Τι γράφει ο ξένος τύπος. από καθημερινή
LE FIGARO
Αμφιλεγόμενο νομοθέτημα
Απορία προκαλεί η λυσσαλέα αντίδραση μερίδας του Τύπου και του νομικού κόσμου της Γαλλίας στην πρωτοβουλία του προέδρου Σαρκοζί για ίδρυση Κέντρων Μακροπρόθεσμης Προληπτικής Κράτησης για τους σεξουαλικούς εγκληματίες, που θα ολοκληρώνουν τις ποινές κράτησής τους στις κανονικές φυλακές. Η απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Γαλλίας ότι ο νόμος δεν θα έχει αναδρομική ισχύ αντιβαίνει, όμως, στη φιλοσοφία του νομοθετήματος, που αφορά την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, ως θεματοφύλακας του Συντάγματος, αλλά και στον ρόλο του ως προστάτη της κοινωνίας, ζητάει από το Συμβούλιο να αναθεωρήσει την αρχική του απόφαση, ώστε να βρεθεί τρόπος να προστατευθεί η κοινωνία από μερικές δεκάδες άτομα, έτοιμα να βιάσουν, να βασανίσουν και πολλές φορές να σκοτώσουν, αμέσως μετά την έξοδό τους από τη φυλακή. Ο Νικολά Σαρκοζί αντιμετωπίζει σήμερα οργανωμένη επίθεση με κατηγορίες παραβίασης του Συντάγματος, επειδή προσπάθησε να προστατεύσει τους Γάλλους από όσους πάσχουν από σοβαρές διαταραχές προσωπικότητας και μπορούν ανά πάσα στιγμή να αναλάβουν δράση.
DER SPIEGEL
«Μαυροπράσινος» συνασπισμός
«Ενδιαφέρον», «εναλλακτική λύση», «πράσινο φως από όλους στους κόλπους των Χριστιανοδημοκρατών (CDU)»: Η ηγεσία του CDU παρέσχε πλήρη κάλυψη στον απερχόμενο δήμαρχο του Αμβούργου, Ολε φον Μπόιστ, για μια «πρασινόμαυρη» συμμαχία στην τοπική Βουλή. Ωστόσο, η ηγετική ομάδα των Πρασίνων εμφανίζεται επιφυλακτική στην προοπτική. «Η ιδεολογική βάση για μια συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες σε κεντρικούς πολιτικούς τομείς απουσιάζει», ανέφερε χαρακτηριστικά το στέλεχος των Πρασίνων, Ράινχαρντ Μπίτικοφερ στην εφημερίδα «Νόιε Πρέσε». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις της αντιπροέδρου της ομοσπονδιακής Βουλής, Κάτριν Γκέρινγκ-Εκχαρντ, η οποία σημείωσε: «Δεν πολεμούσαμε τυχαία για έναν “κοκκινοπράσινο” συνασπισμό». Στον αντίποδα, η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του κόμματος, Ρενάτε Κίναστ, εξέφρασε την ελπίδα πως οι Πράσινοι θα οδηγηθούν στις βουλευτικές εκλογές του 2009 ύστερα από ποικίλες κυβερνητικές συνεργασίες σε τοπικό επίπεδο.
THE TIMES
Πολύ αργά, Χίλαρι
Ο κόσμος ουρλιάζει. Και επευφημεί όταν φυσάει τη μύτη του. Πώς μπορεί κανείς να κερδίσει έναν άνθρωπο σαν κι αυτόν; Είναι εφικτή η επικράτηση επί του Ομπάμα; Ο πρώην σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, Ντικ Μόρις, πιστεύει ότι είναι πια πολύ αργά για τη Χίλαρι. Ακόμη κι αν έχει δίκιο, η ερώτηση παραμένει. Αν όντως δεν μπορεί να τον κερδίσει η Χίλαρι, μπορεί να το κάνει ο Μακέιν; Τα σχόλια της Μισέλ Ομπάμα, πως τώρα είναι η πρώτη φορά που αγαπάει την Αμερική, αφήνουν να εννοηθεί ότι το πρόβλημα με τη Χίλαρι είναι ότι έδωσε τη λάθος απάντηση στην πρόκληση του Ομπάμα. Επέλεξε να ισχυριστεί πως ο Ομπάμα δεν αντιπροσωπεύει κάτι συγκεκριμένο. Κι όμως, η πραγματική αδυναμία του Ομπάμα είναι ότι αυτό δεν ισχύει. Κατά τον Τζέρι Μπέικερ, η αχίλλειος πτέρνα του Ομπάμα είναι η αριστερή του τοποθέτηση. Κατά την Πέγκι Νούναν το πρόβλημά του είναι πως θα μπορούσε να σκιαγραφηθεί ως αριστερός ελιτιστής. Παρ’ όλα αυτά, όσο αληθείς και αποτελεσματικές κι αν είναι τέτοιου είδους καταγγελίες, είναι δύσκολο να εκτοξεύσουν έναν υποψήφιο στον Λευκό Οίκο. Γιατί; Λόγω των διδαγμάτων, που έχουν εξαχθεί από τη βρετανική πολιτική σκηνή. Εδώ οι εκστρατείες επικεντρώνονται στην επιλογή χαρακτηρισμών εις βάρος των αντιπάλων του, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Στο τέλος η συμπεριφορά του αντιπάλου είναι που καθορίζει τον τρόπο θεώρησης και της δικής σου υποψηφιότητας, με αποτέλεσμα να μην έχει κανείς πολλά περιθώρια ελιγμών. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προσαρμόσει την εικόνα του.
