Χωρίς στρατηγική εξόδου από το Ιράκ
πηγη καθημερινή
The New York Times
Ο αμερικανικός λαός έχει πλέον μόνο μία απορία για το Ιράκ: ποιο είναι το σχέδιο του Αμερικανού προέδρου, Τζορτζ Μπους, για μια υπεύθυνη έξοδο; Αυτή είναι ουσιαστικά η προϋπόθεση για την προστασία των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και την έναρξη μίας αποτελεσματικότερης μάχης εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης Aλ Κάιντα, στις περιοχές, στις οποίες έχει τις βάσεις της η οργάνωση στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν. Είναι ακριβώς αυτό το ερώτημα, το οποίο ο Μπους, οι ανώτατοι στρατηγοί και οι διπλωμάτες του αρνούνται πεισματικά να απαντήσουν.
Αυτή η εβδομάδα μας πρόσφερε δύο ακόμη ενοχλητικά, επονείδιστα, θα μπορούσε κανείς να πει, παραδείγματα γι’ αυτήν την άρνηση. Το πρώτο ήταν ένα νέο σχέδιο, που εκπονήθηκε από την αμερικανική στρατιωτική διοίκηση και ανώτατους διπλωμάτες στη Βαγδάτη και το οποίο προβλέπει την παραμονή των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ τουλάχιστον μέχρι το 2009. Το δεύτερο ήταν μία ακόμη ομιλία του προέδρου Μπους, στην οποία ισχυρίστηκε ότι το Ιράκ είναι εκ των ων ουκ άνευ στο πλαίσιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας-αντί να παραδεχθεί ότι συνιστά ένα πόλο έλξης για τους εξτρεμιστές και μία αέναη χοάνη, που αντλεί τα απαραίτητα αποθέματα των ΗΠΑ για να δοθεί αποτελεσματικά αυτή η μάχη.
Το σχέδιο, το οποίο συνέταξαν από κοινού ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους και ο πρέσβης Ράιαν Κρόουκερ απλά υιοθετεί την άποψη ότι μιας ευρείας κλίμακας στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στο Ιράκ θα συνεχιστεί για τουλάχιστον δύο ακόμη χρόνια.
Αναιρούνται δηλαδή οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του Αμερικανού προέδρου ότι η αύξηση των στρατευμάτων θα έχει βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα. Το σχέδιο αδιαφορεί για την αδυναμία του εθελοντικού στρατού να συντηρήσει μια παρατεταμένη κλιμάκωση των συγκρούσεων χωρίς σοβαρές απώλειες σε επίπεδο ποιότητας, ετοιμότητας και ηθικού. Με τρόπο καθόλα μη ρεαλιστικό, το σχέδιο υποθέτει ότι με μία αμερικανική λευκή επιταγή για δύο ακόμη χρόνια, οι Ιρακινοί πολιτικοί θα αποφασίσουν κατά κάποιο μυστηριώδη τρόπο να αναλάβουν την ευθύνη για το πολιτικό τους μέλλον, κάτι, που αρνούνταν να πράξουν τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους και ο πρέσβης Ράιαν Κρόουκερ μπορεί να αισθάνονται ότι δεν έχουν μεγάλα περιθώρια για εναλλακτικούς σχεδιασμούς πέρα από την προβολή των εσφαλμένων πολιτικών της κυβέρνησης στη νομοτελειακή ή έστω παράλογη κατάληξή τους. Ο Μπους όμως έχει εναλλακτική λύση και σαφή υποχρέωση να επανεκτιμήσει τη στρατηγική του όταν όλα -εκτός βέβαια από τις δικές του ψευδαισθήσεις- συντείνουν στην άποψη ότι η τρέχουσα πολιτική του αποτυγχάνει. Αντ’ αυτού μίλησε προχθές λες και η τελευταία Εθνική Εκθεση Πληροφοριών δε διαπίστωσε ανασυγκρότηση της ανώτατης ηγεσίας της Αλ Κάιντα στο παλιό της προπύργιο, στα σύνορα του Πακιστάν με το Αφγανιστάν. Λες και δεν εκδόθηκε ποτέ η πρόσφατη, ζοφερή αποτίμηση της πολιτικής και οικονομικής αποτυχίας της ιρακινής κυβέρνησης.
Ο Μπους δεν πρότεινε ένα ρεαλιστικό σχέδιο για μια αποτελεσματικότερη μάχη εναντίον της Αλ Κάιντα στα προπύργιά της ή μία στρατηγική εξόδου από την τραγική περιπέτεια του Ιράκ. Αντίθετα προσέφερε στις γνωστές, απλουστευτικές και παραπλανητικές αιτιάσεις του, εκείνες, που επικαλέστηκε για να σύρει τη χώρα σε αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο.
Η παράταση του πολέμου για δύο ακόμη χρόνια δε θα φέρει τη νίκη. Απλά θα στοιχίσει περισσότερες ανθρώπινες ζωές, μεγαλύτερη ζημιά για τη διεθνή θέση της Αμερικής και λιγότερους πόρους για την πραγματική εκστρατεία κατά των τρομοκρατών. Αν οι σύμβουλοι του Αμερικανού προέδρου δεν μπορούν να του δώσουν αυτές τις απλές συμβουλές, τότε ας το κάνει το υπό δημοκρατικό έλεγχο Κογκρέσο, με μια συντριπτική πλειοψηφία, που δε θα είναι ευάλωτη στην άσκηση βέτο.
