Ζώντας ξανά σε μια εικονική πραγματικότητα
Γράφει η Γιάννα Μπαλή
Συγνώμη που ενοχλούμε, αλλά θα ήταν αδιακρισία εκ μέρους μας να ρωτήσουμε σε ποια χώρα ζει αυτή η κυβέρνηση; Πώς γίνεται να μιλά ακόμη για «προοπτικές αύξησης της απασχόλησης»; Πώς γίνεται, ακόμη και τώρα, μεσούσης της κρίσης να τολμούν οι υπουργοί να εκστομίζουν φράσεις περί πολιτικών μείωσης της ανεργίας;
Από την αρχή που ανέλαβε το υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας (!) η Φάνη Πάλλη-Πετραλιά εκφράσαμε τη συμπάθειά μας για όλα όσα επρόκειτο ν αντιμετωπίσει.
Δεν λέμε, καλή η αισιοδοξία στον άνθρωπο και ο θετικός τρόπος σκέψης. Αλλά να επιμένει στις πολιτικές απασχόλησης, όταν θερίζει η ανεργία, καταντάει πρόκληση για όλους και βαθιά προσβολή στους καθημερινά αυξανόμενους ανέργους.
Δεν γνωρίζουμε πώς ήχησαν στα κυβερνητικά αυτιά τα στοιχεία που παρουσίασε προχθές η νομαρχία Πειραιά, το βέβαιο είναι ότι η κρίση που μαστίζει την περιοχή αυτή, αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση που διαμορφώνεται σ' όλη τη χώρα.
Από τον περασμένο Ιανουάριο μέχρι και τον Δεκέμβριο έκλεισαν 8.112 επιχειρήσεις. Θα αισιοδοξούσαμε, αν οι 5.127 επιχειρήσεις που άνοιξαν είχαν ευοίωνες προοπτικές. Ανεξάρτητα, πάντως, από την προοπτική των νέων επιχειρήσεων, η προσθαφαίρεση βγάζει ότι μέσα σε δέκα μήνες έκλεισαν οριστικά 2.985 επιχειρήσεις. Μόνο σε μία περιοχή: στον Πειραιά. Από τις επιχειρήσεις αυτές ζούσαν άνθρωποι. Το κλείσιμό τους οδήγησε στην ανεργία 8.500 συμπολίτες μας. Αποτέλεσμα; Η ανεργία αγγίζει το 15%.
Πού θα βρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι δουλειά, όταν και οι επιχειρήσεις που συνεχίζουν να λειτουργούν προχωρούν σε περικοπές προσωπικού και όταν οι ακάλυπτες επιταγές -μόνο στον Πειραιά- φτάνουν, το 2008, τα 165 εκατ. ευρώ;
Η παραγωγή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων συρρικνώνεται δραματικά: 77,6% μείωση καταγράφει ο κλάδος δέρματος και γουναρικών (με τα ράμματα που ετοίμασε η κυβέρνηση για τη... γούνα μας, πού να βρεθούν λεφτά για τέτοιου είδους αγορές;), 61,6% μείωση σημειώνεται στα είδη επίπλων, 45,6% στα είδη διατροφής.
Εάν η κυβέρνηση αποφασίσει να δραπετεύσει για λίγο από τον εικονικό κόσμο της, ας κατηφορίσει στον Πειραιά κι ας μιλήσει για τις «προοπτικές απασχόλησης» που ευαγγελίζεται...
ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ
Εριξε την κυβέρνηση πιο βαθιά στο... Βαλτοπέδιο
Από αλλού το περιμέναμε, από αλλού μας ήρθε. Ο μοναχός Ευδόκιμος, οικονομικός διευθυντής της Μονής Βατοπεδίου, είπε όλα όσα απέφυγαν να πουν οι Εφραίμ και Αρσένιος.
Εκείνοι οχυρώθηκαν πίσω από το υπόμνημά τους, νομίζοντας ότι... καθάρισαν. Το ίδιο και οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που κάνουν ό,τι μπορούν για να τελειώνουν με την έρευνα, καθώς διαπιστώνουν ότι κάθε μέρα το Βατοπέδι φέρνει πιο κοντά την κυβέρνηση στο πικρό αντίο του αποχωρισμού από την εξουσία.
Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον Ευδόκιμο, ο οποίος -άγνωστο για ποιους λόγους- επιβεβαίωσε όλα όσα υποψιαζόμασταν κι όσα η κυβέρνηση επιχειρούσε να υποβαθμίσει.
Ο μοναχός, άριστος γνώστης των οικονομικών της Μονής, δεν άφησε περιθώρια αμφιβολίας για την άριστη συνεργασία υπουργών - μοναχών στην ανταλλαγή των οικοπέδων.
Δεν άφησε, επίσης, καμία αμφιβολία για την προτίμηση του ηγούμενου Εφραίμ στις επενδύσεις. Επιβεβαίωσε ότι η κυπριακή εταιρεία Rassadel είναι συμφερόντων της Μονής Βατοπεδίου κι ότι το χαρτοφυλάκιο της Μονής ανέρχεται στα 90 εκατ. ευρώ!
