ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΜΠΡΙΛΑΝΤΙ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ. Kάποια χωριά λες κι’ έχουν του Θεού την ευλογιά.Παράδειγμα τρανό ο Αγκόνας που τότενες χώρο δεν είχε και το βουνό σκαρφάλωνε .Ξεκινούσε από τον δρόμο που πάει για Πύλαρο, με τα λιγοστά σπιτάκια του να θωρούν το πέλαγος προς Ασσο, και τ’ αραιά λιοστάσια , που κάτω του δρόμου στέκονταν, να φτάνουν τον κόλπο της Αγίας Κυριακής. Αρκετά απο δαύτα ήτανε Καλαβιτέϊκα νομίζω. Αραγε πως νάναι τώρα? Μια πρώτη και τελευταία μου βίζιτα μετράει πάνω από 60 χρόνια - και δεν ξέρω τι αλλαγές θέλει φέρει τούτη η ερευνητική επιχείρηση που πάει να καθιερώσει την Θηνιά , σαν πατρίδα του Ομηρικού Οδυσσέα! Ας είναι.. Τούτο το ήσυχο και γλυκό απογιοματινό , στης ξενητειάς τον κήπο με την εγγονούλα παιδιαρίζοντας , με τσίμπησε της θύμισης η μύγα, για να μου πεί, τι θάκανε αν ζούσε ο θειός μου, που κάτι τέτοια τ’άρπαζε, σαν αρχαίων εποχών ιέρακας . Α ! σίγουρα μέσα στα λιοστάσια θάχε κτίσει ήδη τραγάτες για τούς Ομηριστές του κόσμου -οπού δεν είναι λίγοι- απλές ,κοσμημένες στου ξακουστού ηρωά μας την μορφή,και με αμοιβή θύμισης σαν φεύγουν τα ομηρικά μπάνια του κόλπου? ναι κει που σίγουρα δρόσιζαν παληά, τα ίδια εκείνα τα νερά και Κείνου το κορμί! Σκέψου μπάνιο σε φημισμένα προϊστορικά ύδατα!Σίγουρα θάχει διαφορά, θάναι βάφτισμα φυσικο-ψυχικό-ομηρικό με επίδραση. Για σκέψου λίγο Αχιλλεύς να μη συμβεί ετούτο το πανώριο μισό αιώνα πριν ,να στις δικές μας εποχές, να μη σκίσουμε ωκεανούς μεταναστεύοντας. Βλέπεις οι της Βρεττανίας επιστήμονες γεννήθηκαν αργά, μετά μισό αιώνα .Οποία ειρωνία -- lornion blogspot.com
επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα
Κεφαλονίτικα ανέκδοτα Συζητούν τρεις παπάδες, ένας από το Αγιο όρος, ένας από την Αθήνα και ένας Κεφαλονίτης για το πως κατανέμουν τα έσοδα των εκκλησιών τους. Λέει ο παπάς από το Αγιο όρος: «Εγώ Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα και όσα έρθουν κορώνα είναι του Θεού και τα δίνω για τις ανάγκες της εκκλησίας και όσα έρθουν γράμματα είναι δικά μου». Λέει ο Αθηναίος παπάς: «Και εγώ πετάω τα νομίσματα στον αέρα και όσα σταθούν όρθια είναι του Θεού και της εκκλησίας, όσα πέσουν στο πλάι (κορώνα ή γράμματα) είναι σαφώς δικά μου». Και στο τέλος ο Κεφαλονίτης ο παπάς: «Εγώ κύριοι συνάδελφοι κάνω το ίδιο που κάνετε και εσείς με πιο απλές διαδικασίες για να μη χάνουμε και χρόνο. Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα. Όσα θέλει τα κρατάει ο Θεός και όσα πέσουν κάτω είναι δικά μου!» Είναι ένας Κερκυραίος, ένας Κεφαλλονίτης κι ένας Λευκαδίτης, που ξεμονάχιασαν, κάπου σ' ένα αραχνιασμένο, σκοτεινό υπόγειο ένα λυχνάρι, απ' αυτά τα μυστήρια με τα τζίνια. Το τρίψανε και ξεπετάχτηκε το τζίνι. «Έχετε ο
Comments