Ρουκέτες από Μειμαράκη................-καθημερινή

Ρουκέτες από Μεϊμαράκη στην αυλή του Μαξίμου Αναταράξεις στην κυβέρνηση από τους χειρισμούς Κουκοδήμου Της Ελλης Τριανταφυλλου Η ανάγκη να θέσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής τέλος στα σενάρια και στις φήμες περί πρόωρων εκλογών –όπως έπραξε την Παρασκευή εξερχόμενος από το προεδρικό μέγαρο– προέκυψε και σε μεγάλο βαθμό αντανακλά το μέγεθος των δυσκολιών με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η κυβέρνηση της Ν.Δ. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, κυβερνητικά και κομματικά στελέχη παραδέχονται ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με αφορμή την απόπειρα αυτοκτονίας του Χρ. Ζαχόπουλου ξεπερνά κάθε φαντασία, είναι εξαιρετικά περίπλοκη και έχει αλυσιδωτές παρενέργειες σε πολλά επίπεδα: Από τις σκληρές συγκρούσεις που σημειώνονται σε επίπεδο εκδοτικό - επιχειρηματικό, μέχρι τις ενδοκυβερνητικές αναταράξεις που εσχάτως σημειώνονται – πάλι με αφορμή τις παραφυάδες της ίδιας υπόθεσης. Ακόμη και οι πιο λαλίστατοι εκ των στελεχών της Ν.Δ. δυσκολεύονται να λύσουν τις εξισώσεις. Εχουν μια γενική αίσθηση πως κάποιες από τις επιθέσεις που δέχεται η κυβέρνηση συνδέονται με πολιτικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί και θίγουν κατεστημένα συμφέροντα, αλλά αδυνατούν να συνθέσουν το παζλ. Αλλωστε, εσχάτως, στα προβλήματα έχουν προστεθεί και οι ενδοκυβερνητικές αναταράξεις, οι οποίες καθιστούν πιο δύσκολη τη δημιουργία ενιαίου και αρραγούς μετώπου – ανάγκη πιο επιτακτική από ποτέ. Δεν είναι τυχαίο Το μόνο στο οποίο άπαντες συμφωνούν είναι ότι δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα βρίσκονται στο στόχαστρο σχεδόν όλοι οι στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού (σ.σ. Γιάνν. Αγγέλου, Γιάνν. Ανδριανός, Σπ. Κλαδάς). Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος έχει πλήρη εικόνα όσων συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή αλλά και «πέριξ αυτής», όχι μόνον εξακολουθεί να στηρίζει τους στενούς του συνεργάτες, αλλά διαβεβαιώνει τους συνομιλητές του για την απόφασή του να αποτρέψει οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας κλίματος αστάθειας και για τη βούλησή του να μην υποκύψει σε οποιουδήποτε είδους εκβιασμούς. Αυτά, επί της αρχής. Σε επίπεδο τρέχουσας διαχείρισης, τα πράγματα είναι λιγότερο αισιόδοξα, αφού αποτελεί κοινή αντίληψη ότι το υφιστάμενο κλίμα δυσχεραίνει σημαντικά την απρόσκοπτη ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου, επιβαρύνει επικίνδυνα την εικόνα της κυβέρνησης και διευρύνει την απόσταση του κυβερνώντος κόμματος από τους πολίτες. Για τους περισσότερους στη Ν.Δ. η απόφαση του κ. Κουκοδήμου προκάλεσε μάλλον ανακούφιση, παρότι μειώθηκε πλέον η κοινοβουλευτική δύναμη του κυβερνώντος κόμματος ακριβώς στα όρια της δεδηλωμένης. Τα ερωτήματα, ωστόσο, παρέμειναν. Το πιο βασανιστικό από αυτά για τα «γαλάζια» στελέχη είναι γιατί ο υπουργός Αμυνας Ευάγγ. Μεϊμαράκης επέλεξε «να πατήσει το κουμπί», πυροδοτώντας περαιτέρω την ένταση που ούτως ή άλλως υπάρχει το τελευταίο δίμηνο στη Ν.