επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Γραμματα Aναγνωστων Η διδασκαλία των Θρησκευτικών Κύριε διευθυντά Σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε μερικές παρατηρήσεις επί του θέματος της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία, που είναι και πάλι στην επικαιρότητα. 1. Κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, στα πρωτοβάθμια και στα δευτεροβάθμια σχολεία μας διδάσκονται τα βασικά στοιχεία των επιστημών ούτως ώστε ο μαθητής να αναπτύξει την προσωπικότητά του ως Ελληνος πολίτου, αλλά και να έχει μια πρώτη εικόνα του κόσμου στον οποίον ζει και τη δυνατότητα να επιλέξει την πορεία που θα ακολουθήσει στη ζωή του. 2. Το μάθημα της ελληνικής ιστορίας έχει ως σκοπό όχι μόνο τη μετάδοση στοιχείων της επιστήμης της ιστορίας, αλλά και την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης του μαθητή και τη διάπλασή του σε ελεύθερο και υπεύθυνο Ελληνα πολίτη, σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή. Ενας μαθητής ξένης εθνικότητας, εφόσον φοιτά σε ελληνικό σχολείο, δεν μπορεί να αρνηθεί να παρακολουθήσει το μάθημα της ελληνικής ιστορίας, με τη δικαιολογία ότι το μάθημα αυτό αποβλέπει και στην ανάπτυξη της συνειδήσεως του μαθητή ως ελληνικής, ενώ ο ίδιος δεν επιθυμεί να διαμορφώσει ελληνική συνείδηση. Είναι και αυτός υποχρεωμένος να μάθει και το μάθημα αυτό όπως όλα τα άλλα μαθήματα που διδάσκονται στο ελληνικό σχολείο του οποίου είναι μαθητής, σύμφωνα με τα προγράμματα της ελληνικής Πολιτείας που διαμορφώνονται χωρίς διακρίσεις ή εξαιρέσεις για όλους τους μαθητές. 3. Το μάθημα των Θρησκευτικών που περιλαμβάνεται στα ανωτέρω προγράμματα, αποβλέπει μεν στη διαμόρφωση της θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών, αλλά επειδή και η Θεολογία δεν παύει να είναι και επιστήμη, πρέπει να είναι υποχρεωτικό, χωρίς διακρίσεις από όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. Οπως ένας αλλοεθνής μαθητής ελληνικού σχολείου δεν μπορεί να δηλώσει ότι δεν θέλει να μάθει την ελληνική ιστορία με τη δικαιολογία ότι το μάθημά της αποβλέπει και στην ανάπτυξη της ελληνικής εθνικής συνειδήσεως ενώ ο ίδιος δεν θέλει να αποκτήσει ελληνική συνείδηση, έτσι δεν πρέπει να μπορεί να αποκλείσει και το μάθημα των Θρησκευτικών, όπως αυτό περιλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη που έχει ορίσει η ελληνική Πολιτεία, ένας που δηλώνει ότι είναι αλλόθρησκος ή άθεος, ή απλώς ότι δεν θέλει να το παρακολουθήσει με τη δικαιολογία ότι θίγεται η ελευθερία της συνείδησής του επειδή το μάθημα αυτό αποβλέπει και στην ανάπτυξη χριστιανικής συνειδήσεως την οποία ο ίδιος δεν θέλει να αποκτήσει. 