Από καθημερινή, τι γράφει ο ξένος τύπος

LE MONDE Λιγότερο εφικτό Μια σελίδα της ιστορίας του παλαιστινιακού λαού γυρίζει μέσα στο αίμα. Στη Γάζα μαίνεται ένας ύπουλος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των εθνικιστών της Φατάχ και τους ισλαμιστές της Χαμάς. Είναι το παράδοξο προϊόν της δεύτερης Ιντιφάντα και της αποτυχίας του εθνικού κινήματος που οργανώθηκε από και γύρω από τον Γιασέρ Αραφάτ, ο οποίος δεν κατόρθωσε να πετύχει τον στόχο του, τη δημιουργία μέσω διαπραγματεύσεων ενός παλαιστινιακού κράτους στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη. Μια άλλη συνέπεια των συγκρούσεων στη Γάζα, στην αρχή μάχες μεταξύ φατριών και στη συνέχεια μάχες μεταξύ πολιτικών φραξιών, είναι η αποδόμηση της παλαιστινιακής κοινωνίας. Η κοινωνία αυτή είχε δείξει μεγάλη συνοχή και ικανότητα αντίστασης απέναντι στον Ισραηλινό κατακτητή κατά τη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντα. Ο στόχος της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη αποτελούσε ισχυρό συνεκτικό ιστό του μωσαϊκού που απαρτίζουν οι διαφορετικές κοινότητες (ο αστικός πληθυσμός, οι αγρότες και οι πρόσφυγες), οι οποίες οικοδομούνται από οικογενειακές φατρίες. Ο Γιασέρ Αραφάτ με την πολιτική του ευφυΐα και την απαράμιλλη γνώση των δικών του, είχε στη συνέχεια καταφέρει να κουκουλώσει τις αποτυχίες του Οσλο και να διατηρήσει την παλαιστινιακή ενότητα. Σήμερα έχουν διαλυθεί όλες οι αυταπάτες. Το ανεξάρτητο κράτος μοιάζει πολύ λιγότερο εφικτό σήμερα, για πρακτικούς λόγους, ενώ παραδόξως αποτελεί πλέον κοινό στόχο και της Χαμάς. Σαράντα χρόνια μετά την αραβική ήττα του 1967, η οποία είχε επιτρέψει στους Παλαιστίνιους να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους, η μοίρα αυτή τους διαφεύγει. TORONTO STAR Το κράτος που δικαιούνται Περικυκλωμένοι από πολέμους στο Ισραήλ, στη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, την Ιορδανία, τον Λίβανο και τη Συρία, τα εννέα εκατομμύρια των Παλαιστινίων είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν δικό τους κράτος. Οι μισοί είναι πρόσφυγες. Πάνω από ένα εκατομμύριο ζουν σε καταυλισμούς. Ομως, παρά την κατάσταση αυτή, η οποία κρατάει 60 χρόνια, μια παλαιστινιακή ηγεσία αναδύθηκε για την επίλυση των προβλημάτων τους. Οποιαδήποτε κι αν ήταν η εξήγηση, οι Παλαιστίνιοι υπονόμευσαν τον σκοπό τους παραχωρώντας ουσιαστικά στους εξτρεμιστές περιοχές υπό τον έλεγχό τους, όπως στη Γάζα και στον Λίβανο. Το Ισραήλ και οι Παλαιστίνιοι έφτασαν κοντά στην ειρήνη υπό τη συμφωνία του Οσλο, η οποία στηρίχθηκε στη δέσμευση ότι οι Παλαιστίνιοι θα έθεταν υπό τον έλεγχό τους τη Δυτική Οχθη και τη Γάζα και υπό την προϋπόθεση ότι αυτές οι περιοχές δεν θα χρησιμοποιούνταν για επιθέσεις. Οι Παλαιστίνιοι δικαιούνται να έχουν δικό τους κράτος. Εκείνοι που εκτοξεύουν πυραύλους από τη Γάζα και εκείνοι που δρουν στους καταυλισμούς Ναρ αλ Μπάρεντ είναι φτωχά παραδείγματα αυτοδιοίκησης. HERALD TRIBUNE Δεν υπάρχει συνομιλητής Η πλειοψηφία των Ισραηλινών θα αποδεχόταν τη λύση των δύο κρατών, αλλά η σημερινή ισραηλινή κυβέρνηση είναι τόσο αδύναμη, τόσο βουτηγμένη στη διαφθορά και τόσο μπερδεμένη με τον πόλεμο του Λιβάνου (το χαμένο πόλεμο), ώστε οι Αραβες διερωτώνται αν έχουν συνομιλητή αυτή τη στιγμή. Η δημοφιλία της κυβέρνησης είναι ακόμη χαμηλότερη και από αυτήν της αμερικανικής κυβέρνησης. THE NEW YORK TIMES Ο μακρύς πόλεμος στο Αφγανιστάν Υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες και αντιθέσεις για την εξέλιξη του πολέμου στο Ιράκ, αλλά τι γίνεται με το Αφγανιστάν για το οποίο η διεθνής κοινότητα από κοινού με τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εμπράκτως εκφράσει τη στήριξη τους; Υπάρχει κίνδυνος να χαθεί το Αφγανιστάν; Η απάντηση είναι «ναι». Σχεδόν έξι χρόνια μετά την υπό τις αμερικανικές δυνάμεις εισβολή στο Αφγανιστάν με στόχο την εξάρθρωση των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα, οι προκλήσεις που έχουν αναδυθεί στην επιφάνεια