τι γράφει ο ξένος τύπος
THE GUARDIAN
Νέος πακιστανικός πυρετός
καθημερινή.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας κατευθυνόταν προχθές προς το Ισλαμαμπάντ, στο πρώτο του υπερπόντιο ταξίδι μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Μεταξύ όλων των θεμάτων, τα οποία κληρονόμησε από τον προκάτοχό του είναι οι επιδόσεις του Πακιστάν στον πόλεμο κατά της Αλ Κάιντα, ένα θέμα όμως για το οποίο η Βρετανία δεν μπορεί να πράξει πολλά. Την περασμένη εβδομάδα, σε αμερικανική έκθεση των μυστικών υπηρεσιών αναφερόταν ότι η Αλ Κάιντα έχει δημιουργήσει «ασφαλείς θυλάκους» στις βόρειες περιοχές του Πακιστάν. Εκεί, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, δεν ισχύουν ή δεν εφαρμόζονται οι νόμοι του κράτους. Το γεγονός αυτό έκανε τα τύμπανα του πολέμου να κτυπήσουν και πάλι, ενώ στις αναλύσεις των συντηρητικών εφημερίδων γινόταν αναφορά για το ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης εκ μέρους των ΗΠΑ. Ωστόσο, αυτή η προοπτική είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Πακιστανός πρόεδρος Μουσάραφ. Η απειλή είναι σαφής: αν οι πακιστανικές δυνάμεις δεν τα καταφέρουν να βάλουν τάξη στις βόρειες περιοχές της χώρας, κυρίως στο Βαζιριστάν, όπου δρα η Αλ Κάιντα, θα το κάνουν οι αμερικανικές δυνάμεις. Από την πλευρά της η πακιστανική ηγεσία διατείνεται ότι αν της παρασχεθεί βοήθεια στον τομέα των μυστικών υπηρεσιών, το κλίμα θα αλλάξει και θα εντοπιστούν τα κρησφύγετα της Αλ Κάιντα. Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αν ο Μουσάραφ, ο οποίος διέταξε πρόσφατα την εισβολή στο Κόκκινο Τέμενος, επιτύχει να επιβάλει ειρήνη στις συνοριακές περιοχές, δεν θα έχει απαλλαγεί από τη μεγάλη πολιτική διαμάχη με τον πρόεδρο του ανωτάτου δικαστηρίου Ιφτιχάρ Σοντρί, τέσσερις μήνες μετά την αποπομπή του από τη θέση του. Το Πακιστάν εξελίσσεται σε νέα μεγάλη πληγή.
ARAB NEWS
Ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος
Σε ένα κλασικό αμερικανικό γουέστερν η διαφορά είναι τόσο σαφής όσο ο μεσημεριάτικος ήλιος στο Κολοράντο: Υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί. Οι καλοί είναι οι άποικοι, οι κακοί είναι οι Ινδιάνοι. Ο ήρωας είναι ο καουμπόι, ο οποίος με δύο ρεβόλβερ ανά χείρας είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τον εαυτό του ανά πάσα στιγμή. Ο Τζόρτζ Μπους, ο οποίος μεγάλωσε με αυτόν τον μύθο, εξακολουθεί και σήμερα να τον υποστηρίζει, παρότι είναι πλέον ο ηγέτης της μόνης Υπερδύναμης. Την περασμένη εβδομάδα παρουσίασε στον κόσμο ένα ακόμη, σύγχρονο, γουέστερν. Το θέμα του, η Μέση Ανατολή. Στο καινούργιο, λοιπόν, γουέστερν υπάρχουν καλοί και κακοί. Οι καλοί είναι οι αποκαλούμενοι μετριοπαθείς, σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή: ο Αμπου Αμπάς και τα φιλοαμερικανικά αραβικά καθεστώτα. Οι κακοί είναι βεβαίως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ, το Ιράν, η Συρία και η Αλ Κάιντα. Το σενάριο είναι τόσο απλό, ώστε ακόμη κι ένα οκτάχρονο παιδί το καταλαβαίνει. Τα συμπεράσματα είναι επίσης απλά. Οι καλοί πρέπει να τύχουν την ανάλογης στήριξης, ενώ οι κακοί πρέπει να χαθούν μέσα στη σκόνη. Στο τέλος ο ήρωας Μπους, θα εμφανιστεί με φόντο το ηλιοβασίλεμα με την ανάλογη στολή του, ενώ η μουσική θα φτάνει σε ένα κρεσέντο.
