καταναλωτικό κοινό. Η ηγετική της θέση στην ελληνική αγορά και η έντονη δραστηριότητά της στην καταξίωση του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό αποτελούν απόδειξη της σοβαρότητας και της συνέπειας με την οποία αντιμετωπίζει η διοίκηση τη εταιρείας την αποστολή της. Το πλήθος των διακρίσεων κατά τη διάρκεια των 130 ετών της ιστορίας της, όπως αναφέρεται και στο άρθρο της εφημερίδας σας, επιβεβαιώνουν και επιβραβεύουν την προσπάθεια αυτή.
Οι οικονομικές καταστάσεις που δημοσιεύονται με διαφάνεια και οι οποίες είναι στη διάθεση όλων των μετόχων, όπως προβλέπεται και από τη νομοθεσία, ενημερώνουν πλήρως τον μέτοχο και τον δυνητικό μέτοχο. Είναι δική του απολύτως η απόφαση της επένδυσης ή της αποεπένδυσης στην οποία πιθανόν να θελήσει να προχωρήσει.
Κλεοπατρα Χριστου - Υπεύθυνη Γραφείου Μετόχων και Εταιρικών Ανακοινώσεων Ομίλου Μπουτάρη
Κύριε διευθυντά
Σε συνέχεια των δημοσιευμάτων της «Καθημερινής» της 1ης και 6ης Αυγούστου 2008 που αναφέρονται στο σπίτι όπου έζησε ο Γιάννης Ρίτσος μέσα στο Κάστρο της Μονοβασιάς και στην άδεια που δόθηκε για την ανέγερση δεύτερου ορόφου σε κτίσμα που βρίσκεται μπροστά από το σπίτι του θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:
Με τον ιδιοκτήτη του κτίσματος κ. Γρηγορέα δεν έχω καμιά προσωπική διένεξη και ουδέποτε αμφισβήτησα το γεγονός ότι η άδειά του είναι καθ’ όλα νόμιμη. Θεωρώ απολύτως φυσιολογική την προσπάθειά του να αναβαθμίσει το περιουσιακό στοιχείο που πρόσφατα απέκτησε. Στις μέρες μας θεωρείται πλέον αναχρονιστική η μέριμνα να μη βλάψεις τον γείτονα στην προσπάθειά σου να αναδείξεις τη δική σου περιουσία, έτσι, μ’ όλο που ο κ. Γρηγορέας θα μπορούσε να έχει το διώροφό του και τη δίρρηχτη στέγη του (χωρίς να προκαλέσει ζημιά ή την οποιαδήποτε αισθητική αλλοίωση του χώρου) αν κατέβαζε κατά τι τα ύψη της οικοδομής του –όπως είχα προτείνει– θεωρώ φυσιολογικό το ότι δεν θέλησε να το κάνει.
Το πρόβλημά μου είναι στη διαδικασία που ακολουθήθηκε. Δεν αναφέρομαι στον χρόνο - ρεκόρ (περίπου εξάμηνο) μέσα στο οποίο εγκρίθηκε η άδεια. Αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι το κτίσμα είναι μικρό αλλά στο γεγονός ότι η αυτοψία έγινε μετά τη χορήγηση της αδείας και μετά τη δική μου διαμαρτυρία. Αναφέρομαι επίσης στο γεγονός ότι η άδεια που ζητήθηκε ήταν «αποκατάστασης κτιρίου», ενώ στην πραγματικότητα είναι άδεια ανέγερσης δεύτερου ορόφου σε ένα κτίσμα, το οποίο αποδεδειγμένα ήταν ισόγειο. Φωτογραφίες από τα μέσα του 20ού αιώνα έχουν απαθανατίσει τη μικρή ισόγεια αποθήκη ιδιοκτησίας του κ. Γρηγορέα. Οπότε για ποια αποκατάσταση, ποιου κτιρίου μιλάμε; Η άδεια που δόθηκε, δόθηκε για το συγκεκριμένο κτίσμα, το οποίο με βάση τα δομικά του στοιχεία και τις φωτογραφίες που υπάρχουν, δεν ήταν διώροφο, άρα δεύτερος όροφος δεν μπορεί να κατασκευαστεί.