πηγη καθημερινή
The New York Times
Ο αμερικανικός λαός έχει πλέον μόνο μία απορία για το Ιράκ: ποιο είναι το σχέδιο του Αμερικανού προέδρου, Τζορτζ Μπους, για μια υπεύθυνη έξοδο; Αυτή είναι ουσιαστικά η προϋπόθεση για την προστασία των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και την έναρξη μίας αποτελεσματικότερης μάχης εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης Aλ Κάιντα, στις περιοχές, στις οποίες έχει τις βάσεις της η οργάνωση στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν. Είναι ακριβώς αυτό το ερώτημα, το οποίο ο Μπους, οι ανώτατοι στρατηγοί και οι διπλωμάτες του αρνούνται πεισματικά να απαντήσουν.
Αυτή η εβδομάδα μας πρόσφερε δύο ακόμη ενοχλητικά, επονείδιστα, θα μπορούσε κανείς να πει, παραδείγματα γι’ αυτήν την άρνηση. Το πρώτο ήταν ένα νέο σχέδιο, που εκπονήθηκε από την αμερικανική στρατιωτική διοίκηση και ανώτατους διπλωμάτες στη Βαγδάτη και το οποίο προβλέπει την παραμονή των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ τουλάχιστον μέχρι το 2009. Το δεύτερο ήταν μία ακόμη ομιλία του προέδρου Μπους, στην οποία ισχυρίστηκε ότι το Ιράκ είναι εκ των ων ουκ άνευ στο πλαίσιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας-αντί να παραδεχθεί ότι συνιστά ένα πόλο έλξης για τους εξτρεμιστές και μία αέναη χοάνη, που αντλεί τα απαραίτητα αποθέματα των ΗΠΑ για να δοθεί αποτελεσματικά αυτή η μάχη.
Το σχέδιο, το οποίο συνέταξαν από κοινού ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους και ο πρέσβης Ράιαν Κρόουκερ απλά υιοθετεί την άποψη ότι μιας ευρείας κλίμακας στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στο Ιράκ θα συνεχιστεί για τουλάχιστον δύο ακόμη χρόνια.
Αναιρούνται δηλαδή οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του Αμερικανού προέδρου ότι η αύξηση των στρατευμάτων θα έχει βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα. Το σχέδιο αδιαφορεί για την αδυναμία του εθελοντικού στρατού να συντηρήσει μια παρατεταμένη κλιμάκωση των συγκρούσεων χωρίς σοβαρές απώλειες σε επίπεδο ποιότητας, ετοιμότητας και ηθικού. Με τρόπο καθόλα μη ρεαλιστικό, το σχέδιο υποθέτει ότι με μία αμερικανική λευκή επιταγή για δύο ακόμη χρόνια, οι Ιρακινοί πολιτικοί θα αποφασίσουν κατά κάποιο μυστηριώδη τρόπο να αναλάβουν την ευθύνη για το πολιτικό τους μέλλον, κάτι, που αρνούνταν να πράξουν τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Ο στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους και ο πρέσβης Ράιαν Κρόουκερ μπορεί να αισθάνονται ότι δεν έχουν μεγάλα περιθώρια για εναλλακτικούς σχεδιασμούς πέρα από την προβολή των εσφαλμένων πολιτικών της κυβέρνησης στη νομοτελειακή ή έστω παράλογη κατάληξή τους. Ο Μπους όμως έχει εναλλακτική λύση και σαφή υποχρέωση να επανεκτιμήσει τη στρατηγική του όταν όλα -εκτός βέβαια από τις δικές του ψευδαισθήσεις- συντείνουν στην άποψη ότι η τρέχουσα πολιτική του αποτυγχάνει. Αντ’ αυτού μίλησε προχθές λες και η τελευταία Εθνική Εκθεση Πληροφοριών δε διαπίστωσε ανασυγκρότηση της ανώτατης ηγεσίας της Αλ Κάιντα στο παλιό της προπύργιο, στα σύνορα του Πακιστάν με το Αφγανιστάν. Λες και δεν εκδόθηκε ποτέ η πρόσφατη, ζοφερή αποτίμηση της πολιτικής και οικονομικής αποτυχίας της ιρακινής κυβέρνησης.
Ο Μπους δεν πρότεινε ένα ρεαλιστικό σχέδιο για μια αποτελεσματικότερη μάχη εναντίον της Αλ Κάιντα στα προπύργιά της ή μία στρατηγική εξόδου από την τραγική περιπέτεια του Ιράκ. Αντίθετα προσέφερε στις γνωστές, απλουστευτικές και παραπλανητικές αιτιάσεις του, εκείνες, που επικαλέστηκε για να σύρει τη χώρα σε αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο.
Η παράταση του πολέμου για δύο ακόμη χρόνια δε θα φέρει τη νίκη. Απλά θα στοιχίσει περισσότερες ανθρώπινες ζωές, μεγαλύτερη ζημιά για τη διεθνή θέση της Αμερικής και λιγότερους πόρους για την πραγματική εκστρατεία κατά των τρομοκρατών. Αν οι σύμβουλοι του Αμερικανού προέδρου δεν μπορούν να του δώσουν αυτές τις απλές συμβουλές, τότε ας το κάνει το υπό δημοκρατικό έλεγχο Κογκρέσο, με μια συντριπτική πλειοψηφία, που δε θα είναι ευάλωτη στην άσκηση βέτο.
Comments