MONIMEΣ ΣTHΛEΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 27-06-07
Με κρύο και με ζέστη
Του Νικου Κωνστανταρα
Οκαύσωνας, όπως όλα τα ακραία καιρικά φαινόμενα, ενεργεί σαν καταλύτης που αναδεικνύει τις αρετές και τις αδυναμίες μιας κοινωνίας. Εκεί βλέπουμε πόσο έτοιμος είναι ο κρατικός μηχανισμός να χειριστεί τις δυσκολίες, πόσο αποφασισμένοι είναι οι πολίτες να τα βγάλουν πέρα και πόση αλληλεγγύη δείχνουν ο ένας για τον άλλον.
Ο σημερινός καύσωνας βρίσκει την Ελλάδα σε μία μεταβατική περίοδο. Αντίθετα με τον μεγάλο καύσωνα του Ιουλίου του 1987, ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους, η χώρα έχει εξοπλιστεί με αμέτρητες συσκευές κλιματισμού, σε σπίτια, νοσοκομεία, γραφεία, αυτοκίνητα και λεωφορεία. Μάθαμε να προσέχουμε, να μην εκθέτουμε τους εαυτούς μας σε κίνδυνο τις δύσκολες μέρες.
Η κοινωνία μας βασίζεται ακόμη σε στενές προσωπικές σχέσεις – για εμάς είναι αδιανόητη η τραγωδία της Γαλλίας του 2003, όταν 14.802, κυρίως ηλικιωμένοι, πέθαναν αβοήθητοι στον καύσωνα.
Αλλά το βήμα μας είναι μετέωρο. Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, λαχανιασμένη, προσπαθεί να αντεπεξέλθει στην συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση. Αναγκάζεται να εισάγει πανάκριβο ρεύμα και να διακόπτει περιοδικά την παροχή σε διάφορες περιοχές ώστε να αποφύγει γενικευμένο μπλακ άουτ. Ο φαύλος κύκλος θα σπάσει μόνο όταν η χώρα παράγει πιο πολλή ενέργεια απ’ ό,τι καταναλώνει.
Αλλο πρόβλημα είναι η γνωστή υπερβολή με την οποία τα τηλεοπτικά κανάλια αντιμετωπίζουν ό,τι ξεφεύγει από την καθημερινότητα, προκαλώντας δυσανάλογη ανησυχία.
Ευτυχώς, η κοινωνία μας έχει μάθει να μην παίρνει τα δελτία ειδήσεων τοις μετρητοίς και έτσι συνεχίζει να δουλεύει, να αγωνίζεται, να κάνει σχέδια για την επόμενη μέρα. Εδώ, βέβαια, φαίνεται και ο μεγάλος διαχωρισμός της κοινωνίας – ανάμεσα σε αυτούς που εργάζονται στον δημόσιο τομέα και τους άλλους, που αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που το Δημόσιο δεν αμβλύνει αλλά αυξάνει.
Χθες και σήμερα, ως μέτρο εξοικονόμησης ενέργειας, οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν ημιαργία, αφήνοντας τους υπόλοιπους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.
Το αίτημα της ΓΣΕΕ να απολαμβάνουν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι αυτό το προνόμιο έμεινε αναπάντητο.
Αλλά ο λαός αυτός έχει μάθει να τα βγάζει πέρα σε ζέστη και σε κρύο, όπως έδειξε ένας φορτηγατζής χθες. Στο φανάρι του Παναθηναϊκού Σταδίου έβγαλε το κεφάλι του από το παράθυρο, περίμενε να περάσει μια μοτοσικλέτα και λούστηκε ένα μπουκάλι νερό. Λαϊκός κλιματισμός.
πηγη καυημερινή
Με κρύο και με ζέστη
Του Νικου Κωνστανταρα
Οκαύσωνας, όπως όλα τα ακραία καιρικά φαινόμενα, ενεργεί σαν καταλύτης που αναδεικνύει τις αρετές και τις αδυναμίες μιας κοινωνίας. Εκεί βλέπουμε πόσο έτοιμος είναι ο κρατικός μηχανισμός να χειριστεί τις δυσκολίες, πόσο αποφασισμένοι είναι οι πολίτες να τα βγάλουν πέρα και πόση αλληλεγγύη δείχνουν ο ένας για τον άλλον.
Ο σημερινός καύσωνας βρίσκει την Ελλάδα σε μία μεταβατική περίοδο. Αντίθετα με τον μεγάλο καύσωνα του Ιουλίου του 1987, ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους, η χώρα έχει εξοπλιστεί με αμέτρητες συσκευές κλιματισμού, σε σπίτια, νοσοκομεία, γραφεία, αυτοκίνητα και λεωφορεία. Μάθαμε να προσέχουμε, να μην εκθέτουμε τους εαυτούς μας σε κίνδυνο τις δύσκολες μέρες.
Η κοινωνία μας βασίζεται ακόμη σε στενές προσωπικές σχέσεις – για εμάς είναι αδιανόητη η τραγωδία της Γαλλίας του 2003, όταν 14.802, κυρίως ηλικιωμένοι, πέθαναν αβοήθητοι στον καύσωνα.
Αλλά το βήμα μας είναι μετέωρο. Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, λαχανιασμένη, προσπαθεί να αντεπεξέλθει στην συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση. Αναγκάζεται να εισάγει πανάκριβο ρεύμα και να διακόπτει περιοδικά την παροχή σε διάφορες περιοχές ώστε να αποφύγει γενικευμένο μπλακ άουτ. Ο φαύλος κύκλος θα σπάσει μόνο όταν η χώρα παράγει πιο πολλή ενέργεια απ’ ό,τι καταναλώνει.
Αλλο πρόβλημα είναι η γνωστή υπερβολή με την οποία τα τηλεοπτικά κανάλια αντιμετωπίζουν ό,τι ξεφεύγει από την καθημερινότητα, προκαλώντας δυσανάλογη ανησυχία.
Ευτυχώς, η κοινωνία μας έχει μάθει να μην παίρνει τα δελτία ειδήσεων τοις μετρητοίς και έτσι συνεχίζει να δουλεύει, να αγωνίζεται, να κάνει σχέδια για την επόμενη μέρα. Εδώ, βέβαια, φαίνεται και ο μεγάλος διαχωρισμός της κοινωνίας – ανάμεσα σε αυτούς που εργάζονται στον δημόσιο τομέα και τους άλλους, που αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που το Δημόσιο δεν αμβλύνει αλλά αυξάνει.
Χθες και σήμερα, ως μέτρο εξοικονόμησης ενέργειας, οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν ημιαργία, αφήνοντας τους υπόλοιπους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.
Το αίτημα της ΓΣΕΕ να απολαμβάνουν και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι αυτό το προνόμιο έμεινε αναπάντητο.
Αλλά ο λαός αυτός έχει μάθει να τα βγάζει πέρα σε ζέστη και σε κρύο, όπως έδειξε ένας φορτηγατζής χθες. Στο φανάρι του Παναθηναϊκού Σταδίου έβγαλε το κεφάλι του από το παράθυρο, περίμενε να περάσει μια μοτοσικλέτα και λούστηκε ένα μπουκάλι νερό. Λαϊκός κλιματισμός.
πηγη καυημερινή
Comments