επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Tι γραφει ο ξενος Tυπος DW-WORLD.DE Ο προβληματισμός των τραπεζών Στη Γερμανία, πολλές ιδιωτικές τράπεζες εμφανίζονται ιδιαίτερα επιφυλακτικές ως προς την αξιοποίηση των κρατικών κονδυλίων και του πακέτου στήριξής τους. Ο υπουργός Οικονομικών Π. Στάινμπρουκ αποδίδει τη διστακτικότητα των τραπεζών στη λανθασμένη αντίληψη για το γόητρο της τράπεζας αφενός και αφετέρου στην προσπάθεια διευθυντικών στελεχών να αποφύγουν τον κρατικό έλεγχο στις αποδοχές τους. Αυτό θα σήμαινε ότι ένας τραπεζίτης θα προτιμούσε να καταρρεύσει η τράπεζά του, παρά να περιοριστούν οι αποδοχές του στις 50.000 ευρώ ετησίως, όπως προβλέπεται για όσες τράπεζες ενταχθούν στο σχέδιο σωτηρίας. ARAB NEWS Ας αφυπνιστούν, επιτέλους Ο ιδιοκτήτης κροατικής εφημερίδας σκοτώθηκε πρόσφατα μαζί με έναν συνάδελφό του, όταν το αυτοκίνητό του ανατινάχθηκε έξω από το γραφείο του στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Ιβο Πούκανιτς δολοφονήθηκε επειδή στην εφημερίδα του δημοσιεύονταν άρθρα κατά του υποκόσμου της Κροατίας. Το συγκεκριμένο επεισόδιο δεν είναι μεμονωμένο. Στις αρχές του μήνα, δολοφονήθηκε η κόρη εξέχοντος δικηγόρου, ο οποίος υπερασπιζόταν στρατηγό, κατηγορούμενο για την κλοπή διαμαντιών αξίας 5 εκατ. δολαρίων, που χρησιμοποιούνταν για τη χρηματοδότηση παραστρατιωτικών κροατικών οργανώσεων. Η κατακραυγή του κόσμου εξανάγκασε σε παραίτηση τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον υπουργό Εσωτερικών. Αυτές οι εγκληματικές πράξεις δεν χαρακτηρίζουν μόνον την Κροατία. Το μεγαλύτερο τμήμα των Βαλκανίων αποτελεί τόπο δράσης των τοπικών μαφιών, που συνεργάζονται στενά με τους Αφγανούς εμπόρους ναρκωτικών, με τους αιτούντες ασύλου, με τους λαθρέμπορους λευκής σαρκός, όπλων και τσιγάρων. Κι όλα αυτά με κατεύθυνση την Ευρώπη. Οι τοπικές μαφίες διαθέτουν όπλα, εκρηκτικούς μηχανισμούς και την τεχνογνωσία να προκαλούν τον νόμο και την τάξη. Τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα όταν ορισμένοι πολιτικοί χρησιμοποιούν υπογείως τους αρχηγούς παραστρατιωτικών ομάδων. Αν οι Βαλκάνιοι πολιτικοί δεν δράσουν άμεσα, ο καρκίνος της βίας και της δωροδοκίας θα διεισδύσουν στα οστά των χωρών τους. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ας αφυπνιστεί κι ας ενδιαφερθεί για την αυξανόμενη αταξία στα Βαλκάνια. Η Ε.Ε. οφείλει να βοηθήσει τους πολιτικούς να πατάξουν τα κυκλώματα της μαφίας. THE DAILY STAR Διχασμένοι οι Αραβες Ενα από τα πιο αστεία στερεότυπα που χρησιμοποιούνται από όσους μάχονται το Ισλάμ είναι ότι ένα μονολιθικό Ισλάμ επιδιώκει να καταστρέψει αυτό που αποκαλούμε «δυτικές αξίες». Στην πραγματικότητα, ο ισλαμικός κόσμος –ιδιαίτερα η αραβική μειονότητά του– έχει στο ενεργητικό του πολλά παραδείγματα αποτυχίας και ασυνεννοησίας. Από το πιο μεγάλο έως το πιο μικρό θέμα, οι Αραβες και οι Μουσουλμάνοι συνεχίζουν να λειτουργούν έτσι. Δηλαδή, δεν συνεννοούνται. Τα έξι μέλη του Συμβουλίου για τη Συνεργασία του Κόλπου αναμένεται να συναντηθούν σύντομα, προκειμένου να συντονιστούν απέναντι στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Η κάθε μια από τις χώρες-μέλη έχει λάβει τα σωστά μέτρα για να εξασφαλιστεί η ρευστότητα και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών. Αλλά οι διαφορές ως προς τις προσεγγίσεις τους είναι τεράστιες, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη μεταφορά χρημάτων από τη μια χώρα στην άλλη, αρκεί να διασφαλιστεί μεγαλύτερο κέρδος. Κι αυτή η λανθασμένη συμπεριφορά μπορεί να επιδεινώσει το ήδη δυσάρεστο κλίμα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία είναι ιδιαίτερα ευάλωτη, εξαιτίας και της αλλαγής στις τιμές του πετρελαίου. FRANFURTER ALLGEMEINE Μερική νίκη της δημοκρατίας Ο Ερντογάν δεν προωθεί την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων βάσει των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ούτε επιδεικνύει τόση προθυμία για την επίλυση του Κυπριακού, όπως έκανε στην πρώτη του θητεία. Προφανώς λείπει από την κυβέρνηση η κινητήρια δύναμη, όπως υπήρξε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος ως πρόεδρος πια συνεχίζει να στέλνει μηνύματα αλλαγής: και μόνον οι επισκέψεις του στις φτωχές κουρδικές περιοχές και στην Αρμενία έδωσαν ένα άλλο στίγμα στην τουρκική πολιτική. Ομως η κυβέρνηση Ερντογάν δεν κάνει ούτε ένα βήμα σε καμία κατεύθυνση. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η έναρξη της δίκης κατά της Εργκένεκον δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει. Η δίκη αυτή, που όντως ασχολείται με το «βαθύ κράτος» στην Τουρκία, συνιστά μόνον μια μερική νίκη της τουρκικής δημοκρατίας.