Για το αν η πρόσοψη έχει εφτά ανοίγματα και τι πειράζει αν κλείσει το ένα, δεν έχω σχόλια. Να αναφέρω μόνο πως το ένα παράθυρο αντιστοιχεί σε ένα δωμάτιο της πρόσοψης του σπιτιού, πως κλείνει κατά τα 4/5 (και όχι το ½), πως εκτός από τη θέα χάνει και τον αέρα μια που εκτός από το κλιματιστικό του ενός γείτονα θα υπάρχει και η κάψα από τα κεραμίδια του άλλου όταν ανοίγει το παράθυρο. Οσοι έχετε πάει Μονοβασιά θα γνωρίζετε πως το μέρος κάθε άλλο παρά δροσερό είναι.
Θεωρώ ανθρώπινο, όταν κανείς παίρνει μια απόφαση και κάποιος του λέει πως είναι λάθος, να προσπαθεί, σαν πρώτη αντίδραση, να βρει στοιχεία να τη στηρίξει.
Θέλω να σας βεβαιώσω πως δεν είμαι σαν τον σκύλο που δεν αφήνει το κόκαλο. Αν δεν ήταν το σπίτι του Ρίτσου και αν δεν ήμουν σίγουρη για το δίκιο αυτών που λέω, θα μου ήταν αρκετή η θέα από τα υπόλοιπα έξι ανοίγματα της πρόσοψης...
Ερη Ριτσου / Μαρούσι
Αποζημιώσεις πυρόπληκτων αγροτών
Κύριε διευθυντά
Πριν από λίγες μέρες απεστάλησαν στους δήμους (αλλά όχι στον κάθε δικαιούχο χωριστά) από τον ΕΛΓΑ (τον κρατικό φορέα Γεωργικών Ασφαλίσεων) οι πίνακες με τα ονόματα και τις αντίστοιχες αποζημιώσεις των δικαιούχων αγροτών, λόγω των ζημιών που υπέστησαν από τις πυρκαγιές του 2007. Ετσι, κάθε ενδιαφερόμενος αγρότης που επιθυμεί να ενημερωθεί σχετικά θα πρέπει να μεταβεί στο Δημαρχείο του δήμου του, το οποίο μπορεί να απέχει πέντε ή και δέκα χιλιόμετρα από τον τόπο κατοικίας του από το χωριό του, με ό,τι αυτό κοστίζει σε χρόνο και γενικά σε έξοδα μετακίνησης. Αυτή είναι μια συνηθισμένη πρακτική επικοινωνίας όχι μόνο του ΕΛΓΑ, αλλά και άλλων δημόσιων οργανισμών, με τους αγρότες, που σίγουρα δεν συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας των αγροτών.
Οι δικαιούχοι αποζημίωσης αγρότες, μετά την «ενημέρωσή» τους, μπορούν εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος (περίπου ενός μηνός) να κάνουν ένσταση αν δεν συμφωνούν κάπου με το σχετικό πόρισμα που τους αφορά. Πλην, όμως, τα πορίσματα αυτά δεν αναφέρουν το εδάφιο ή το άρθρο του νομοθετήματος στο οποίο στηρίζονται και, για να είμαστε ακριβέστεροι, δεν αναφέρουν καν το νομοθέτημα.
Ετσι τουλάχιστον έχουν τα πράγματα αναφορικά με την επικοινωνία του ΕΛΓΑ με τους πυρόπληκτους αγρότες του Δήμου Θεραπνών Λακωνίας και υποθέτω ότι τα ίδια ισχύουν για την πρακτική επικοινωνίας και ενημέρωσης που ακολουθεί ο ΕΓΑ με τους πυρόπληκτους αγρότες και των άλλων πυρόπληκτων δήμων.
Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να αντικρούσει με νομικά επιχειρήματα ένας αγρότης πόρισμα του ΕΛΓΑ σύμφωνα με το οποίο π.χ. δεν δικαιούται αποζημίωση για τις αποθηκευμένες ελιές του που κάηκαν ή για τις πλαστικές κλούβες που χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει τα προϊόντα του, όταν ο συντάκτης του πορίσματος αρκείται στη φράση «Ζημιά μη δικαιούμενη ενίσχυσης», θεωρώντας προφανώς περιττή οποιαδήποτε αιτιολογία αυτής της απόφασής του;
Μ. Μαγκαναρης - πυρόπληκτος αγρότης / Σπάρτη
Η δολοφονία του Αυστραλού τουρίστα
Κύριε διευθυντά
Με αλλεπάλληλα, επίκαιρα και εύστοχα δημοσιεύματα αναδείξατε τις ευθύνες των φυσικών και ηθικών αυτουργών για τη φρικτή δολοφονία του Αυστραλού τουρίστα από μπράβους των μπαρ «Κάβο Παραντίσο» και «Τροπικάνα» στη Μύκονο, η οποία εκτός από αποτρόπαιη πράξη επέφερε και ανυπολόγιστη ζημία και δυσφήμισε διεθνώς τη χώρα μας. Με την επιστολή μου αυτή θα ήθελα να αναδείξω και τις ευθύνες των αρμόδιων αρχών οι παραλείψεις των οποίων αποθρασύνουν τους κακούς και άπληστους επιχειρηματίες και τα εγκληματικά στοιχεία. Οι παραλείψεις αυτές είναι έκφανση της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων που κυριαρχούν στη δημόσια και στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 3 του π.δ 180-1979 η αρχή που εκδίδει τις άδειες λειτουργίας αυτών των καταστημάτων –υποθέτουμε ότι είχαν άδεια λειτουργίας γιατί αν δεν είχαν τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για τη διοίκηση– αφαιρεί την άδεια λειτουργίας και σφραγίζει το κατάστημα από δέκα (10) μέχρι εξήντα (60) ημέρες και στην περίπτωση που στο κατάστημα «λαμβάνουν χώρα σοβαρές αταξίες αντικοινωνικού χαρακτήρα που προκαλούν το κοινό αίσθημα ή δημιουργούν κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια, τη νεολαία και τα ήθη». Η αρχή που εκδίδει τις άδειες αυτές είναι η δημαρχιακή επιτροπή του οικείου δήμου, αλλά κατ’ εξαίρεση η συγκεκριμένη διοικητική ποινή, σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 80 του δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (Ν. 3463-2006) επιβάλλεται από το δήμαρχο ο οποίος με απόφασή του που εκδίδεται εντός δέκα πέντε (15) ημερών από τη συνδρομή των προϋποθέσεων επιβολής της ποινής επιβάλλει την προσωρινή αφαίρεση της άδειας λειτουργίας και πραγματοποιεί τη σφράγιση. Η προθεσμία των δέκα πέντε (15) ημερών έχει συμπληρωθεί.
Επομένως τα συγκεκριμένα μπαρ που προστατεύονταν από τους μπράβους πρέπει να είναι σφραγισμένα και η άδεια λειτουργίας να έχει αφαιρεθεί από τους ιδιοκτήτες τους, αν δε λειτουργούσαν χωρίς άδεια πάλι πρέπει να είναι σφραγισμένα μόνιμα. Η πράξη δε της δολοφονίας και οι συνθήκες που τελέστηκε είναι τόσο αποτρόπαιη, που η διοικητική ποινή δεν δικαιολογείται να μην είναι η ανώτατη δηλαδή των εξήντα (60) ημερών. Θα πρέπει λοιπόν να απαντήσουν οι αρμόδιες αρχές σε εσάς και εσείς να ενημερώσετε τους αναγνώστες σας –όπως με πολύ επιτυχία πράττετε γενικά και πράξατε και ειδικά– αν έχουν γίνει οι ανωτέρω νόμιμες ενέργειες που προβλέπονται από το νόμο να επιβάλλονται άμεσα και να ενεργούν αποτρεπτικά και σε άλλους επίδοξους εγκληματίες. Σε περίπτωση δε που δεν έχουν γίνει –όπως υποψιαζόμαστε και η εμπειρία μας διδάσκει, γιατί διανύουμε το μήνα Αύγουστο που οι «δουλειές» αυτών των κέντρων είναι πολύ ανεβασμένες και η διακοπή τους κοστίζει !!!!!
Αν αυτά έχουν γίνει ή έχουν δρομολογηθεί να γίνουν τότε οι πολίτες μπορούν να είναι ήσυχοι ότι ζουν σε ευνομούμενη συντεταγμένη πολιτεία και παρόμοια περιστατικά αν δεν εκλείψουν θα περιοριστούν γιατί ο νόμος προβλέπει ποινές και μάλιστα αυστηρές, αν όμως δεν έχουν γίνει τότε οι πολίτες πρέπει να είναι πολύ ανήσυχοι γιατί διαπιστώνεται για άλλη μια φορά ότι ζουν σε τυπικά συντεταγμένη πολιτεία ουσιαστικά δε σε ασύντακτη στην οποία κυριαρχεί η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις της συναλλαγής και της παρανομίας και κανένας μας δεν γνωρίζει τι «τέξεται η επιούσα».
