FINANCIAL TIMES Tο σχέδιο Πόλσον Η Γουόλ Στριτ και η Ουάσιγκτον ποτέ δεν υπήρξαν αδελφές ψυχές. Η δημιουργία συμμαχίας προκειμένου να αμβλυνθεί η μεγάλη οικονομική κρίση με την εισροή δημοσίου χρήματος, δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, από τη στιγμή που πρόκειται να δαπανηθούν τεράστια κρατικά κονδύλια χωρίς σαφείς σκοπούς και εν μέσω της εκλογικής εκστρατείας. Ασαφές είναι, εξάλλου, αν το πρόβλημα του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος είναι μόνον η αδυναμία ρευστοποίησης των διάσημων πλέον «τοξικών αποβλήτων», όπως αποκαλούνται τα CDOs (Collateralised - Debt Obligations). Οι τράπεζες ενδέχεται να 'χουν ξεμείνει από κεφάλαια, επίσης. Αγοράζοντας ακριβότερα από τις τρέχουσες τιμές της αγοράς, το σχέδιο διάσωσης του Πόλσον, ύψους 700 δισ. δολ., θα βοηθούσε στην επίλυση αυτού του προβλήματος. Αλλά οι ΗΠΑ χρειάζονται, μεταξύ αλλων, ένα σχέδιο αποκατάστασης της ροής κεφαλαίων σ' έναν εύθραυστο χρηματοοικονομικό τομέα… DIE TAGESZEITUNG Το… βιολί τους Οι προτάσεις του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Πόλσον παραμένουν στην επικαιρότητα και σχολιάζονται ποικιλοτρόπως. Το πακέτο μέτρων, που θα κοστίσει περί τα 700 δισ. δολάρια, δεν αγγίζει στο παραμικρό τα αίτια της κρίσης. Αυτό που προέχει σήμερα είναι ο επαναπροσδιορισμός των βασικών κανόνων της οικονομίας. Γιατί, οτιδήποτε άλλο βοηθά απλώς τις ίδιες τις τράπεζες που μπορούν να συνεχίσουν το βιολί τους και να κοροϊδεύουν τους πολιτικούς. HERALD TRIBUNE «Αγαπητοί φίλοι…» «Κύριε πρόεδρε Τα τελευταία δύο χρόνια έγιναν πολλές συζητήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες για το κατά πόσον θα 'πρεπε να υπάρξει χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Τις περισσότερες φορές δόθηκε η εντύπωση πως οι εμπλεκόμενοι στις συζητήσεις ενδιαφέρονταν κυρίως για τις επερχόμενες εκλογές. Ομως, δεν είναι πλέον αυτό το θέμα. Η ημερομηνία αποχώρησης πλησιάζει. Οι Αμερικανοί φορολογούμενοι, που δεν θα ήθελαν να αφήσουν τα χρήματά τους να χρησιμοποιηθούν για την επιδότηση των δικών τους εταιρειών -Lehman Brothers, Bear Stearns και Merril Lynch- δεν έχουν την παραμικρή διάθεση τα δολάριά τους να χρησιμοποιηθούν για την επιδότηση του ατέρμονου αγώνα σας γύρω από ποια φυλετική ομάδα έχει την επικυριαρχία στο Κιρκούκ… Μην ερμηνεύετε λάθος τις σκέψεις μου. Πολλοί Αμερικανοί και εγώ προσωπικά εκτιμούμε τον τρόπο που εσείς, ο ιρακινός λαός και ο στρατός ξεφύγατε από πιθανή αυτοκαταστροφή. Ξεκίνησα αυτόν τον πόλεμο, αναζητώντας τα όπλα μαζικής καταστροφής. Εκανα λάθος. Γρήγορα έγινε εμφανές ότι η Αλ Κάιντα και οι σύμμαχοί της στο Ιράκ ήταν αποφασισμένοι να οδηγήσουν την Αμερική σε αποτυχία και να ακυρώσουν οποιαδήποτε προσπάθεια οικοδόμησης της δημοκρατίας. Αυτός δεν ήταν ο πόλεμος που εμείς ήρθαμε να κάνουμε, αλλά ήταν αυτός που τελικά βρήκαμε… Θα περιμένω την Ιστορία να με λυτρώσει, αλλά ο αμερικανικός λαός δεν περιμένει. Θέλει εδώ και τώρα προώθηση της δημοκρατίας. Δεν θα φύγουμε από το Ιράκ σε μια νύχτα, αλλά δεν θα μείνουμε στη χώρα σας για καιρό. Επαναλαμβάνω: Μην παρερμηνεύετε τη στιγμή. Ο Θεός μαζί σας.
Τζορτζ Μπους» (Ο αρθρογράφος Τόμας Φρίντμαν, χρησιμοποιώντας ένα δημοσιογραφικό εφεύρημα -μια προσωπική επιστολή του Μπους προς την ιρακινή ηγεσία- λέει αυτά που θα ήθελε να έχει πει ο Αμερικανός πρόεδρος.) LE FIGARO Ολα κάποτε τελειώνουν Ελάχιστες εβδομάδες πριν από τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, ο πρόεδρος Μπους επέλεξε να πει αντίο από το βήμα του ΟΗΕ με έναν ιδιαίτερο τρόπο, πολύ διαφορετικό από αυτόν που είχε επιλέξει αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση των ΗΠΑ. Ο Αμερικανός πρόεδρος προτίμησε να εξηγήσει στους παρευρισκομένους τον τρόπο που ο Λευκός Οίκος θα αντιμετωπίσει τη μεγάλη οικονομική κρίση, επιχειρώντας παράλληλα να καθησυχάσει τον κόσμο. Παλιότερα ο Τζορτζ Μπους φρόντιζε να έχει διμερείς συναντήσεις με ηγετικές προσωπικότητες. Εκτός από τον γ. γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, συναντήθηκε μόνο με τον νέο πρόεδρο του Πακιστάν, Ασίφ Αλί Ζαρντάρι. Ολα έχουν ένα τέλος. Οι ημέρες που ο Μπους θριαμβολογούσε για την εισβολή στο Ιράκ με τον ισχυρισμό της αναζήτησης όπλων μαζικής καταστροφής, έχουν πια περάσει. |
Comments