Δ. Ασκηση πίεσης Η πρώτη εξήγηση που δόθηκε είναι ότι ο υπουργός Αμυνας θέλησε να επαναλάβει κάτι που έχει κάνει πολλές φορές, ορμώμενος και από τη μακρά του διαδρομή στα κομματικά δρώμενα. Να εκφράσει, δηλαδή, το κλίμα που υπάρχει σε μερίδα τουλάχιστον του κόμματος για την υπόθεση Κουκοδήμου, και δι’ αυτής της οδού να συνεισφέρει στην εκτόνωσή της. Επιπροσθέτως, κάποιοι πιο «μυημένοι» σε τακτικούς χειρισμούς και αντιλήψεις περί τη διαχείριση των ζητημάτων που προκύπτουν, απέδωσαν στον κ. Μεϊμαράκη διάθεση να πιέσει τον βουλευτή Πιερίας ώστε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να δώσει λύση στο πρόβλημα που επί δεκαπένθημερο ταλάνιζε το κυβερνών κόμμα. Αλλοι συμμερίζονταν μεν την παραπάνω εκδοχή, έλεγαν όμως ότι στην εξίσωση θα πρέπει να προστεθεί και η κριτική στάση που παλαιόθεν τηρεί ο κ. Μεϊμαράκης έναντι του επικοινωνιακού επιτελείου του Μεγάρου Μαξίμου προεξάρχοντος του κ. Θ. Ρουσόπουλου αλλά και του διαδόχου του στην κορυφή της κομματικής ιεραρχίας κ. Λευτ. Ζαγορίτη. Η αρχική ευκολία στην ερμηνεία της παρέμβασης Μεϊμαράκη τέθηκε σε αμφιβήτηση την αμέσως επομένη. Οταν ο υπουργός Αμυνας σημάδεψε με το βέλος του τον επικεφαλής της ΥπΕΕ Σπ. Κλαδά, και δι’ αυτού τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη. Εδώ, η εύκολη ερμηνεία ότι ο κ. Μεϊμαράκης έχει κόντρα και με τον κ. Αλογοσκούφη είναι μάλλον αδύναμη, κατά γενική παραδοχή, αφού η αιχμή προς τον κ. Κλαδά αποτελεί ευθεία διαφοροποίηση –και μάλιστα σε μία ιδιαιτέρως κρίσιμη στιγμή– από την κεντρική θέση του Μεγάρου Μαξίμου για σταθερή στήριξη του επικεφαλής της ΥπΕΕ. Μετά και τη βολή προς τον κ. Κλαδά, κάποιοι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα φλέρταραν με την εκδοχή του «λαγού». Να έχει λειτουργήσει, δηλαδή, ο κ. Μεϊμαράκης ως προπομπός μιας επερχόμενης αλλαγής στη μέχρι σήμερα στάση του κυβερνητικού κόμματος στην υπόθεση Κλαδά – διαισθανόμενος ή έχοντας λάβει το σχετικό σήμα, ότι πρέπει να προετοιμαστεί το κλίμα καταλλήλως. Ωστόσο, και η εκδοχή αυτή αποδυναμώθηκε σημαντικά, αφού η κυβέρνηση αλλά και η Ν.Δ., διά των εκπροσώπων της, συνεχίζουν να παρέχουν σταθερή στήριξη στον επικεφαλής της ΥπΕΕ. Την προειδοποίηση που ο κ. Αλογοσκούφης φέρεται να απηύθυνε προς τον υπουργό Αμυνας «να μην ξαναπιάσει το όνομά του στο στόμα του» οι περισσότεροι τη θεωρούν αυτονόητη μετά την έμμεση επίθεση του κ. Μεϊμαράκη προς τον υπουργό Οικονομίας. Τη δυσκολία, όμως, του κ. Αλογοσκούφη να παράσχει πλήρη κάλυψη στον κ. Κλαδά, δεν μπορούν να την ερμηνεύσουν εύκολα. Αλλοι την αποδίδουν στο μέτριο επίπεδο των προσωπικών σχέσεων των δύο ανδρών. Αλλοι σε επιδίωξη του υπουργού να κρατήσει απόσταση ασφαλείας από τους χειρισμούς ενός στελέχους – το οποίο δεν υπήρξε και προσωπική του επιλογή. Αλλωστε, όπως παρατηρούν πολιτικοί φίλοι του υπουργού Οικονομίας, ο κ. Αλογοσκούφης