Αντωνιος Μουχτουρης - Δικηγόρος / Αθήνα
Η Ρωσία ένα σκληρό κράτος
Κύριε διευθυντά
Οταν οι Ελληνες πληροφορηθήκαμε ότι η Γεωργία κηδεμονεύεται από τις ΗΠΑ, ενώ οι προς απόσχιση επαρχίες της από τη Ρωσία, ταχθήκαμε χωρίς δεύτερη κουβέντα με το μέρος της Ρωσίας. Το αντιαμερικανικό «κόμμα» στη χώρα μας είναι πανίσχυρο και αρκεί κάποιος να είναι εναντίον των ΗΠΑ για να είμαστε εμείς υποστηρικτές και οπαδοί του. Δεν έχουμε, βλέπετε, ακόμη αποδεχθεί ότι η Ρωσία είναι σήμερα ένα σκληρό καπιταλιστικό κράτος που προασπίζει τα συμφέροντά του και... καλά κάνει! Την υποστηρίζουμε λοιπόν όχι γι’ αυτό που είναι, αλλά γι’ αυτό που κάποτε... έλεγε (και πιστεύαμε) ότι ήταν... Στη συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο, καλό είναι να το ξανασκεφτούμε. Μπορεί ο τρόπος που ενήργησε η Γεωργία να ήταν βλακώδης, στην ουσία όμως, αυτό που έκανε ήταν να διεκδικήσει περιοχές που κατά τα διεθνή νόμιμα της ανήκουν και να προστατεύσει τα σύνορά της. Ακριβώς το ίδιο δεν θα κάναμε και εμείς, αν κάποια γειτονική δύναμη ξεσήκωνε σε ανταρσία τους κατοίκους κάποιου νομού μας;
Καλός είναι ο αντιαμερικανισμός, «κακοί και ψυχροί» οι «Αμερικανοί». Εστω. Οταν όμως τα συμφέροντά τους συμπίπτουν με τα δικά μας, γιατί να μην επωφελούμαστε; Στο κάτω κάτω της γραφής δεν μπορεί να έχουν σε όλα ανεξαιρέτως άδικο. Οπως λένε, και σταματημένο να είναι ένα ρολόι, δύο φορές το 24ωρο δείχνει τη σωστή ώρα!
Γεωργιος Ν. Παπαδακης - Παιδίατρος / Ηράκλειο Κρήτης
Η εταιρεία Μπουτάρη
Κύριε διευθυντά
Με καθυστέρηση ενημερωθήκαμε για την επιστολή του αναγνώστη σας κ. Γ. Κώτσικα από το Dubai, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 26946 της 08/08/2008 της έγκριτης εφημερίδας σας.
Το περιεχόμενο της επιστολής αυτής του αναγνώστη σας που αναφέρται στο άρθρο «Ενας όμιλος που ευφραίνει καρδίαν...», της δημοσιογράφου Μαίρης Λεμπέση, μας εξέπληξε και με το ύφος και με την επιθετικότητα που το χαρακτήριζε, τα οποία και δεν θα σχολιάσουμε.
Η εταιρεία Μπουτάρη, στη μακρόχρονη ιστορία της, έχει επανειλημμένως αποδείξει τον σεβασμό της προς τους μετόχους της και έχει πλήρη αναγνώριση γι’ αυτό και από τους μετόχους της αλλά και και από το καταναλωτικό κοινό. Η ηγετική της θέση στην ελληνική αγορά και η έντονη δραστηριότητά της στην καταξίωση του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό αποτελούν απόδειξη της σοβαρότητας και της συνέπειας με την οποία αντιμετωπίζει η διοίκηση τη εταιρείας την αποστολή της. Το πλήθος των διακρίσεων κατά τη διάρκεια των 130 ετών της ιστορίας της, όπως αναφέρεται και στο άρθρο της εφημερίδας σας, επιβεβαιώνουν και επιβραβεύουν την προσπάθεια αυτή.
Οι οικονομικές καταστάσεις που δημοσιεύονται με διαφάνεια και οι οποίες είναι στη διάθεση όλων των μετόχων, όπως προβλέπεται και από τη νομοθεσία, ενημερώνουν πλήρως τον μέτοχο και τον δυνητικό μέτοχο. Είναι δική του απολύτως η απόφαση της επένδυσης ή της αποεπένδυσης στην οποία πιθανόν να θελήσει να προχωρήσει.
Κλεοπατρα Χριστου - Υπεύθυνη Γραφείου Μετόχων και Εταιρικών Ανακοινώσεων Ομίλου Μπουτάρη
Comments