BOSTON GLOBE
Η τουρκική νίκη
Οι Τούρκοι ψηφοφόροι ψήφισαν υπέρ του ισλαμικού κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης και μάλιστα με ποσοστό 46.6%. Τα δύο κοσμικά κόμματα, τα οποία εισήλθαν στην Εθνοσυνέλευση δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν μαζί το 34%. Το διακύβευμα αυτών των εκλογών ήταν πολύ υψηλό. Ηταν το δημοκρατικό μέλλον της χώρας, ο ρόλος της θρησκείας σε σχέση με το κοσμικό κράτος και οι προοπτικές της Τουρκίας στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ουάσιγκτον δεν έκρυψε τους φόβους της. Ωστόσο, οι ηγέτες του Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης είναι σύγχρονοι πολιτικοί και αναζητούν να στήσουν μια πλουραλιστική και δημοκρατική Τουρκία. Δεν είναι Χαμάς, ούτε Χεζμπολάχ. Το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν, από την ημέρα αναρρίχησής του στην εξουσία, το 2002, έχει προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν την εμβάθυνση της δημοκρατίας. Βεβαίως, προβλήματα έκφρασης και ατομικών δικαιωμάτων -ιδιαίτερα για τους Κούρδους- εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά το κόμμα του Τούρκου πρωθυπουργού έχει προωθήσει πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ενισχύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναμόρφωσαν τον ποινικό κώδικα, βελτίωσαν την κοινοβουλευτική δημοκρατία και συνέβαλαν στην αναζωογόνηση του επιχειρηματικού τομέα. Η πρόσφατη έκθεση Pew Global Attitudes κατέδειξε ότι μόλις το 9% των Τούρκων διάκεινται φιλικά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η αντίδραση σχετίζεται με τον πόλεμο στο Ιράκ, ο οποίος προκάλεσε χάος στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ, καθιστώντας τη χώρα ευάλωτη σε θέματα τρομοκρατίας και αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο δημιουργίας ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει τις διάφορες δεξαμενές σκέψης των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο η νίκη του ισλαμικού κόμματος είναι σημαντική για την Ουάσιγκτον, παρότι οι διαφορές σε σχέση με το Ιράκ θα συνεχίσουν να υφίστανται. Το Κόμμα της Ανάπτυξης και της Δικαιοσύνης μπορεί να αποδειχθεί καλύτερος εταίρος για τις ΗΠΑ. Στο κάτω κάτω αποτελεί κοινό μυστικό ότι το ισλαμικό κόμμα θέλει να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Ουάσιγκτον, να ενισχύσει τη θέση της Τουρκίας στη Δύση και να εγγυηθεί για μια σύγχρονη, πλουραλιστική δημοκρατική χώρα.
THE NEW YORK TIMES
Περαιτέρω κυρώσεις
Στη διεθνή διπλωματία, όπου η πολιτική του «καρότου και του μαστιγίου» κυριαρχεί, το Ιράν με το πυρηνικό πρόγραμμά του σε εκκρεμότητα φαίνεται να υφίσταται και τα δύο. Το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης έχει απορρίψει ως τώρα κάθε οικονομικό και εμπορικό «καρότο» που η Ε.Ε. έχει δώσει. Γνωρίζοντας δε ορισμένοι σκληροπυρηνικοί ηγέτες, όπως ο Αχμαντινετζάντ, ότι το μαστίγιο των ΗΠΑ ή του Ισραήλ εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν θα συσπειρώσει τους Ιρανούς γύρω τους, εμμέσως πλην σαφώς προκαλούν μια τέτοια επίθεση. Ετσι λοιπόν, η Τεχεράνη αρνείται να αναστείλει τις πυρηνικές της δραστηριότητες και η Ουάσιγκτον αρνείται να συζητήσει απευθείας μαζί της, εφόσον οι μουλάδες δεν αλλάζουν τακτική. Τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο, έγινε γνωστό ότι η Δύση προτίθεται να προωθήσει ένα ακόμη οικονομικό «μαστίγιο», το οποίο θα μπορούσε, ενδεχομένως, να αλλάξει τα μυαλά τους. Παρά τα μηνύματα προόδου και οικονομικής ανάπτυξης, τα οποία η Τεχεράνη φροντίζει να διαχέει, η σημερινή ιρανική δημοκρατία βρίσκεται σε κάμψη. Η ανεργία και ο πληθωρισμός αυξάνονται και η πετρελαϊκή παραγωγή μειώνεται. Αλλά ενώ ο μέσος Ιρανός αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, η παραδοσιακή συντηρητική τάξη των εμπόρων και οι Φρουροί της Επανάστασης ευημερούν. Οι νέες οικονομικές κυρώσεις δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές, σίγουρα θα έχουν επιπτώσεις στις ξένες επενδύσεις που έγιναν στο Ιράν.
