KOΣMOΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-06-07
Τα πολλά παράδοξα στη δεκαετή θητεία του
καθημερινή.
ΛΟΝΔΙΝΟ. Ο Εργατικός επί των ημερών του οποίου η ζωή έγινε πολύ ακριβότερη για την εργατική τάξη, ο φιλοευρωπαίος που δεν έφερε τη χώρα του ούτε βήμα πιο κοντά στην Ευρώπη, ο ανθρωπιστής που ρίχτηκε χωρίς κανένα δισταγμό στον πόλεμο. Ο Τόνι Μπλερ ανέβηκε στην εξουσία με δύο κεντρικά στοιχήματα, να απαλύνει τις συνέπειες της κληρονομιάς του Θατσερισμού και να φέρει τη χώρα του πιο κοντά στην Ευρώπη. Κατέληξε να διαχειριστεί και τα δύο χωρίς να αφήσει τη σφραγίδα του σε κανένα.
Η μπλερική συνταγή της στροφής των εργατικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων προς το κέντρο, στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από την ταύτιση με τα συντηρητικά κόμματα. Η στενή σχέση με τον δημοκρατικό Μπιλ Κλίντον αντικαταστάθηκε από μια ακόμη στενότερη σχέση με τον Ρεπουμπλικανό Τζορτζ Μπους, ενώ ο Μπλερ ταυτίστηκε και με τους συντηρητικούς πρώην ηγέτες της Ιταλίας και της Ισπανίας Μπερλουσκόνι και Αθνάρ.
Καθοριστικά στοιχεία
Η πρόσδεση του Μπλερ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» του Αμερικανού προέδρου Μπους καθώς και οι διευκολύνσεις και η στήριξη που προσέφερε στην εισβολή στο Ιράκ είναι καθοριστικά στοιχεία της κληρονομιάς Μπλερ.
Επί των ημερών του Μπλερ χορηγήθηκε αυτονομία στη Σκωτία, την Ουαλλία και κυρίως τη Βόρεια Ιρλανδία. Η συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, που έφερε καθολικούς και προτεστάντες στο τραπέζι και η απενεργοποίηση του IRA είναι μία από τις σημαντικότερες σελίδες της δεκαετίας Μπλερ. Από την άλλη πλευρά, στη διάρκεια της θητείας του και, κάποιοι θα υποστήριζαν, ως συνέπεια των πολιτικών του, η Βρετανία απέκτησε πρόβλημα ισλαμικής τρομοκρατίας και δεκάδες νόμους, περιοριστικούς των πολιτικών ελευθεριών, για την αντιμετώπισή του.
Τη δεκαετία Μπλερ, η Βρετανία γνώρισε διαρκή οικονομική ανάπτυξη και μικρή ανεργία, ενώ παράλληλα κατοχυρώθηκε ελάχιστο ημερομίσθιο. Παράλληλα όμως, η παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας συνέχισε να επιδεινώνεται και η ζωή στο Λονδίνο έγινε απίθανα ακριβή για τα μέσα βαλάντια. Εντός και εκτός Βρετανίας, από τη δεκαετία Μπλερ δεν ευνοήθηκαν και δεν έχασαν όλοι το ίδιο - έτσι η αποτίμηση της θητείας του δεν μπορεί παρά να διαφέρει ανάλογα με το ποιος την επιχειρεί.
Τα πολλά παράδοξα στη δεκαετή θητεία του
καθημερινή.
ΛΟΝΔΙΝΟ. Ο Εργατικός επί των ημερών του οποίου η ζωή έγινε πολύ ακριβότερη για την εργατική τάξη, ο φιλοευρωπαίος που δεν έφερε τη χώρα του ούτε βήμα πιο κοντά στην Ευρώπη, ο ανθρωπιστής που ρίχτηκε χωρίς κανένα δισταγμό στον πόλεμο. Ο Τόνι Μπλερ ανέβηκε στην εξουσία με δύο κεντρικά στοιχήματα, να απαλύνει τις συνέπειες της κληρονομιάς του Θατσερισμού και να φέρει τη χώρα του πιο κοντά στην Ευρώπη. Κατέληξε να διαχειριστεί και τα δύο χωρίς να αφήσει τη σφραγίδα του σε κανένα.
Η μπλερική συνταγή της στροφής των εργατικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων προς το κέντρο, στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από την ταύτιση με τα συντηρητικά κόμματα. Η στενή σχέση με τον δημοκρατικό Μπιλ Κλίντον αντικαταστάθηκε από μια ακόμη στενότερη σχέση με τον Ρεπουμπλικανό Τζορτζ Μπους, ενώ ο Μπλερ ταυτίστηκε και με τους συντηρητικούς πρώην ηγέτες της Ιταλίας και της Ισπανίας Μπερλουσκόνι και Αθνάρ.
Καθοριστικά στοιχεία
Η πρόσδεση του Μπλερ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» του Αμερικανού προέδρου Μπους καθώς και οι διευκολύνσεις και η στήριξη που προσέφερε στην εισβολή στο Ιράκ είναι καθοριστικά στοιχεία της κληρονομιάς Μπλερ.
Επί των ημερών του Μπλερ χορηγήθηκε αυτονομία στη Σκωτία, την Ουαλλία και κυρίως τη Βόρεια Ιρλανδία. Η συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, που έφερε καθολικούς και προτεστάντες στο τραπέζι και η απενεργοποίηση του IRA είναι μία από τις σημαντικότερες σελίδες της δεκαετίας Μπλερ. Από την άλλη πλευρά, στη διάρκεια της θητείας του και, κάποιοι θα υποστήριζαν, ως συνέπεια των πολιτικών του, η Βρετανία απέκτησε πρόβλημα ισλαμικής τρομοκρατίας και δεκάδες νόμους, περιοριστικούς των πολιτικών ελευθεριών, για την αντιμετώπισή του.
Τη δεκαετία Μπλερ, η Βρετανία γνώρισε διαρκή οικονομική ανάπτυξη και μικρή ανεργία, ενώ παράλληλα κατοχυρώθηκε ελάχιστο ημερομίσθιο. Παράλληλα όμως, η παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας συνέχισε να επιδεινώνεται και η ζωή στο Λονδίνο έγινε απίθανα ακριβή για τα μέσα βαλάντια. Εντός και εκτός Βρετανίας, από τη δεκαετία Μπλερ δεν ευνοήθηκαν και δεν έχασαν όλοι το ίδιο - έτσι η αποτίμηση της θητείας του δεν μπορεί παρά να διαφέρει ανάλογα με το ποιος την επιχειρεί.
Comments