Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini.gr
Aν δούμε τις κινήσεις του πρωθυπουργού από τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, θα διαπιστώσουμε ότι όλες οι πρωτοβουλίες του αστοχούν. Ο κ. Καραμανλής βρίσκεται ενάντια στα συναισθήματα του απλού πολίτη και κυρίως (όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις) απέναντι στους νεοδημοκράτες. Οι τελευταίοι είχαν την αίσθηση ότι οι υπουργοί κάνουν αθλιότητες τις οποίες θα πατάξει ο πρωθυπουργός μόλις λάβει γνώση. Αντ’ αυτού όμως έκπληκτοι άκουσαν τον πρωθυπουργό να καλύπτει εκείνους που (καλώς ή κακώς) τους πρόσβαλαν. Ηταν το ράγισμα της εικόνας, το τέλος ενός ειδυλλίου.
Ετσι ο πρωθυπουργός οδηγείται από πολιτική ήττα σε πολιτική ήττα. Στήριξε με κάθε τρόπο τον κ. Γιώργο Βουλγαράκη, για να αποδεχτεί την παραίτησή του μέρες μετά. Προσπάθησε να προκαταλάβει τις αντιδράσεις της κοινοβουλευτικής του ομάδας με δραματικούς τόνους στην Κεντρική Επιτροπή, για να καταλήξει στην κωμωδία με τον κ. Δαϊλάκη (που είχε και ως γκεστ σταρ μια λαϊκή αοιδό). Στήριξε μέχρι τέλους τον κ. Ρουσσόπουλο, για να διαπιστώσει μήνες μετά ότι δεν μπορούσε παρά να κάνει αποδεκτή την παραίτησή του.
Το πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι ότι έχει χάσει κάθε πρωτοβουλία κινήσεων. Απαντά με καθυστέρηση στις προκλήσεις και γι’ αυτό απαντά λάθος. Μόλις νομίζει ότι έλυσε κάποιο πρόβλημα, η ίδια η ζωή έχει ήδη αλλάξει το πρόβλημα και ο ίδιος βρίσκεται σε χειρότερη πολιτικά κατάσταση. Ακολουθεί ασθμαίνων τις εξελίξεις, αλλά αυτές βρίσκονται πάντα στο επόμενο κεφάλαιο.
Ομως, αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα τις τελευταίες μέρες υπήρξε μόνιμο χαρακτηριστικό της κυβέρνησης, που η ανοχή του ελληνικού λαού και η εξαίρετη επικοινωνιακή πολιτική έκρυβε. Δυστυχώς η κυβέρνηση βρισκόταν πάντα εκτός συγχρονισμού με τις ανάγκες των καιρών και τις εξελίξεις. Κατά την πρώτη τετραετία, που ήταν ο γόνιμος χρόνος για μεταρρυθμίσεις, το κυβερνητικό έργο είχε παραλύσει. Η αποκαλούμενη «ήπια προσαρμογή» ήταν απλώς ροκάνισμα του κυβερνητικού χρόνου. Οταν έπρεπε να δημιουργήσει θεσμούς καταπολέμησης της διαφθοράς, ξήλωνε τα ελάχιστα που είχαν θεσμοθετηθεί, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στη σημερινή δυσώδη κατάσταση. Ξεκίνησε την απογραφή χωρίς σχέδιο και έρμα, με αποτέλεσμα να βάλει την οικονομία στη δίνη της επιτήρησης. Σήκωσε τη σημαία του «βασικού μετόχου» χωρίς να μελετήσει όλες τις παραμέτρους και κυρίως τη βασική, που ήταν οι αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Προχώρησε σε αντικατάσταση ενός μεγάλου αριθμού αξιωματικών της πυροσβεστικής χωρίς επαρκές σχέδιο αντικατάστασής τους, με αποτέλεσμα να ζήσει η χώρα το περυσινό θλιβερό καλοκαίρι.
Το πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης ήταν ότι ο σχεδιασμός της έφτανε μέχρι τις 8 μ.μ. - την ώρα δηλαδή που ξεκινούσαν τα δελτία ειδήσεων. Πίστευε ότι όλα τα ελλείμματα πολιτικής μπορούσαν να καλυφθούν από την επικοινωνία. Εξ ου και η θεαματική άνοδος του κ. Ρουσόπουλου και η εξίσου θεαματική πτώση του. Η παραίτησή του κλείνει ένα ζημιογόνο κεφάλαιο της πολιτικής. Συμβολίζει το τέλος του επικοινωνισμού - μέρος του οποίου ήταν το παίγνιο με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (πάνω και κάτω από το τραπέζι) και της πολιτικής που μόνο στόχο είχε την εικόνα.
Comments