«Tι να κάνει κι ο Ομπάμα…»*
Βρεθήκαμε με τον Ολιβερ Στόουν στο «Μακεδονία Παλάς» για μια κατ’ ιδίαν συνέντευξη
PHOTO GALLERY 
VIDEO Η ταινία μού άρεσε, αλλά έμεινα με την εντύπωση πως είναι ανώριμη. Και το θέμα αλλά και οι θεατές, κι εννοώ και μας τους κριτικούς και τους δημοσιογράφους.
Ετσι είναι. Ισχύει πάντα πως το αμφιλεγόμενο είναι και επίκαιρο, αλλά κι ότι έχει όλα τα προβλήματα της επικαιρότητας που δεν έχει γίνει ακόμα Ιστορία. Ο Τζορτζ Μπους είναι ένα ιστορικό πρόσωπο που ακόμα δεν έχει τοποθετηθεί ιστορικά. Υπάρχουν τα γεγονότα, οι πόλεμοι που έκανε, το κακό που έχει κάνει.
Τον είχατε γνωρίσει προσωπικά;
Ναι, το 1996, στο Τέξας. Μου είχε κάνει εντύπωση η αλαζονεία του κι είναι ένα στοιχείο που το κράτησα για να το προβάλω και στο χαρακτήρα της ταινίας, όπως επίσης με είχαν εξοργίσει οι απόψεις του περί Δικαιοσύνης, καθώς και με το θέμα της κατάργησης της θανατικής ποινής που το πολέμησε λυσσαλέα.
Ωστόσο, στην ταινία επιλέγετε τη σαιξπηρική οδό προσέγγισης. Κάτι από «Αμλετ», τουλάχιστον όσον αφορά στη σχέση του με τον πατέρα.
Ο Τζορτζ Μπους δεν είναι Αμλετ. Ο Αμλετ ήταν σκεπτόμενος, αναρωτιόταν, αμφέβαλλε. Ο Τζορτζ Μπους τα παραπάνω δεν τα συνηθίζει. Είναι κάτι ανάμεσα στον Ερρίκο Δ’ και τον Ερρίκο Ε’. Θέλει να γίνει πιο μεγάλος από τον πατέρα του. Και συμπεριφέρεται σαν ένα παιδί που τα ήθελε όλα και που δεν ικανοποιήθηκε ποτέ.
Από την άλλη, βέβαια, ήταν ένα άτομο με ισχυρή θέληση κι αυτό φαίνεται από το ότι επιβλήθηκε στον εαυτό του κι έκοψε το πιοτό.
Ποιο στοιχείο του είχατε ως μπούσουλα στο κτίσιμο της ταινίας;
Αυτό που επαναλαμβάνει συνέχεια. «God player». Θεωρούσε ότι «συνομιλούσε» με τον Θεό απευθείας. Κι εν πάση περιπτώσει, έκανε τόσο κακό στην Αμερική και τους γύρω του που δεν ξέρω πώς μπορεί αυτό να αποκατασταθεί. Είναι ο μόνος πρόεδρος στην ιστορία της χώρας που θα αφήσει το Λευκό Οίκο έχοντας στην πλάτη του τρεις πολέμους. Εναν στο Αφγανιστάν, έναν στο Ιράκ και τον τρίτο που είναι γενικευμένος πόλεμος κι εννοώ τον αντιτρομοκρατικό. Διότι κι η Ιταλία κι η Γερμανία πέρασαν περιπέτειες στη δεκαετία του ’70 με ανάλογες τρομοκρατικές ενέργειες, αλλά το διαχειρίστηκαν πολιτικά. Επενέβαινε η αστυνομία κι όχι ο στρατός. Ηταν πολιτικές συγκρούσεις. Ο Μπους έχει κηρύξει πόλεμο κανονικό. Το δόγμα του μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήταν πως όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας.
Στη συνέντευξη Τύπου διέκρινα μειωμένες προσδοκίες γύρω από τον Μπαράκ Ομπάμα ή έκανα λάθος;
Καθόλου μειωμένες ως προς αυτόν. Αλλωστε, τον ψήφισα και τον υποστηρίζω. Ομως, είμαι επιφυλακτικός μέχρι πού μπορεί να το πάει, διότι έχει ανοίξει τέτοιες ιστορίες ο Μπους με τους πολέμους που δεν κλείνουν εύκολα. Κατ’ αρχήν είναι ο προϋπολογισμός για τις πολεμικές δαπάνες, όπου υπάρχουν πολλά συμφέροντα. Είναι και τα διάφορα «λόμπι», όπου κι εκεί μιλάμε για τεράστια ποσά. Είναι και το περίπλοκο σύστημα, το οποίο είναι μεν δημοκρατικό, αλλά οι εξουσίες αλληλοελέγχονται. Δεν ξέρω μέχρι πού μπορεί να φτάσει.
«W» - Η πρώτη εντύπωση
Η ταινία «W» του Ολιβερ Στόουν με ήρωα τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους αφήνει το κοινό αμήχανο. Είναι καλή, αλλά είναι και ανώριμη, διότι είναι το θέμα ανώριμο και ανώριμοι κι οι λήπτες του μηνύματος. Ο Τζορτζ Μπους, πρόσωπο αμφιλεγόμενο έως μισητό, υπάρχει ακόμα και εξακολουθεί να είναι πρόεδρος των ΗΠΑ μέχρι να ορκιστεί ο Ομπάμα, που μόλις κέρδισε τις εκλογές, κι ο κάθε θεατής έχει σχηματίσει μια δική του εικόνα για αυτόν. Κι επειδή ο καθένας γνωρίζει πως ο Ολιβερ Στόουν είναι ιδεολογικός εχθρός του Μπους, ποιος ξέρει τι περιμένει να δει…Ο Ολιβερ Στόουν, με τη σειρά του, κάνει τη δική του ταινία για τον Μπους, έτσι όπως θέλει να τον δει μέσα από την τέχνη του. Τον προσεγγίζει ως ένα σύνθετο χαρακτήρα, η διάθεσή του είναι σαιξπηρική, κάτι σαν Αμλετ που έχει χρόνιο πρόβλημα με τον πατέρα του, τον κρατάει στα όρια μεταξύ αφέλειας, που δεν είναι και τόσο αφέλεια, και ανεμελιάς, όπου οικογενειακοί λόγοι τον φτάνουν ως το ύπατο αξίωμα… Απο κινηματογραφικής άποψης αναδεικνύεται μεγάλος νικητής ο Τζος Μπρόλιν που ενσαρκώνει τον Μπους.
ΤΙΜΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Mέλος της EFA (Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κιν/γράφου)
Ελεύθερος Τύπος
Comments