THE NEW YORK TIMES
Πριν από τη νέα πτώση
Σχεδόν 7 μήνες μετά την κατάρρευση μεγάλης οδικής γέφυρας στη Μινεάπολη, η αρμόδια ομοσπονδιακή επιτροπή απεφάνθη ότι η ανακαίνιση των γεφυρών στις ΗΠΑ θα απαιτήσει 225 δισ. δολάρια τον χρόνο για τα επόμενα 50 χρόνια. Η έκθεση θα έπρεπε να πυροδοτήσει μεγάλη συζήτηση σε όσες περιοχές των ΗΠΑ εξαρτώνται από μεγάλα οδικά έργα για τη μετακίνηση του εργατικού δυναμικού. Οι υποψήφιοι για την προεδρία παρουσίασαν, στο μεταξύ, φιλόδοξα σχέδια ανανέωσης των μεταφορικών υποδομών, αποφεύγοντας ωστόσο το πολιτικά δαπανηρό ζήτημα της χρηματοδότησης τέτοιων γιγάντιων προγραμμάτων.
Αμφιλεγόμενο νομοθέτημα
Απορία προκαλεί η λυσσαλέα αντίδραση μερίδας του Τύπου και του νομικού κόσμου της Γαλλίας στην πρωτοβουλία του προέδρου Σαρκοζί για ίδρυση Κέντρων Μακροπρόθεσμης Προληπτικής Κράτησης για τους σεξουαλικούς εγκληματίες, που θα ολοκληρώνουν τις ποινές κράτησής τους στις κανονικές φυλακές. Η απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Γαλλίας ότι ο νόμος δεν θα έχει αναδρομική ισχύ αντιβαίνει, όμως, στη φιλοσοφία του νομοθετήματος, που αφορά την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, ως θεματοφύλακας του Συντάγματος, αλλά και στον ρόλο του ως προστάτη της κοινωνίας, ζητάει από το Συμβούλιο να αναθεωρήσει την αρχική του απόφαση, ώστε να βρεθεί τρόπος να προστατευθεί η κοινωνία από μερικές δεκάδες άτομα, έτοιμα να βιάσουν, να βασανίσουν και πολλές φορές να σκοτώσουν, αμέσως μετά την έξοδό τους από τη φυλακή. Ο Νικολά Σαρκοζί αντιμετωπίζει σήμερα οργανωμένη επίθεση με κατηγορίες παραβίασης του Συντάγματος, επειδή προσπάθησε να προστατεύσει τους Γάλλους από όσους πάσχουν από σοβαρές διαταραχές προσωπικότητας και μπορούν ανά πάσα στιγμή να αναλάβουν δράση.
