Πιο δημοκρατική Βουλή
πηγη καθημερινή
Toυ Aθανασιου Ελλις
Η σαρωτική νίκη του συντηρητικού μουσουλμανικού κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία αποτέλεσε προσωπικό και πολιτικό θρίαμβο του Ταγίπ Ερντογάν, που εύλογα έδωσε τροφή σε ποικίλες ερμηνείες για το μήνυμα που έστειλε ο τουρκικός λαός προς τους στρατηγούς, το κεμαλικό στρατιωτικό κατεστημένο, αλλά και τη διεθνή κοινότητα.
Μια λιγότερο προβεβλημένη, αλλά εξίσου σημαντική παράμετρος των τουρκικών εκλογών ήταν η μερική αποκατάσταση της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης στο Κοινοβούλιο μετά την υπερβολική στρέβλωση που είχε γεννήσει ο εκλογικός νόμος στις προηγούμενες εκλογές.
Στον βωμό της αποτροπής της κοινοβουλευτικής παρουσίας και κατ’ επέκταση νομιμοποίησης των Κούρδων, έχει θυσιασθεί η φιλοσοφία της δημοκρατίας. Η θέσπιση του ορίου 10% για να εισέλθει ένα κόμμα στη Βουλή οδηγεί συχνά σε επικίνδυνες αλλοιώσεις. Δεν ηχεί ιδιαίτερα δημοκρατικό ένα σύστημα στο οποίο δύο κόμματα που έχουν λάβει μόνο 53% των ψήφων εκλέγουν το σύνολο σχεδόν των βουλευτών. Αυτό συνέβη στις εκλογές του 2002, όταν το κόμμα του κ. Ερντογάν με ποσοστό 34,2% και αυτό του κ. Μπαϊκάλ με 19,4%, ήταν τα μόνα που εκπροσωπούνταν στη Βουλή. Ετσι δημιουργήθηκε μια περίεργη κοινοβουλευτική πραγματικότητα όπου κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί εκπροσωπούσαν τον μισό πληθυσμό!
Το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής αποκαθιστά την έννοια της έμμεσης εκπροσώπησης του λαού στην εθνοσυνέλευση. Αυτήν τη φορά τρία κόματα που έλαβαν 82% των ψήφων εξέλεξαν το 95% των βουλευτών.
Δικαιολογημένα ο κ. Ερντογάν μπορεί να αισθάνεται πικρία. Είναι όντως οξύμωρο η αύξηση της απήχησής του στον λαό να μεταφράζεται σε απώλεια εδρών. Ομως, σε αντίθεση με την πλασματική και εν πολλοίς άδικη παντοδυναμία που διέθετε στην απερχόμενη Βουλή, τώρα θα σχηματίσει και πάλι αυτοδύναμη κυβέρνηση, έχοντας ξεκάθαρη λαϊκή εντολή σε ένα Κοινοβούλιο με πιο αναλογικό και δίκαιο συσχετισμό δυνάμεων. Ετσι, οι πρωτοβουλίες που θα αναλάβει και οι νόμοι που θα περάσει θα έχουν μεγαλύτερη ηθική νομιμοποίηση έναντι των πολιτικών του αντιπάλων, των στρατηγών, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.
Οι περισσότεροι λεγόμενοι κεμαλιστές, όχι μόνο στη σοσιαλδημοκρατική, αλλά και στην ακροδεξιά μορφή τους, είναι παρόντες στη Βουλή. Ελαβαν ένα τρίτο των ψήφων και εξέλεξαν ένα τρίτο των βουλευτών. Η κοινοβουλευτική παρουσία του κόμματος του Μπαχτσελί μάλλον θα κατευνάσει τις ακραίες φωνές. Παρών είναι επίσης ο πρώην πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ που επανήλθε στη Βουλή ως ανεξάρτητος και θα ηγηθεί κεντροδεξιού κόμματος.
Κοινοβουλευτική παρουσία θα έχουν και οι Κούρδοι, αν και δυσανάλογη της αριθμητικής τους ισχύος αφού υπολογίζονται σε 20% του πληθυσμού και εξέλεξαν 24 βουλευτές, ήτοι λιγότερους από το 5% του συνόλου. Σε αντίθεση με την παράλογη σύσταση της απερχόμενης Βουλής, και παρά τις αλλοιώσεις που παραμένουν, η νέα Βουλή αποτελεί καθρέφτη της τουρκικής κοινωνίας. Και αυτό είναι θετικό για τη δημοκρατία στη γείτονα.