4. Κανείς δεν τόλμησε να υποστηρίξει ότι θίγεται η εθνική συνείδηση των αλλοεθνών μαθητών των ελληνικών σχολείων επειδή είναι υποχρεωμένοι να μάθουν την ελληνική ιστορία, ούτε εζήτησε κανείς να επιτραπεί στους μαθητές αυτούς να μη μάθουν την ελληνική ιστορία για να προστατευθεί η ελευθερία της εθνικής τους συνείδησης. Ισως γιατί κανείς δεν θέλει να χαρακτηρισθεί ως εθνικός μειοδότης. Προκειμένου όμως να απομακρυνθεί η νεολαία από τη θρησκεία και να πληγεί η χριστιανική πίστη, εφευρέθηκε η δικαιολογία της προστασίας της ελευθερίας της συνείδησης των μη χριστιανών για να περιορισθεί η διδασκαλία των Θρησκευτικών. Προφανώς, γιατί μερικοί υπερηφανεύονται για τις αντιχριστιανικές τους ιδέες. 5. Συνεπώς είναι, τουλάχιστον, ατυχής η απόφαση που επιτρέπει την αποχή από το μάθημα των Θρησκευτικών και για τον πρόσθετο λόγο ότι δημιουργεί διακρίσεις στα σχολεία, οι οποίες, επειδή αφορούν την τρυφερή παιδική και εφηβική ηλικία και επειδή εισάγονται επισήμως από την Πολιτεία, θα διατρέχουν μονίμως ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ευαγγελος Ανδριανος - Επίτιμος αρεοπαγίτης Ελλάς - Νίμιτς - Σκόπια Κύριε διευθυντά Οι Ελληνες απορούν και διερωτώνται τι διαπραγματεύεται η Ελλάς με τον κ. Νίμιτς και τους Σκοπιανούς; Την ελληνικότατη Μακεδονία μας με την πλέον των 3.000 ετών ιστορίαν της; Ο κ. Νίμιτς εκτελεί στο ακέραιον τις εντολές που λαμβάνει. Οι Σκοπιανοί, από την πλευρά τους, αφού βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και υποστηρικτές, διεκδικούν με επιμονή τη Μακεδονία μας. Οι Σκοπιανοί γνωρίζουν από την Ιστορία ότι αυτοί, οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι τουρκομογγολικής φυλής, περί το τέλος του 6ου μ.Χ. αιώνος εγκαταστάθηκαν στον Δούναβη, όπου και εκσλαβίσθηκαν. Από τον 7ο μ.Χ. αιώνα άρχισαν να κατεβαίνουν στη Βαλκανική, όπου και εγκαταστάθηκαν. Περίπου 10 αιώνες με τη Βασιλείαν του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το κρατίδιο των Σκοπίων μέχρι το 1945 ονομάζετο Yardarska. Αποτελεί γενική ανάγκη η Ελλάς να διακόψει τις διαπραγματεύσεις, γιατί άλλως νομιμοποιεί τις αρπακτικές διαθέσεις των Σκοπιανών και τις ανθελληνικές τοποθετήσεις του κ. Νίμιτς ως μεσολαβητού. Νικος Αρμονης / Ευριπίδου 14–Φιλοθέη Η φιλοσοφική οδός Κύριε διευθυντά Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τη σχέση νομίμου και ηθικού αναφορικά με την ταυτόχρονη συμμετοχή στην οικονομική και πολιτική ζωή, ώστε να είναι χρήσιμο να επισημάνουμε κάποιες ουσιώδεις διαφορές μεταξύ ηθικής και νόμου. Η ηθική έχει πάντα θρησκευτικό έρεισμα και στόχο αποκλειστικά ψυχικού επιπέδου. Αποδίδει κυρίαρχη σημασία στα κίνητρα, διέπει τις πλέον μύχιες σκέψεις, αποβλέπει στην τελειότητα. Ο νόμος, αντίθετα, ενδιαφέρεται για την εξωτερική συμπεριφορά των μελών της κοινωνίας, την εξασφάλιση της έννομης τάξης, κάποια ισορροπία στην επιδίωξη αντίρροπων συμφερόντων και, τελικά, την ειρηνική συμβίωση. Ο νόμος δηλαδή εμφανίζεται σαν ρυθμιστική δύναμη, εκτός των ανθρώπων ευρισκόμενη. Η ηθική, αντίθετα, απορρέει εκ των έσω, η συμπεριφορά εδώ υπαγορεύεται από τη συνείδηση, έτσι που η