Tου Αθανασιου Ελλις Εννέα ημέρες πρις από τις εκλογές τίποτε δεν είναι σίγουρο, αλλά οι μετρήσεις καταγράφουν συσχετισμούς που παραπέμπουν στο 1980 και τη σαρωτική επικράτηση του Ρόναλντ Ρέιγκαν επί του Τζίμι Κάρτερ, που άλλαξε τον πολιτικό χάρτη της Αμερικής και δημιούργησε μια νέα ιδεολογική πλειοψηφία στη χώρα, η οποία ουσιαστικά διατηρήθηκε για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Η αλλαγή είναι δομική και συντελείται σε όλη τη χώρα, δεν περιορίζεται σε μεμονωμένες πολιτείες ή περιοχές. Στις ΗΠΑ ο πρόεδρος δεν εκλέγεται άμεσα, αλλά μέσω των εκλεκτόρων, διαδικασία που διασφαλίζει την ισχυρή επιρροή κάθε πολιτείας και αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του ομοσπονδιακού συστήματος της χώρας. Για να κερδίσει ένας υποψήφιος χρειάζεται να εξασφαλίσει την πλειοψηφία του συνόλου των 538 εκλεκτόρων, δηλαδή 270. Το σκηνικό που διαμορφώνεται είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για τον Ομπάμα, ο οποίος προηγείται με τεράστια διαφορά και θα κερδίσει σίγουρα σε 14 πολιτείες που εκλέγουν 192 εκλέκτορες, ενώ έχει σαφές προβάδισμα σε άλλες 9 πολιτείες που εκλέγουν 85 εκλέκτορες. Εάν, όπως αναμένεται, επικρατήσει και στις 23 θα είναι ο νικητής με τουλάχιστον 277 εκλέκτορες. Το έργο του Τζον Μακέιν είναι πλέον πολύ δύσκολο. Ο γερουσιαστής της Αριζόνα δείχνει ικανός να κερδίσει 15 πολιτείες που εκλέγουν μόλις 122 εκλέκτορες, και προηγείται με μικρότερη διαφορά σε άλλες 7 (με 52 εκλέκτορες). Ακόμη και στην περίπτωση που καταφέρει να κερδίσει και τις 22 αυτές πολιτείες θα φθάσει τους 174 εκλέκτορες. Απομένουν άλλες έξι πολιτείες –Οχάιο, Φλόριδα, Νεβάδα, Κολοράντο, Μιζούρι, Β. Καρολίνα (με 87 εκλέκτορες)– οι οποίες χαρακτηρίζονται αμφίρροπες αν και σε όλες σχεδόν προηγείται ελάχιστα ο Ομπάμα. Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος χρειάζεται να πετύχει μια ριζική ανατροπή. Δεν αρκεί να κερδίσει στις 15 όπου προηγείται άνετα, και στις 7 όπου έχει μικρό προβάδισμα. Πρέπει να επικρατήσει και στις 6 αμφίρροπες, αλλά και να κερδίσει άλλη μια μεγάλη πολιτεία από αυτές που κλίνουν σαφώς υπέρ του αντιπάλου του. Ενδεικτικό της δυσχερέστατης θέσης στην οποία έχει περιέλθει ο Μακέιν είναι ότι εναποθέτει τις ελπίδες του στην Πενσιλβάνια, η οποία τα τελευταία είκοσι χρόνια ψηφίζει Δημοκρατικό πρόεδρο και όπου αυτή τη στιγμή ο Ομπάμα προηγείται με διαφορά που ξεπερνά τις δέκα μονάδες. Η διαφαινόμενη επικράτηση του Δημοκρατικού υποψηφίου, που μιλά για αναδιανομή εισοδήματος, αποκτά χαρακτηριστικά ριζικής ανατροπής καθώς προηγείται με 27% στους ανεξάρτητους, με 12% στους καθολικούς, με 31% στους ισπανόφωνους, με 16% στις γυναίκες (παρά τις συγκρούσεις του με τη Χίλαρι και τώρα τη Σάρα Πέιλιν), με 27% στους νέους (ηλικίας 18 έως 30). Εάν ο Ομπάμα συνεχίσει με την ίδια δυναμική, και η φυλετική πτυχή δεν αλλοιώσει στην κάλπη την εικόνα που αποτυπώνεται μέχρι σήμερα στις δημοσκοπήσεις, η Αμερική κινείται σαφώς προς τη διαμόρφωση μιας νέας ιδεολογικής ταυτότητας, απομακρυνόμενη από τον συντηρητισμό και κινούμενη προς φιλελεύθερες λύσεις στην οικονομία και τα κοινωνικά ζητήματα. |
Comments