πηγη καθημερινή
Toυ Aθανασιου Ελλις
Η σαρωτική νίκη του συντηρητικού μουσουλμανικού κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην Τουρκία αποτέλεσε προσωπικό και πολιτικό θρίαμβο του Ταγίπ Ερντογάν, που εύλογα έδωσε τροφή σε ποικίλες ερμηνείες για το μήνυμα που έστειλε ο τουρκικός λαός προς τους στρατηγούς, το κεμαλικό στρατιωτικό κατεστημένο, αλλά και τη διεθνή κοινότητα.
Μια λιγότερο προβεβλημένη, αλλά εξίσου σημαντική παράμετρος των τουρκικών εκλογών ήταν η μερική αποκατάσταση της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης στο Κοινοβούλιο μετά την υπερβολική στρέβλωση που είχε γεννήσει ο εκλογικός νόμος στις προηγούμενες εκλογές.
Στον βωμό της αποτροπής της κοινοβουλευτικής παρουσίας και κατ’ επέκταση νομιμοποίησης των Κούρδων, έχει θυσιασθεί η φιλοσοφία της δημοκρατίας. Η θέσπιση του ορίου 10% για να εισέλθει ένα κόμμα στη Βουλή οδηγεί συχνά σε επικίνδυνες αλλοιώσεις. Δεν ηχεί ιδιαίτερα δημοκρατικό ένα σύστημα στο οποίο δύο κόμματα που έχουν λάβει μόνο 53% των ψήφων εκλέγουν το σύνολο σχεδόν των βουλευτών. Αυτό συνέβη στις εκλογές του 2002, όταν το κόμμα του κ. Ερντογάν με ποσοστό 34,2% και αυτό του κ. Μπαϊκάλ με 19,4%, ήταν τα μόνα που εκπροσωπούνταν στη Βουλή. Ετσι δημιουργήθηκε μια περίεργη κοινοβουλευτική πραγματικότητα όπου κυβέρνηση και αντιπολίτευση μαζί εκπροσωπούσαν τον μισό πληθυσμό!
Το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής αποκαθιστά την έννοια της έμμεσης εκπροσώπησης του λαού στην εθνοσυνέλευση. Αυτήν τη φορά τρία κόματα που έλαβαν 82% των ψήφων εξέλεξαν το 95% των βουλευτών.
Δικαιολογημένα ο κ. Ερντογάν μπορεί να αισθάνεται πικρία. Είναι όντως οξύμωρο η αύξηση της απήχησής του στον λαό να μεταφράζεται σε απώλεια εδρών. Ομως, σε αντίθεση με την πλασματική και εν πολλοίς άδικη παντοδυναμία που διέθετε στην απερχόμενη Βουλή, τώρα θα σχηματίσει και πάλι αυτοδύναμη κυβέρνηση, έχοντας ξεκάθαρη λαϊκή εντολή σε ένα Κοινοβούλιο με πιο αναλογικό και δίκαιο συσχετισμό δυνάμεων. Ετσι, οι πρωτοβουλίες που θα αναλάβει και οι νόμοι που θα περάσει θα έχουν μεγαλύτερη ηθική νομιμοποίηση έναντι των πολιτικών του αντιπάλων, των στρατηγών, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.
Οι περισσότεροι λεγόμενοι κεμαλιστές, όχι μόνο στη σοσιαλδημοκρατική, αλλά και στην ακροδεξιά μορφή τους, είναι παρόντες στη Βουλή. Ελαβαν ένα τρίτο των ψήφων και εξέλεξαν ένα τρίτο των βουλευτών. Η κοινοβουλευτική παρουσία του κόμματος του Μπαχτσελί μάλλον θα κατευνάσει τις ακραίες φωνές. Παρών είναι επίσης ο πρώην πρωθυπουργός Μεσούτ Γιλμάζ που επανήλθε στη Βουλή ως ανεξάρτητος και θα ηγηθεί κεντροδεξιού κόμματος.
Κοινοβουλευτική παρουσία θα έχουν και οι Κούρδοι, αν και δυσανάλογη της αριθμητικής τους ισχύος αφού υπολογίζονται σε 20% του πληθυσμού και εξέλεξαν 24 βουλευτές, ήτοι λιγότερους από το 5% του συνόλου. Σε αντίθεση με την παράλογη σύσταση της απερχόμενης Βουλής, και παρά τις αλλοιώσεις που παραμένουν, η νέα Βουλή αποτελεί καθρέφτη της τουρκικής κοινωνίας. Και αυτό είναι θετικό για τη δημοκρατία στη γείτονα.
Comments