DW-WORLD.DE
Παραχαράκτες ευρώ
Οι παραχαράκτες στην Ευρώπη έχουν... τις προτιμήσεις τους. Περίπου τα μισά πλαστά είναι χαρτονομίσματα των 50 ευρώ. Σύμφωνα με την Γερμανική Κεντρική Τράπεζα πολλά πλαστά χαρτονομίσματα είναι κακής ποιότητας. Στην αγορά έχουν κυκλοφορήσει ακόμα και χαρτονομίσματα ζωγραφισμένα στο χέρι ή με ποσά που δεν έχουν εκδοθεί ποτέ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως των 300 ευρώ. Με το χρόνο όμως οι παραχαράκτες βελτιώνονται. Σύμμαχός τους είναι η σύγχρονη τεχνολογία με όλο και καλύτερα φωτοτυπικά μηχανήματα ή σαρωτές υψηλής ανάλυσης. Μέσα στα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι αρχές έχουν ανακαλύψει ολόκληρα εργαστήρια παραχάραξης σε διάφορες χώρες, όπως η Βουλγαρία, η Ιταλία και η Λιθουανία. «Με πέντε πλαστά χαρτονομίσματα ανά κάτοικο η Γερμανία βρίσκεται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο», λέει ο Χανς Ρέκερς ανώτατο στέλεχος της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας. Η ζημιά από τα πλαστά ευρώ στη γερμανική οικονομία ανέρχεται σε 1,8 εκατ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2007. «Στο σύνολό τους ωστόσο οι οικονομικές ζημιές από την παραχάραξη κινούνται σε ανεκτά όρια», τονίζει ο Ούλριχ Κάτερ.
Νέος πακιστανικός πυρετός
καθημερινή.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας κατευθυνόταν προχθές προς το Ισλαμαμπάντ, στο πρώτο του υπερπόντιο ταξίδι μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Μεταξύ όλων των θεμάτων, τα οποία κληρονόμησε από τον προκάτοχό του είναι οι επιδόσεις του Πακιστάν στον πόλεμο κατά της Αλ Κάιντα, ένα θέμα όμως για το οποίο η Βρετανία δεν μπορεί να πράξει πολλά. Την περασμένη εβδομάδα, σε αμερικανική έκθεση των μυστικών υπηρεσιών αναφερόταν ότι η Αλ Κάιντα έχει δημιουργήσει «ασφαλείς θυλάκους» στις βόρειες περιοχές του Πακιστάν. Εκεί, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, δεν ισχύουν ή δεν εφαρμόζονται οι νόμοι του κράτους. Το γεγονός αυτό έκανε τα τύμπανα του πολέμου να κτυπήσουν και πάλι, ενώ στις αναλύσεις των συντηρητικών εφημερίδων γινόταν αναφορά για το ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης εκ μέρους των ΗΠΑ. Ωστόσο, αυτή η προοπτική είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Πακιστανός πρόεδρος Μουσάραφ. Η απειλή είναι σαφής: αν οι πακιστανικές δυνάμεις δεν τα καταφέρουν να βάλουν τάξη στις βόρειες περιοχές της χώρας, κυρίως στο Βαζιριστάν, όπου δρα η Αλ Κάιντα, θα το κάνουν οι αμερικανικές δυνάμεις. Από την πλευρά της η πακιστανική ηγεσία διατείνεται ότι αν της παρασχεθεί βοήθεια στον τομέα των μυστικών υπηρεσιών, το κλίμα θα αλλάξει και θα εντοπιστούν τα κρησφύγετα της Αλ Κάιντα. Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αν ο Μουσάραφ, ο οποίος διέταξε πρόσφατα την εισβολή στο Κόκκινο Τέμενος, επιτύχει να επιβάλει ειρήνη στις συνοριακές περιοχές, δεν θα έχει απαλλαγεί από τη μεγάλη πολιτική διαμάχη με τον πρόεδρο του ανωτάτου δικαστηρίου Ιφτιχάρ Σοντρί, τέσσερις μήνες μετά την αποπομπή του από τη θέση του. Το Πακιστάν εξελίσσεται σε νέα μεγάλη πληγή.