DER SPIEGEL
«Μαυροπράσινος» συνασπισμός
«Ενδιαφέρον», «εναλλακτική λύση», «πράσινο φως από όλους στους κόλπους των Χριστιανοδημοκρατών (CDU)»: Η ηγεσία του CDU παρέσχε πλήρη κάλυψη στον απερχόμενο δήμαρχο του Αμβούργου, Ολε φον Μπόιστ, για μια «πρασινόμαυρη» συμμαχία στην τοπική Βουλή. Ωστόσο, η ηγετική ομάδα των Πρασίνων εμφανίζεται επιφυλακτική στην προοπτική. «Η ιδεολογική βάση για μια συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες σε κεντρικούς πολιτικούς τομείς απουσιάζει», ανέφερε χαρακτηριστικά το στέλεχος των Πρασίνων, Ράινχαρντ Μπίτικοφερ στην εφημερίδα «Νόιε Πρέσε». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις της αντιπροέδρου της ομοσπονδιακής Βουλής, Κάτριν Γκέρινγκ-Εκχαρντ, η οποία σημείωσε: «Δεν πολεμούσαμε τυχαία για έναν “κοκκινοπράσινο” συνασπισμό». Στον αντίποδα, η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του κόμματος, Ρενάτε Κίναστ, εξέφρασε την ελπίδα πως οι Πράσινοι θα οδηγηθούν στις βουλευτικές εκλογές του 2009 ύστερα από ποικίλες κυβερνητικές συνεργασίες σε τοπικό επίπεδο.
THE TIMES
Πολύ αργά, Χίλαρι
Ο κόσμος ουρλιάζει. Και επευφημεί όταν φυσάει τη μύτη του. Πώς μπορεί κανείς να κερδίσει έναν άνθρωπο σαν κι αυτόν; Είναι εφικτή η επικράτηση επί του Ομπάμα; Ο πρώην σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, Ντικ Μόρις, πιστεύει ότι είναι πια πολύ αργά για τη Χίλαρι. Ακόμη κι αν έχει δίκιο, η ερώτηση παραμένει. Αν όντως δεν μπορεί να τον κερδίσει η Χίλαρι, μπορεί να το κάνει ο Μακέιν; Τα σχόλια της Μισέλ Ομπάμα, πως τώρα είναι η πρώτη φορά που αγαπάει την Αμερική, αφήνουν να εννοηθεί ότι το πρόβλημα με τη Χίλαρι είναι ότι έδωσε τη λάθος απάντηση στην πρόκληση του Ομπάμα. Επέλεξε να ισχυριστεί πως ο Ομπάμα δεν αντιπροσωπεύει κάτι συγκεκριμένο. Κι όμως, η πραγματική αδυναμία του Ομπάμα είναι ότι αυτό δεν ισχύει. Κατά τον Τζέρι Μπέικερ, η αχίλλειος πτέρνα του Ομπάμα είναι η αριστερή του τοποθέτηση. Κατά την Πέγκι Νούναν το πρόβλημά του είναι πως θα μπορούσε να σκιαγραφηθεί ως αριστερός ελιτιστής. Παρ’ όλα αυτά, όσο αληθείς και αποτελεσματικές κι αν είναι τέτοιου είδους καταγγελίες, είναι δύσκολο να εκτοξεύσουν έναν υποψήφιο στον Λευκό Οίκο. Γιατί; Λόγω των διδαγμάτων, που έχουν εξαχθεί από τη βρετανική πολιτική σκηνή. Εδώ οι εκστρατείες επικεντρώνονται στην επιλογή χαρακτηρισμών εις βάρος των αντιπάλων του, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Στο τέλος η συμπεριφορά του αντιπάλου είναι που καθορίζει τον τρόπο θεώρησης και της δικής σου υποψηφιότητας, με αποτέλεσμα να μην έχει κανείς πολλά περιθώρια ελιγμών. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προσαρμόσει την εικόνα του.
THE NEW YORK TIMES
Πριν από τη νέα πτώση
Σχεδόν 7 μήνες μετά την κατάρρευση μεγάλης οδικής γέφυρας στη Μινεάπολη, η αρμόδια ομοσπονδιακή επιτροπή απεφάνθη ότι η ανακαίνιση των γεφυρών στις ΗΠΑ θα απαιτήσει 225 δισ. δολάρια τον χρόνο για τα επόμενα 50 χρόνια. Η έκθεση θα έπρεπε να πυροδοτήσει μεγάλη συζήτηση σε όσες περιοχές των ΗΠΑ εξαρτώνται από μεγάλα οδικά έργα για τη μετακίνηση του εργατικού δυναμικού. Οι υποψήφιοι για την προεδρία παρουσίασαν, στο μεταξύ, φιλόδοξα σχέδια ανανέωσης των μεταφορικών υποδομών, αποφεύγοντας ωστόσο το πολιτικά δαπανηρό ζήτημα της χρηματοδότησης τέτοιων γιγάντιων προγραμμάτων.
Comments