αποτελεί έναν πολύ διακριτό ενδοκυβερνητικό στόχο από τους συνυποψηφίους του στην Α΄ Αθηνών και λόγω του ενδεχομένου να αναδειχθεί στην πορεία σε διακριτό εσωκομματικό πόλο. Ηγετικές φιλοδοξίες Σε ό,τι αφορά τον κ. Μεϊμαράκη, κάποιοι άλλοι καχύποπτοι αναζήτησαν στοιχεία ή, έστω, ενδείξεις που να συνδέουν τις κινήσεις του υπουργού Αμυνας με την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη και τις διακηρυγμένες ηγετικές της φιλοδοξίες. Στην αναζήτηση ενδείξεων, μάλιστα, μνημόνευαν και το σενάριο που εσχάτως διακινείται από ορισμένους περί ύπαρξης ευρύτερου σχεδίου αποδυνάμωσης της κυβέρνησης Καραμανλή, με την... ευχή ή την ανοχή του λεγόμενου μητσοτακικού στρατοπέδου. Οι υποστηρικτές αυτής της εκδοχής μνημόνευαν και την κρίση που προέκυψε αιφνιδίως προ εβδομάδων στις σχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου και της κυρίας Μπακογιάννη, με αφορμή μια αποστροφή της υπουργού Εξωτερικών για την κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Κρίση, η οποία, πάντως, δεν φαίνεται να αγγίζει τις σχέσεις του ίδιου του πρωθυπουργού με την υπουργό Εξωτερικών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, και στην προχθεσινή συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έσπευσε να υπογραμμίσει την άριστη συνεργασία του με την υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη – η οποία, με τη σειρά της, παίρνει με κάθε ευκαιρία απόσταση από τα σενάρια που την εμφανίζουν να προθερμαίνεται ήδη για την κούρσα της διαδοχής. Ο κ. Καραμανλής εμφανίζεται να μην ανησυχεί καθόλου από την προσπάθεια ορισμένων να ανοίξουν τη συζήτηση περί διαδοχής στη Ν.Δ. Οχι μόνο διότι είναι αποφασισμένος να την ανοίξει ο ίδιος όταν έρθει, αλλά και γιατί φέρεται να πιστεύει ότι η όποια κινητικότητα εκπορεύεται κυρίως από όσους κινούνται πέριξ των ενδιαφερομένων και όχι από τους ίδιους τους ενδιαφερομένους. Αλλωστε, υπάρχει και η επιχειρηματολογία, η οποία αρθρώνεται από πολλούς στη Ν.Δ., ότι δηλαδή η υπουργός Εξωτερικών ή οποιοσδήποτε άλλος επιθυμεί να λάβει μέρος στην κούρσα της διαδοχής, όταν έρθει η ώρα, δεν έχει κανέναν λόγο να ανοίξει σε αυτή την κρίσιμη για την κυβέρνηση συγκυρία συζήτηση και σίγουρα δεν έχει λόγο να εύχεται ή και να επιδιώκει την αποδυνάμωση της πολιτικής επιρροής ενός κόμματος, του οποίου επιθυμεί κάποτε να ηγηθεί. Μεθοδικότητα Αυτό ισχύει και για τον υπουργό Υγείας Δημ. Αβραμόπουλο, ο οποίος, αν και δεν κρύβει όχι μόνο τη ζωηρή του επιθυμία να μπει στην κούρσα της διαδοχής όταν έρθει η ώρα, όπως και ότι εργάζεται μεθοδικά γι’ αυτό, φροντίζει να μην εκτίθεται. Ο ίδιος ο κ. Μεϊμαράκης, ο οποίος προκάλεσε το ζωηρό ενδιαφέρον των συναδέλφων του με τις τελευταίες του παρεμβάσεις, τονίζει ότι είπε απλώς αυτά που πιστεύει και για τον Κ. Κουκοδήμο και τους προσωπικούς του χειρισμούς, και για τον τρόπο με τον οποίον χειρίστηκαν την υπόθεση του βουλευτή Πιερίας το Μέγαρο Μαξίμου και η Ρηγίλλης και για τον επικεφαλης της ΥΠΕΕ κ. Σπ. Κλαδά.