ΑΠΆΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΝΏΝΥΜΟ. Αφορμή πήρα από e-mail που δευτεριάτικα ο αγαπητός ανώνυμος με δυό-τρείς λέξεις κριτικάρισε την σελίδα υπονοητικά.Είτε την απορρίπτει είτε του αρέσει, τούτο δικό του θέμα είναι, πλην με λίγη εξερεύνηση και μάλιστα στην αρχή της θα διεπίστωνε πως η σφαιρική επιλογή άρθρων του διαδικτύου από τον υποφαινόμενο Λορνιόν , ήταν και ο σκοπός της γέννησης και διατήρησης της .Πίστευα και πιστεύω πως η ύπαρξη του –τόπου μου –στις σελίδες του δικτύου προσφέρει στον αναγνώστη ενημέρωση σε σύντομο χρόνο και από πηγές επιλεγμένες για την σοβαρότητά τους. Δεν παραλείπω να πω πως comments υπάρχουν ,όταν τούτο καθίσταται αναγκαίο και εφικτό. Lornion.25.2.08
επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα
Κεφαλονίτικα ανέκδοτα Συζητούν τρεις παπάδες, ένας από το Αγιο όρος, ένας από την Αθήνα και ένας Κεφαλονίτης για το πως κατανέμουν τα έσοδα των εκκλησιών τους. Λέει ο παπάς από το Αγιο όρος: «Εγώ Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα και όσα έρθουν κορώνα είναι του Θεού και τα δίνω για τις ανάγκες της εκκλησίας και όσα έρθουν γράμματα είναι δικά μου». Λέει ο Αθηναίος παπάς: «Και εγώ πετάω τα νομίσματα στον αέρα και όσα σταθούν όρθια είναι του Θεού και της εκκλησίας, όσα πέσουν στο πλάι (κορώνα ή γράμματα) είναι σαφώς δικά μου». Και στο τέλος ο Κεφαλονίτης ο παπάς: «Εγώ κύριοι συνάδελφοι κάνω το ίδιο που κάνετε και εσείς με πιο απλές διαδικασίες για να μη χάνουμε και χρόνο. Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα. Όσα θέλει τα κρατάει ο Θεός και όσα πέσουν κάτω είναι δικά μου!» Είναι ένας Κερκυραίος, ένας Κεφαλλονίτης κι ένας Λευκαδίτης, που ξεμονάχιασαν, κάπου σ' ένα αραχνιασμένο, σκοτεινό υπόγειο ένα λυχνάρι, απ' αυτά τα μυστήρια με τα τζίνια. Το τρίψανε και ξεπετάχτηκε το τζίνι. «Έχετε ο
Comments