τελευταία να ικανοποιείται, πρόκειται δηλαδή για καθαρά εσωτερική προβολή, διεργασία και κατεύθυνση. Η πιο πάνω διάκριση στηρίζεται βέβαια στην προέλευση και έκφανση των υπό συζήτηση πραγμάτων. Ομως, αυτό που ενδιαφέρει κυρίως είναι το περιεχόμενό τους, ποιους κανόνες επιβάλλουν. Οσον αφορά το δίκαιο, οι κανόνες αυτοί είναι καταφανώς ευδιάκριτοι. Ως προς την ηθική αντίθετα, τα πράγματα κάθε άλλο παρά ξεκάθαρα είναι. Τούτο αναφορικά και με τη συνταγματικά διαλαμβανόμενη ρήτρα των χρηστών ηθών, την έννοια της οποίας η νομολογία πασχίζει να αποκρυσταλλώσει: «Χρηστά ήθη νοούνται αι περί της πρεπούσης συμπεριφοράς κρατούσαι αντιλήψεις του εις ωρισμένην κοινωνίαν βιούντος μέσου χρηστώς και δικαίως σκεπτομένου ανθρώπου...». Αλλά ποιος είναι αυτός ο περίφημος μέσος κ.λπ. άνθρωπος; Να ’ναι άραγε, μόνο ο αμνός που άγεται, φέρεται και (ουσιαστικά) σιωπά; ΄Η, μήπως, στην κατηγορία αυτή συγκαταλέγονται και οπαδοί της λογικής; Σε κάθε περίπτωση πάντως, από τη διατύπωση του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος, ότι «Καθένας έχει δικαίωμα... να συμμετέχει στην οικονομική και πολιτική ζωή εφόσον... δεν παραβιάζει... τα χρηστά ήθη», αδιαμφισβήτητα συνάγεται ότι η ταυτόχρονη συμμετοχή στην οικονομική και πολιτική ζωή δεν θίγει, από μόνη της, τα χρηστά ήθη. Παρασκευας Μαμαλακης - Δικηγόρος - Συγγραφέας–Ρέθυμνο Η ανακατασκευή του μνημείου Αγιάς! Κύριε διευθυντά Εγκρίθηκε η μελέτη του Πολεμικού Μουσείου του υπουργείου Εθνικής Αμύνης, για την ανακατασκευή του μνημείου των ηρώων της Αγιάς, δαπάνης 35.000 ευρώ, που κάποιοι ανεγκέφαλοι το είχαν καταστρέψει το 1981! Η υπογραφή της μελέτης αυτής από τον χαρισματικό υπουργό Εθνικής Αμύνης έγινε με παρέμβαση του λεβέντη Ηπειρώτη υφυπουργό του υπουργείου αυτού, κ. Κώστα Τασούλα. Ο ακούραστος και εντιμότατος αυτός πολιτικός, συνεπής πάντοτε προς όλους τους Ελληνες, προσφέρει πρόθυμα κάθε διευκόλυνση. Πάντοτε από όλες τις υψηλές θέσεις που κατείχε, πρόσφερε στον ελληνικό λαό ανυπολόγιστες υπηρεσίες και αναδείχθηκε σε αξιόλογη πολιτική οντότητα! Εχω την αίσθηση ότι όλοι εμείς που καταγόμαστε από την εύανδρο Ηπειρο, αισθανόμαστε υπερήφανοι! Εμείς οι συγγενείς και φίλοι των ηρώων της Αγιάς, που θυσιάστηκαν στον αιματηρό συμμοριτοπόλεμο του 1946 - 1949, που ακόμη βρισκόμαστε στη ζωή, τον ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδίας τον κ. Τασούλα! Ακόμη ευχαριστούμε τον αξιόλογο πολιτικό και υπουργό της Εθνικής Αμύνης αξιότιμο κ. Μεϊμαράκη, διότι με πίστη ακράδαντη στο ότι πρέπει να τιμώνται όλοι εκείνοι που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, ενέκρινε τη μελέτη τής ανακατασκευής του μνημείου της Αγιάς! Προκειμένου να ενημερωθούν όλοι οι συγγενείς και φίλοι των ηρώων της Αγιάς, καθώς και ο αξιότιμος βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Βελόπουλος, ο οποίος πριν από 1 μήνα περίπου ρωτούσε στη Βουλή