είναι πολύ μεγαλύτερες και σίγουρα υπονομεύουν τη λαϊκή στήριξη και την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Χαμίντ Καρζάι. Οι Ταλιμπάν ανασυγκροτούνται και επιτίθενται προκαλώντας ανασφάλεια παντού στη χώρα, περιλαμβανομένης και της Καμπούλ που στην αρχή τουλάχιστον έδινε την εικόνα ασφαλούς περιοχής. Η διαφθορά, η αναποτελεσματική εφαρμογή των νόμων και το αδύνατο δικαστικό σύστημα είναι μερικά από τα προβλήματα που καθιστούν δυσκολότερη την εικόνα. Υψηλή ανεργία και ανοικοδόμηση με ρυθμούς χελώνας, μαζί με εύκολη και συνεχή διακίνηση ναρκωτικών και με πολλούς πολεμιστές - φυλάρχους. Και μέσα σε όλο αυτό το θλιβερό κλίμα, ο αριθμός των νεκρών. Αυξάνονται αλματωδώς οι νεκροί στο Αφγανιστάν. Και καθώς ο αριθμός των νεκρών μεγαλώνει, οι καρδιές και ο νους των Αφγανών χάνεται, όπως ακριβώς χάνεται και ο πόλεμος. FRANKFURTER ALLGEMEINE Δεν μπορεί να μείνουν χωρίς κριτική Παρόλη την κατανόηση για τις κινητοποιήσεις κατά της συνόδου της ομάδας των οκτώ ισχυρότερων κρατών στη Γερμανία, οι διαδηλωτές και τα αιτήματά τους δεν είναι υπεράνω κριτικής. Η σύνοδος των G8 ξεκινά την ερχόμενη Τετάρτη στο Χάιλιγκενταμ. Από τη μια οι αντίπαλοι της παγκοσμιοποίησης κατηγορούν τις ηγεσίες των οκτώ ότι εμφανίζονται ως παγκόσμια κυβέρνηση και από την άλλη θέτουν σε αυτές αιτήματα που μόνο ο… παντοδύναμος είναι σε θέση να ικανοποιήσει. Οπως είναι για παράδειγμα η απελευθέρωση της Αφρικής από τα δεσμά της φτώχειας, του πολέμου και των επιδημιών. Αλλά και στο άλλο μεγάλο ζήτημα της προστασίας του κλίματος, οι επικριτές της συνόδου, αν ήταν συνεπείς, θα έπρεπε να ζητούν μια παγκόσμια κυβέρνηση γιατί μόνον εκείνη θα ήταν σε θέση να προωθήσει και ενδεχομένως να δώσει λύσεις στις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη. FRANKFURTER RUNDSCHAU Εμφύλιοι πόλεμοι Η τραγωδία του Ιράκ συνεχίζεται. Μόνο τον Μάιο έχασαν τη ζωή τους 111 Αμερικανοί στρατιώτες. Την ίδια ώρα ο Τζορτζ Μπους χάνει στη στήριξη των Αμερικανών για τον πόλεμο στο Ιράκ. Ολα αυτά είναι ωστόσο στατιστική. Καμιά υπηρεσία των «απελευθερωτών» δεν κάνει τον κόπο να μετρήσει τα θύματα μεταξύ των Ιρακινών. Οι συμμαχικές δυνάμεις μιλούν για παράπλευρες απώλειες και για εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος διεξάγεται σε πολλά μέτωπα. Εμφύλιο πόλεμο; Μάλλον για εμφυλίους πολέμους θα έπρεπε να μιλάμε. Ακόμα και έτσι όμως σχετικοποιείται η βία, της οποίας θύματα είναι οι αναρίθμητοι νεκροί στρατιώτες και άοπλοι πολίτες. IL MESSAGGERO.IT Αποφασισμένος να αντιταχθεί Τις απειλές ακολουθούν τώρα οι πράξεις. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε καταστήσει εδώ και καιρό σαφές ότι η εγκατάσταση της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας προστασίας θα οδηγήσει σε νέο ανταγωνισμό εξοπλισμών. Χθες ο Βλαντιμίρ Πούτιν έδειξε και στην πράξη ότι είναι αποφασισμένος να αντιταχθεί στα σχέδια του Λευκού Οίκου και των συμμάχων του σε Τσεχία και Πολωνία. THE OBSERVER Το Νταρφούρ στην κόψη του ξυραφιού Το Νταρφούρ έγινε αντικείμενο υψηλών διπλωματικών πρωτοβουλιών εδώ και λίγο καιρό, αλλά το μέλλον της εμπόλεμης αυτής περιοχής παραμένει αβέβαιο, όπως πάντα. Αν και πολλές αφρικανικές και μουσουλμανικές χώρες δεσμεύτηκαν να αποστείλουν στρατεύματα, η εικόνα παραμένει γενικώς χαλαρή. Καθώς οι διπλωμάτες συνεχίζουν να συζητούν το πρόβλημα, οι συνθήκες ζωής των ανθρώπων παραμένουν τραγικές. Η επισιτιστική βοήθεια είναι δύσκολο να φτάσει στο Νταρφούρ εξαιτίας της δράσης των παραστρατιωτικών οργανώσεων, της διαπάλης μεταξύ των φυλών και της έντασης μεταξύ Σουδάν και Τσαντ. Η διεθνής κοινότητα δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο αποστολής ειρηνευτικής δύναμης. Και η σουδανική κυβέρνηση βρίσκεται σε αναμονή. Ομως κάποιος πρέπει να βιαστεί. Η η διεθνής κοινότητα θα χαράξει σχέδιο ζωτικής σημασίας με στρατιωτικό περιεχόμενο ή θα δημιουργηθεί η κατάλληλη διπλωματική στιγμή, ώστε να υπάρξει ειρηνική λύση της κρίσης στο Νταρφούρ.