πορεία προς τον 21ο αιώνα

Του χωριού η εκκλησιά. . Αφιερωμένη στους 12 Αποστόλους δέσποζε του κέντρου του χωριού . Από μακρυά φάνταζε μεγαλοπρεπής. Απλή στο σχέδιο, με στέγη απλά επικλινή βόρια και νότια με στερεοξύλινο σκελετό , επενδεδυμένο απο σκληρή πέτρα του βουνού Νήιον ,στα ριζά του οποίου είχε θεμελιωθεί. Το 1884 αναγράφεται σαν χρόνος αποπερατώσεώς της. Φάινεται καθαρά πως οι παληοί είχαν πλήρη γνώση οτι το νησί είναι σεισμογενές , για τούτο και το κτίσμα σαν ελαφροκατασκευή,αντεξε τις δονήσεις του 1953 ,χωρίς καμμιά ζημιά ,ενω το χωριό κατεστράφη ολοσχερώς. Γιόρταζε στις 30 του Ιουνίου τους 12 Αποστόλους. Μεγάλη σε χωρητικότητα με ένα τέμπλο ξυλόγλυπτο, σκαλισμένο απο έμπειρα χέρια και αγιογραφημένο επιμελώς ,με τοίχους εκατέρωθεν σε μεγάλες διαστάσεις αγιογραφημένους, με τον παντοκράτορα /ος τα πανθ΄ορά /στον ουρόνιο θόλο , και τρείς πολυελαίους διακοσμούντας το μεγάλο κενό , τα μεγάλα μεσημβρινά χρωμματιστά παρεθύρια, που σαν ο ήλιος τα κτυπούσε σκόρπιζαν ποικιλίες χρωματισμών στο εσωτερικό του ναού καθιστώντας τον χώρο υποβλητικό, με τον άμβωνα στα ανατολικά και τον γυναικονίτη στη δύση. Την γιορτή λάμπρυναν με την ψαλτική τους ο Σωτηράκης ο Λουκάτος με τα βυζαντινά του και οι Δρακοπουλέοι με την επτανησιακή τους αρμονία. Δεν παραλείπω την εξαίσια φωνή του Πατέρα και των ιερέων της Πάλης,υπερακρόαμα φυσικό , που έμενε στην μνήμη, σαν ζωντανή στιγμή και που σε κάνει να νοιώθεις ωραία , όσο ο χρόνος τραβά μπροστά. Τα απογιόματα στον προαύλιο χώρο στην ισκιάδα του μεγάλου δέντρου, χοροί και τραγούδια με συνοδεία μουσικών οργάνων κρατούσαν το γλέντι ως που τα πυροτεχνήματα της βραδυάς έκλιναν τις φεστίβες . Μια μέρα γεμάτη Θεό ,ζωή,οχλοβοή χαρά και τρεχάματα, ,μια μέρα ξέχωρη η 30 Ιουνίου του κάθε χρόνου . Ενα χαρακτηριστικό απόσπασμα περιγραφής από τα γούστα των Χαβδάδων στις εφημερίδες της εποχής οπως την ένοιωθαν. Στην εφημερίδα /Ζιζάνιο/στις 31/3/1912 οι χαβδάδες είχαν κατεβεί στο Ληξούρι μασκαρεμένοι. .-Καρναβαλικόν . Την Τρίτη άξαφν’ άξαφνα εικοσιτρείς χαβδάδες ,στην χώρα κατεβαίνουνε ντυμένοι μασκαράδες . Τι απροσδόκητες χαρές ,και τι χρονιές ειν’ τούτες?ο κόσμος την ανάσταση , να κάνει με μπαρμπούτες. Τους είδα και τους ρώτησα γιατί ήρθατ’εδώ πέρα ?και μούπανε πως επειδή την καθαρή Δευτέρα, δεν τους απόμεινε καιρός να κατεβούν στην χώρα , το θεωρήσανε καλό να κατεβούνε τώρα . - 14 Παρένθεση. Στην επιδίωξη του γονιού να δώσει καλίτερο μέλλον στο παιδί του ανάγεται το περιστατικό που ακολουθεί. Αφορά τον νόνο μου Αντώνη Κόντε ,σόι της μάννας μου Ροδαμάνθης και τον αδελφό της Δημήτρη (πατέρας και γυιός ). Κάποια μέρα του 1929 ο Κόντες αγόρασε αμάξι με σκοπό να χρησιμοποιηθεί σαν ταξί στην συγκοινωνία Ληξούρι-Χαυδάτα από τον Δημήτρη. Δεν γνώριζα τις ικανότητες του Θείου ,όμως είχε δίπλωμα . Πήρε λοιπόν το αμάξι ο Δημήτρης για να πάει στο Ληξούρι κάποια μέρα ,κατέβηκε τις βόλτες της κατηφοριάς του λόφου/ γαιδουριάς /και μπήκε στον ομαλό δρόμο της κλεισούρας. Στην τοποθεσία ενα ποτάμι διέσχιζε τον κάμπο και όπως είναι φυσικό υπήρχε γεφύρι μήκους 5 μέτρων και πλάτους 2-2,50 μέτρων. Εδώ ο Δημήτρης κάτι δεν υπελόγισε σωστά ,η επαθε τράκ, η δυνατόν και να φοβήθηκε με αποτέλεσμα να τρακάρει το αμάξι προκαλώντας γερή ζημιά. Το πως δεν τον πήρε ο γκρεμός ήτανε τύχη . Από τότες ο θείος δεν οδήγησε , ητανε και ο επίλογος του επαγγέλματος που διάλεξε για τον εαυτό του. Αργότερα σε μια κουβέντα ο Παναγής ο Κατσίδης αστείος και σκωπτικός τύπος , κουβεντιάζοντας με τον Αντώνη τούλεγε /Αντώνη να σου πω ,να μην έχεις όλο το βάρος στον Δημήτρη για το αμάξι ,νάχης πιότερο βάρος στον μηχανικό, πούβαλε το γιοφύρι απάνου στον δρόμο,.ενω θάπρεπε να το φτιάξη από την αλλη μεριά. Κι’ο Αντώνης αποκρινόμενος / γιατί με κογιονάρεις ορέ Παναγή , δηλαδή αμα και το γιοφύρι ήτανε από την άλλη μεριά όπως το λές , ο γυιός μου δεν θάπεφτε στο γκρεμό? Και γελούσανε για ώρα για το χάχανο που ειπώθηκε. Στο σαλόνι της πάντως η Ακριβή η Κόντενα είχε σε κορνίζες ολα τα μοντέλα των αυτοκινήτων που κατασκεύaζαν η G.M. & FORD ,σωστή συλλογή ,που την αποθαυμάζαμε την ημέρα του Σταυρού, που γιόρταζε τον άλλο της γυιό. Τότενες πέρναγε το μισό χωριό μέσα από το κοντέικο για ευχές και κέρασμα. -