ARAB NEWS
Ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος
Σε ένα κλασικό αμερικανικό γουέστερν η διαφορά είναι τόσο σαφής όσο ο μεσημεριάτικος ήλιος στο Κολοράντο: Υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί. Οι καλοί είναι οι άποικοι, οι κακοί είναι οι Ινδιάνοι. Ο ήρωας είναι ο καουμπόι, ο οποίος με δύο ρεβόλβερ ανά χείρας είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τον εαυτό του ανά πάσα στιγμή. Ο Τζόρτζ Μπους, ο οποίος μεγάλωσε με αυτόν τον μύθο, εξακολουθεί και σήμερα να τον υποστηρίζει, παρότι είναι πλέον ο ηγέτης της μόνης Υπερδύναμης. Την περασμένη εβδομάδα παρουσίασε στον κόσμο ένα ακόμη, σύγχρονο, γουέστερν. Το θέμα του, η Μέση Ανατολή. Στο καινούργιο, λοιπόν, γουέστερν υπάρχουν καλοί και κακοί. Οι καλοί είναι οι αποκαλούμενοι μετριοπαθείς, σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή: ο Αμπου Αμπάς και τα φιλοαμερικανικά αραβικά καθεστώτα. Οι κακοί είναι βεβαίως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ, το Ιράν, η Συρία και η Αλ Κάιντα. Το σενάριο είναι τόσο απλό, ώστε ακόμη κι ένα οκτάχρονο παιδί το καταλαβαίνει. Τα συμπεράσματα είναι επίσης απλά. Οι καλοί πρέπει να τύχουν την ανάλογης στήριξης, ενώ οι κακοί πρέπει να χαθούν μέσα στη σκόνη. Στο τέλος ο ήρωας Μπους, θα εμφανιστεί με φόντο το ηλιοβασίλεμα με την ανάλογη στολή του, ενώ η μουσική θα φτάνει σε ένα κρεσέντο.
BOSTON GLOBE
Η τουρκική νίκη
Οι Τούρκοι ψηφοφόροι ψήφισαν υπέρ του ισλαμικού κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης και μάλιστα με ποσοστό 46.6%. Τα δύο κοσμικά κόμματα, τα οποία εισήλθαν στην Εθνοσυνέλευση δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν μαζί το 34%. Το διακύβευμα αυτών των εκλογών ήταν πολύ υψηλό. Ηταν το δημοκρατικό μέλλον της χώρας, ο ρόλος της θρησκείας σε σχέση με το κοσμικό κράτος και οι προοπτικές της Τουρκίας στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Ουάσιγκτον δεν έκρυψε τους φόβους της. Ωστόσο, οι ηγέτες του Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης είναι σύγχρονοι πολιτικοί και αναζητούν να στήσουν μια πλουραλιστική και δημοκρατική Τουρκία. Δεν είναι Χαμάς, ούτε Χεζμπολάχ. Το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν, από την ημέρα αναρρίχησής του στην εξουσία, το 2002, έχει προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν την εμβάθυνση της δημοκρατίας. Βεβαίως, προβλήματα έκφρασης και ατομικών δικαιωμάτων -ιδιαίτερα για τους Κούρδους- εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά το κόμμα του Τούρκου πρωθυπουργού έχει προωθήσει πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ενισχύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναμόρφωσαν τον ποινικό κώδικα, βελτίωσαν την κοινοβουλευτική δημοκρατία και συνέβαλαν στην αναζωογόνηση του επιχειρηματικού τομέα. Η πρόσφατη έκθεση Pew Global Attitudes κατέδειξε ότι μόλις το 9% των Τούρκων διάκεινται φιλικά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η αντίδραση σχετίζεται με τον πόλεμο στο Ιράκ, ο οποίος προκάλεσε χάος στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ, καθιστώντας τη χώρα ευάλωτη σε θέματα τρομοκρατίας και αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο δημιουργίας ανεξάρτητου κουρδικού κράτους. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να απασχολήσει τις διάφορες δεξαμενές σκέψης των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο η νίκη του ισλαμικού κόμματος είναι σημαντική για την Ουάσιγκτον, παρότι οι διαφορές σε σχέση με το Ιράκ θα συνεχίσουν να υφίστανται. Το Κόμμα της Ανάπτυξης και της Δικαιοσύνης μπορεί να αποδειχθεί καλύτερος εταίρος για τις ΗΠΑ. Στο κάτω κάτω αποτελεί κοινό μυστικό ότι το ισλαμικό κόμμα θέλει να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Ουάσιγκτον, να ενισχύσει τη θέση της Τουρκίας στη Δύση και να εγγυηθεί για μια σύγχρονη, πλουραλιστική δημοκρατική χώρα.
