Το πραγματικό δίλημμα για την Κύπρο.καθημερινή
Το πραγματικό δίλημμα για την Κύπρο
Tου Σταυρου Λυγερου
Οι Αμερικανοβρετανοί, που έβλεπαν τον Τ. Παπαδόπουλο ως εμπόδιο στην πρόθεσή τους να επαναφέρουν το σχέδιο Ανάν –με άλλο όνομα και με οριακές διαφοροποιήσεις– έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι. Το ίδιο και οι ουκ ολίγοι στην Αθήνα, που με περισσή επιπολαιότητα θεωρούν ότι με μία λύση τύπου Ανάν θα απαλλαγούν από το Κυπριακό.
Στην πραγματικότητα, θα συμβεί το ακριβώς αντίθετο. Μια τέτοια λύση δεν είναι μόνο αφόρητα ετεροβαρής για τους Ελληνοκυπρίους. Είναι κυρίως συνταγή για πρόκληση κρίσης και νέων εθνοτικών αντιπαραθέσεων, οι οποίες αναπόφευκτα θα ενέπλεκαν και την Αθήνα με ό,τι αυτό συνεπάγεται και στα ελληνοτουρκικά.
Δεδομένου ότι οι δύο άλλοι υποψήφιοι είναι διατεθειμένοι να δεχθούν μία λύση τύπου Ανάν, το σφάλμα του Τ. Παπαδόπουλου είναι ότι δεν ταύτισε την υποψηφιότητά του με την άρνηση μιας τέτοιας λύσης. Επέτρεψε, μάλιστα, στους αντιπάλους του να υποκαταστήσουν το πραγματικό δίλημμα «λύση τύπου Ανάν ή όχι» από το ψευδές δίλημμα «λύση ή μη λύση». Δεν υπάρχει, όμως, γενικά λύση. Υπάρχει το πλαίσιο λύσης, που έχει διαμορφωθεί κάτω από τον -μάλλον παραπλανητικό- τίτλο «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία». Ούτε ο Γ. Κασουλίδης ούτε ο Δ. Χριστόφιας έχουν προτείνει κάτι διαφορετικό.
Το ίδιο ισχύει και για τον Τ. Παπαδόπουλο. Περιορίσθηκε σε μία αμυντική διαχείριση του «όχι». Με τη στάση του αυτή αφενός δεν κεφαλαιοποίησε πολιτικά το 76% κι αφετέρου επέτρεψε στους αντιπάλους του να τον φθείρουν. Παρ’ όλα αυτά, μάλλον δεν θα είχε αποκλεισθεί εάν δεν έπεφτε θύμα της εντύπωσης πως είναι σίγουρα στον τελικό. Μ’ αυτήν την εντύπωση, πολλοί Ελληνοκύπριοι ψήφισαν στον πρώτο γύρο με βάση την παραδοσιακή κομματική τους τοποθέτηση, αφήνοντας για τον δεύτερο γύρο την ψήφο με βάση το εθνικό κριτήριο.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η ήττα Παπαδόπουλου έχει και θετική πλευρά. Οι Ελληνοκύπριοι έχουν για πολλά χρόνια βολευτεί σε ψευδαισθήσεις. Πατούν σε δύο βάρκες. Από τη μία απορρίπτουν λύση τύπου Ανάν. Από την άλλη, όμως, επιμένουν στο μη ρεαλιστικό στερεότυπο της συμβίωσης με τους Τουρκοκύπριους σ’ ένα ενιαίο κοινό κράτος.
Το πραγματικό δίλημμα είναι διχοτόμηση τύπου Ανάν ή διχοτόμηση, που κατά το δυνατόν θα εξασφαλίζει τα συμφέροντα του κυπριακού Ελληνισμού. Δεν υπάρχει πια περιθώριο ούτε για να διατηρηθεί η σημερινή ασταθής ισορροπία της μη λύσης. Από τη στιγμή που η Κύπρος εντάχθηκε στην Ε.Ε., το Κυπριακό κατέβηκε οριστικά από το ράφι.
Είναι ζήτημα χρόνου να επανέλθει λύση τύπου Ανάν. Εάν οι Ελληνοκύπριοι την αποδεχθούν θα πληρώσουν αργότερα τις συνέπειες. Εάν την απορρίψουν, η Δύση θα αναβαθμίσει και στη συνέχεια θα αναγνωρίσει το ψευδοκράτος. Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει ο κυπριακός Ελληνισμός από τις συμπληγάδες είναι να αναζητήσει από μηδενική βάση ένα νέο πλαίσιο λύσης. Τέτοιο ενδεχόμενο, όμως, δεν υπάρχει στην ατζέντα. Δεν το έπραξε ο Τ. Παπαδόπουλος. Δεν αναμένεται να το πράξει ούτε ο διάδοχός του. Τόσο ο Δ. Χριστόφιας όσο κι ο Γ. Κασουλίδης είναι προσανατολισμένοι αλλού.