τον κ. υπουργό για το θέμα της ανακατασκευής, καθώς επίσης και ο κάθε Ελληνας πολίτης που πιστεύει ότι οι ήρωες που θυσιάστηκαν για την πατρίδα πρέπει να τιμώνται, σας παρακαλώ κ. διευθυντά να δημοσιεύσετε στην έγκριτη εφημερίδα σας το έγγραφο του Πολεμικού Μουσείου. Βασιλειος Λεττας– αδελφός ήρωα Ι. Λέττα Σπατάλες δημόσιου τομέα Κύριε διευθυντά Τα περισσότερα από τα βασικά προβλήματα της χώρας έχουν τις ρίζες τους στη διαφθορά και δεν φαίνεται πως μπορεί να υπάρξει βιώσιμη κοινωνική και οικονομική πρόοδος, χωρίς την αποτελεσματική καταπολέμησή της. Εκφράσεις του θλιβερού αυτού φαινομένου είναι, εκτός από τα άλλα, οι σπατάλες του δημόσιου τομέα, καθώς και η φοροδιαφυγή, η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, συνδυάζεται με την κατάχρηση του ΦΠΑ που εισπράτεται για λογαριασμό του Δημοσίου. Για παράδειγμα, οι «δωρεές» των εταιρειών που συναλλάσονται με το Δημόσιο προς τα κόμματα επανακτώνται στο πολλαπλάσιο με την υπερτίμηση των προμηθειών. Η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή υπογραμμίζουν την ανυπόληπτη πρακτική μιας μειοψηφίας που χρησιμοποιεί απατηλά, ή έστω «νόμιμα», τεχνάσματα για να φορτώσει τις υποχρεώσεις της στους υπόλοιπους πολίτες, υπονομεύοντας έτσι, μαζί με την κοινωνική συνοχή, τα δημόσια έσοδα. Και βέβαια, τέτοια φαινόμενα δεν είναι άσχετα με την αδιαφορία –ή τη διαφθορά της δωροληψίας– από μια μειοψηφία των υπαλλήλων του Δημοσίου. Η συμπεριφορά αυτή υποβοηθείται, σε σημαντικό βαθμό, από την αδιαφάνεια των διαδικασιών και τα διάφορα απόρρητα με πρώτο και καλύτερο το τραπεζικό. Για παράδειγμα, αν δεν υπήρχαν οι παραπλανητικοί ή κρυφοί λογαριασμοί των υπεράκτιων «επενδυτικών» εταιρειών θα ήταν ίσως ευκολότερο να ελεγχθεί και να προσδιοριστεί η διαδρομή του προϊόντος της διαφθοράς. Κατά συνέπεια, αν πρόκειται να περάσουμε από τις ρητορικές διακηρύξεις σε κάτι ουσιαστικό, οι πολιτικοί που μιλούν για διαφάνεια και συμμετοχική δημοκρατία θα πρέπει να προσέξουν περισσότερο το παράδειγμα των Σκανδιναβικών χωρών. Στις χώρες αυτές η επίκληση του απορρήτου είναι περιορισμένη και εξυπηρετεί κοινά αποδεκτούς στόχους. Τα αρχεία του κράτους και τα πρακτικά των συζητήσεων των δημοσίων οργάνων και υπηρεσιών είναι ανοικτά στους πολίτες, οι οποίοι μπορούν να εκφράσουν τις ενστάσεις τους στις αποφάσεις της διοικήσεως. Οι ενδείξεις είναι πως το άνοιγμα του συστήματος περιορίζει την αυθαιρεσία και το σπουδαιότερο, κλείνει σε μεγάλο βαθμό το δρόμο προς κάθε είδους διαφθορά. Και αυτό βέβαια δεν είναι άσχετο με το ότι οι Σκανδιναβικές χώρες κατέχουν τις πρώτες θέσεις στην κλίμακα της οικονομικής αποδοτικότητας – ακόμα και όταν αυτή προσδιορίζεται με τα κριτήρια των υπερμάχων της ελεύθερης αγοράς, στις επιταγές των οποίων το σκανδιναβικό κοινωνικό μοντέλο εξακολουθεί να ανθίσταται. Ραφαηλ Παπαδοπουλος - Ομότιμος καθηγητής - Θερμοδυναμικής–Λουτρά Αιδηψού