μετά την θύελλα.

Μετά τη θύελλα.Kathimerini κύριο άρθρο.

Τα κόμματα, και κυρίως τα δύο μεγάλα, τα και εξουσίας επιλεγόμενα και σεμνυνόμενα για τον χαρακτηρισμό, θα πρέπει να καθήσουν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, έπειτα από τη μεγάλη περιπέτεια στην οποία ενεπλάκη η ταλαίπωρη Παιδεία. Ο νόμος της κ. Μαριέττας Γιαννάκου δεν φέρνει επανάσταση! Αυτονόητα μέτρα φέρνει για την Ανώτατη Εκπαίδευση, με την ελπίδα ότι θα θεραπεύσει νοσηρές καταστάσεις από χρόνια διαπιστωμένες.

Και όμως! Γι’ αυτόν τον ατελή νόμο του στοιχειωδώς αυτονόητου και λογικού τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας διαφώνησαν και το καθένα για δικούς του λόγους προσπάθησε να αποκομίσει κομματικά οφέλη από τη μεγάλη αναστάτωση που προκλήθηκε. Σε βάρος του τόπου και του ελληνικού λαού.

Το αντιπολιτευόμενο ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να αισθάνεται και τόσο ικανοποιημένο από την αντιπολιτευτική του τακτική: Χάρισε στην κυβερνώσα Ν.Δ. το αυτονόητο, το λογικό και το σύνθημα της αλλαγής και της μεταρρύθμισης (που δεν είναι μεταρρύθμιση). Σύντομα θα διαπιστώσει ότι οι τυφλές μετωπικές συγκρούσεις για όλα τα θέματα δεν πείθουν και δεν φέρνουν ψήφους. Ενώ αφήνουν τη χώρα σε τελματώδη στασιμότητα και καθυστέρηση.

Τότε, ίσως διαπιστώσει και το άλλο: Οτι τα κόμματα και εκείνα που ασκούν την εξουσία και εκείνα που την ελέγχουν δεν υπάρχουν για να διχάζουν το λαό, αλλά για να τον συνενώνουν σε ευρύτερες συναινέσεις για προβλήματα εθνικής σημασίας, όπως είναι η Παιδεία. Συζήτηση και συναίνεση που πρέπει ν’ αρχίσει από τα ίδια.
Eκτύπωση | e-mail