Tου Σταυρου Λυγερου
Οι Αμερικανοβρετανοί, που έβλεπαν τον Τ. Παπαδόπουλο ως εμπόδιο στην πρόθεσή τους να επαναφέρουν το σχέδιο Ανάν –με άλλο όνομα και με οριακές διαφοροποιήσεις– έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι. Το ίδιο και οι ουκ ολίγοι στην Αθήνα, που με περισσή επιπολαιότητα θεωρούν ότι με μία λύση τύπου Ανάν θα απαλλαγούν από το Κυπριακό.
Στην πραγματικότητα, θα συμβεί το ακριβώς αντίθετο. Μια τέτοια λύση δεν είναι μόνο αφόρητα ετεροβαρής για τους Ελληνοκυπρίους. Είναι κυρίως συνταγή για πρόκληση κρίσης και νέων εθνοτικών αντιπαραθέσεων, οι οποίες αναπόφευκτα θα ενέπλεκαν και την Αθήνα με ό,τι αυτό συνεπάγεται και στα ελληνοτουρκικά.
Δεδομένου ότι οι δύο άλλοι υποψήφιοι είναι διατεθειμένοι να δεχθούν μία λύση τύπου Ανάν, το σφάλμα του Τ. Παπαδόπουλου είναι ότι δεν ταύτισε την υποψηφιότητά του με την άρνηση μιας τέτοιας λύσης. Επέτρεψε, μάλιστα, στους αντιπάλους του να υποκαταστήσουν το πραγματικό δίλημμα «λύση τύπου Ανάν ή όχι» από το ψευδές δίλημμα «λύση ή μη λύση». Δεν υπάρχει, όμως, γενικά λύση. Υπάρχει το πλαίσιο λύσης, που έχει διαμορφωθεί κάτω από τον -μάλλον παραπλανητικό- τίτλο «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία». Ούτε ο Γ. Κασουλίδης ούτε ο Δ. Χριστόφιας έχουν προτείνει κάτι διαφορετικό.
Το ίδιο ισχύει και για τον Τ. Παπαδόπουλο. Περιορίσθηκε σε μία αμυντική διαχείριση του «όχι». Με τη στάση του αυτή αφενός δεν κεφαλαιοποίησε πολιτικά το 76% κι αφετέρου επέτρεψε στους αντιπάλους του να τον φθείρουν. Παρ’ όλα αυτά, μάλλον δεν θα είχε αποκλεισθεί εάν δεν έπεφτε θύμα της εντύπωσης πως είναι σίγουρα στον τελικό. Μ’ αυτήν την εντύπωση, πολλοί Ελληνοκύπριοι ψήφισαν στον πρώτο γύρο με βάση την παραδοσιακή κομματική τους τοποθέτηση, αφήνοντας για τον δεύτερο γύρο την ψήφο με βάση το εθνικό κριτήριο.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η ήττα Παπαδόπουλου έχει και θετική πλευρά. Οι Ελληνοκύπριοι έχουν για πολλά χρόνια βολευτεί σε ψευδαισθήσεις. Πατούν σε δύο βάρκες. Από τη μία απορρίπτουν λύση τύπου Ανάν. Από την άλλη, όμως, επιμένουν στο μη ρεαλιστικό στερεότυπο της συμβίωσης με τους Τουρκοκύπριους σ’ ένα ενιαίο κοινό κράτος.
Το πραγματικό δίλημμα είναι διχοτόμηση τύπου Ανάν ή διχοτόμηση, που κατά το δυνατόν θα εξασφαλίζει τα συμφέροντα του κυπριακού Ελληνισμού. Δεν υπάρχει πια περιθώριο ούτε για να διατηρηθεί η σημερινή ασταθής ισορροπία της μη λύσης. Από τη στιγμή που η Κύπρος εντάχθηκε στην Ε.Ε., το Κυπριακό κατέβηκε οριστικά από το ράφι.
Είναι ζήτημα χρόνου να επανέλθει λύση τύπου Ανάν. Εάν οι Ελληνοκύπριοι την αποδεχθούν θα πληρώσουν αργότερα τις συνέπειες. Εάν την απορρίψουν, η Δύση θα αναβαθμίσει και στη συνέχεια θα αναγνωρίσει το ψευδοκράτος. Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει ο κυπριακός Ελληνισμός από τις συμπληγάδες είναι να αναζητήσει από μηδενική βάση ένα νέο πλαίσιο λύσης. Τέτοιο ενδεχόμενο, όμως, δεν υπάρχει στην ατζέντα. Δεν το έπραξε ο Τ. Παπαδόπουλος. Δεν αναμένεται να το πράξει ούτε ο διάδοχός του. Τόσο ο Δ. Χριστόφιας όσο κι ο Γ. Κασουλίδης είναι προσανατολισμένοι αλλού.
Comments