THE NEW YORK TIMES
Περαιτέρω κυρώσεις
Στη διεθνή διπλωματία, όπου η πολιτική του «καρότου και του μαστιγίου» κυριαρχεί, το Ιράν με το πυρηνικό πρόγραμμά του σε εκκρεμότητα φαίνεται να υφίσταται και τα δύο. Το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης έχει απορρίψει ως τώρα κάθε οικονομικό και εμπορικό «καρότο» που η Ε.Ε. έχει δώσει. Γνωρίζοντας δε ορισμένοι σκληροπυρηνικοί ηγέτες, όπως ο Αχμαντινετζάντ, ότι το μαστίγιο των ΗΠΑ ή του Ισραήλ εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν θα συσπειρώσει τους Ιρανούς γύρω τους, εμμέσως πλην σαφώς προκαλούν μια τέτοια επίθεση. Ετσι λοιπόν, η Τεχεράνη αρνείται να αναστείλει τις πυρηνικές της δραστηριότητες και η Ουάσιγκτον αρνείται να συζητήσει απευθείας μαζί της, εφόσον οι μουλάδες δεν αλλάζουν τακτική. Τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο, έγινε γνωστό ότι η Δύση προτίθεται να προωθήσει ένα ακόμη οικονομικό «μαστίγιο», το οποίο θα μπορούσε, ενδεχομένως, να αλλάξει τα μυαλά τους. Παρά τα μηνύματα προόδου και οικονομικής ανάπτυξης, τα οποία η Τεχεράνη φροντίζει να διαχέει, η σημερινή ιρανική δημοκρατία βρίσκεται σε κάμψη. Η ανεργία και ο πληθωρισμός αυξάνονται και η πετρελαϊκή παραγωγή μειώνεται. Αλλά ενώ ο μέσος Ιρανός αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, η παραδοσιακή συντηρητική τάξη των εμπόρων και οι Φρουροί της Επανάστασης ευημερούν. Οι νέες οικονομικές κυρώσεις δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές, σίγουρα θα έχουν επιπτώσεις στις ξένες επενδύσεις που έγιναν στο Ιράν.
DW-WORLD.DE
Παραχαράκτες ευρώ
Οι παραχαράκτες στην Ευρώπη έχουν... τις προτιμήσεις τους. Περίπου τα μισά πλαστά είναι χαρτονομίσματα των 50 ευρώ. Σύμφωνα με την Γερμανική Κεντρική Τράπεζα πολλά πλαστά χαρτονομίσματα είναι κακής ποιότητας. Στην αγορά έχουν κυκλοφορήσει ακόμα και χαρτονομίσματα ζωγραφισμένα στο χέρι ή με ποσά που δεν έχουν εκδοθεί ποτέ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως των 300 ευρώ. Με το χρόνο όμως οι παραχαράκτες βελτιώνονται. Σύμμαχός τους είναι η σύγχρονη τεχνολογία με όλο και καλύτερα φωτοτυπικά μηχανήματα ή σαρωτές υψηλής ανάλυσης. Μέσα στα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι αρχές έχουν ανακαλύψει ολόκληρα εργαστήρια παραχάραξης σε διάφορες χώρες, όπως η Βουλγαρία, η Ιταλία και η Λιθουανία. «Με πέντε πλαστά χαρτονομίσματα ανά κάτοικο η Γερμανία βρίσκεται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο», λέει ο Χανς Ρέκερς ανώτατο στέλεχος της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας. Η ζημιά από τα πλαστά ευρώ στη γερμανική οικονομία ανέρχεται σε 1,8 εκατ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2007. «Στο σύνολό τους ωστόσο οι οικονομικές ζημιές από την παραχάραξη κινούνται σε ανεκτά όρια», τονίζει ο Ούλριχ Κάτερ.
Comments