Οι αποκαλύψεις του μοναχού Ευδόκιμου αυξάνουν το ενδιαφέρον για την κίνηση των λογαριασμών που αναμένει η Επιτροπή.
Εκεί θα δούμε ποια ποσά διακινήθηκαν και σε ποια χρονικά διαστήματα. Από ποιον λογαριασμό έφυγαν και σε ποιον πήγαν.
Ενδεχομένως βέβαια να πρόκειται για δωρεές φιλανθρωπικού χαρακτήρα. Γιατί και η μίζα ένα είδος φιλανθρωπίας είναι, αν το δούμε από πνευματικής πλευράς, όπως θα έλεγε και ο ηγούμενος Εφραίμ.
Μ. ΤΖιΜΑΣ
Μία ακόμα φυγή εμπρός στα προβλήματα...
Από πότε οι διαμαρτυρίες των εργαζομένων είναι «πολιτική τρομοκρατία»; Τα κυβερνητικά στελέχη, έχοντας συνηθίσει για πολλά χρόνια στην αντιπολίτευση, εκεί όπου όλα κυλούσαν... χαλαρά, αδυνατούν να διαχειριστούν την οργή των εργαζομένων.
Τα σκωπτικά σχόλια των δημάρχων - συνέδρων της ΚΕΔΚΕ (συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ανήκουν στη γαλάζια παράταξη), προκάλεσε η αντίδραση του υπουργού Μακεδονίας - Θράκης, ο οποίος ζήτησε «προστασία» για να εκφωνήσει τον λόγο του.
Ο Μ. Τζίμας θεώρησε ότι κινδυνεύει από τους εκπροσώπους των εργαζομένων στους Δήμους (δημοσιογράφους, σχολικούς φύλακες, εργαζόμενους σε δημοτικές επιχειρήσεις πρόνοιας κ.ά.), οι οποίοι είχαν εισέλθει στην αίθουσα διεξαγωγής του Συνεδρίου και διεκδικούσαν την παραμονή τους στη δουλειά (οποία παρανομία!).
Μικρή σημασία έχει ότι ο υπουργός δεν ολοκλήρωσε την ομιλία του και έφυγε εκνευρισμένος (άλλωστε ουδείς περίμενε ακούγοντας τον υπουργό να γίνει σοφότερος).
Ο λόγος που εστιάζουμε στο... παραπάτημά του, είναι για να καταδείξουμε ότι ένας ακόμη υπουργός -κινούμενος στην κυβερνητική γραμμή- προτιμά τη φυγή από την αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Μιλάμε για φυγή από την πραγματικότητα, μιλάμε για φυγή από τον διάλογο, μιλάμε, εν τέλει, για φυγή της κυβέρνησης από όλα όσα ανέλαβε να κάνει. Αντε στο καλό...
Φ. ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ
Ο κάθε γαλάζιος με τον πόνο του
Συγκλονίζει το Πανελλήνιο το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ανυπολόγιστη είναι ακόμη η ζημιά σε βάρος του Δημοσίου από τις περίφημες ανταλλαγές, αλλά η αγωνία της Φεβρωνίας Πατριανάκου περιορίζεται στη ζημιά που έχει υποστεί η παράταξή της!
Η βουλευτής της ΝΔ, η οποία συμμετέχει στην Εξεταστική Επιτροπή που ερευνά την υπόθεση, αντιμετώπισε με ιδιαίτερη αυστηρότητα έναν μάρτυρα (τον δικηγόρο Δ. Πελέκη, πεθερό του πρώην υπουργού Γ. Βουλγαράκη) επειδή ενεπλάκη -οικογενειακώς θυμίζουμε- στη σύναψη των συμβολαίων ανταλλαγής: «Μήπως πλήρωσε η παράταξη λόγω αυτής της εμπλοκής σας;», ρώτησε τον μάρτυρα, ωσάν να επρόκειτο εκείνος ν απαντήσει «δυστυχώς, άθελά μας, πληγώσαμε την αμόλυντη γαλάζια παράταξη».
Ο κ. Πελέκης, όπως ήταν αναμενόμενο, δήλωσε ότι δεν έχει κανέναν λόγο να ζητήσει συγνώμη από κανέναν κι άφησε την κυρία Πατριανάκου ν αναρωτιέται...
Βέβαια, θα μπορούσε ν αντεπιτεθεί, επισημαίνοντας στην ερωτώσα βουλευτή ότι άλλοι ήταν εκείνοι που αποφάσισαν να αποσυρθεί το Δημόσιο από τα δικαστήρια, πολιτικοί ήταν εκείνοι που ενέκριναν τις ανταλλαγές και να συστήσει στους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος να αναζητήσουν τους υπεύθυνους στα πολιτικά κι όχι τα δικηγορικά γραφεία.
Αλλά, πώς να τα πει όλα αυτά, αφού κι εκείνος πονάει για την παράταξη;
Comments