Συνομιλία με ταξιτζή /από καθημερινή
Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη
Πώς πήγε η χθεσινή απεργία; Ρώτησα χθες τον ταξιτζή που με μετέφερε στα γραφεία της «Καθημερινής». Πήγε πολύ καλά, μου είπε. Η συμμετοχή ήταν καθολική, πράγμα που το διαπιστώσαμε όλοι μας. Τα ταξί είχαν εξαφανισθεί από τους δρόμους της Αθήνας και η κυκλοφορία ήταν πολύ πιο άνετη. Το τελευταίο, απλώς το σκέφτηκα, αλλά και ο συνομιλητής μου αμέσως επιβεβαίωσε τη σκέψη μου. Δεν ξέρω, μου είπε, αν μας συμφέρουν οι απεργίες. Πρώτα χάνουμε τις εισπράξεις μιας μέρας και σε βεβαιώνω ότι δεν έχουμε αυτήν την πολυτέλεια. Δεν έχουμε το περιθώριο. Δεύτερον, στην απεργία φαίνεται ότι είμαστε τόσοι πολλοί, οι νόμιμοι και οι παράνομοι, οι επαγγελματίες και οι «πειρατές», ώστε όταν λείπουμε εμείς αλλάζει η εικόνα της πόλης.
Κοίταξα γύρω μου το αυτοκίνητο, μια ευρύχωρη και απαστράπτουσα «Μερσέντες» και παρατήρησα ευγενικά ότι βγαίνει καλό μεροκάματο. Στο δωδεκάωρο, μου λέει, βγαίνει. Δώδεκα ώρες ο ένας και δώδεκα ο συνεταίρος. Το «εργαλείο» αυτό (το αυτοκίνητο), συνέχισε, είναι ακριβό και απαιτητικό. Οταν συμβεί κάτι δεν το πηγαίνω σε οποιοδήποτε συνεργείο. Τα ανταλλακτικά είναι πανάκριβα και το επιλεγμένο συνεργείο είναι επίσης ακριβό. Οταν ζητήσεις απόδειξη θα πληρώσεις ακριβότερα και επιπλέον ΦΠΑ. ΦΠΑ πληρώνω και για το πετρέλαιο, αλλά επίσης και για τις εισπράξεις από τα κόμιστρα. Επειτα, είναι ζωή αυτή να είσαι στο τιμόνι δώδεκα ώρες, πότε μέρα πότε νύχτα, με μια ασφυκτική κυκλοφορία και με τους κινδύνους που έχει πια ο δρόμος, ιδιαίτερα τη νύχτα; Εμάς μας συμφέρουν οι μικρές κούρσες όταν όμως η κυκλοφορία είναι άνετη. Η κυκλοφορία όμως, είναι άνετη μόνο τη νύχτα, όπου οι κούρσες είναι συνήθως μακρινές και επικίνδυνες.
Η αλήθεια είναι, παρατήρησα, ότι το κόμιστρο είναι πολύ φθηνό, σε σύγκριση με άλλες χώρες. Ισως θα έπρεπε να αυξηθεί το κόμιστρο και αυτό θα βοηθούσε να ξεκαθαρίσει το επάγγελμα. Να μείνουν οι επαγγελματίες...
Αυτό είναι και αίτημα του κλάδου, μου είπε. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος αν θα βοηθούσε στο ξεκαθάρισμα. Το πιο πιθανό είναι ότι θα διευκόλυνε τους «πειρατές», επειδή δουλεύουν με μικρότερο κόστος. Αλλά και για έναν άλλο σημαντικότερο λόγο η αύξηση του κομίστρου δεν αποτελεί λύση. Η πελατεία μας άλλαξε ριζικά τα τελευταία χρόνια. Πρώτα το ταξί ήταν κατά κάποιο τρόπο είδος πολυτελείας. Το χρησιμοποιούσαν οι εύπορες τάξεις. Υπήρχαν οι «πιάτσες», όπου περίμενε το ταξί τον καλό πελάτη. Τώρα οι «πιάτσες» εξαφανίσθηκαν και τα ταξί «ψαρεύουν» πελάτες εν κινήσει, στον δρόμο, με πρώτη, δεύτερη ή και τρίτη μίσθωση. Ταξί χρησιμοποιούν άνθρωποι από τη μεσαία τάξη και κάτω. Η ζήτηση αυξήθηκε και έτσι μόνο επιβιώνουν 15.000 νόμιμα ταξί και 3.500 - 5.000 παράνομα. Αν αυξηθεί το κόμιστρο σημαντικά, η ζήτηση θα υποχωρήσει και θα ευνοηθούν τα ταξί, κυρίως τα παράνομα που δουλεύουν με μικρό κόστος. Να αυξηθεί το κόμιστρο, αλλά όχι υπερβολικά, με μεγάλη προσοχή. Το ξαναλέω, η πελατεία μας είναι από τη μεσαία τάξη και κάτω, όπου τα εισοδήματα είναι πολύ κατώτερα από τα αντίστοιχα της Ευρώπης.
Υπάρχουν άλλοι τρόποι να μας βοηθήσει η Πολιτεία, αν θέλει. Π.χ. να περιορίσει την κυκλοφορία των Ι.Χ. αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης, να ρυθμίσει το παρκάρισμα στους δρόμους, να επανεξετάσει τους λεωφοριόδρομους, και να μελετήσει φορολογικά και πιστωτικά κίνητρα για το ταξί, να ξεκαθαρίσει το μητρώο των νόμιμων επαγγελματιών ταξιτζήδων. Το τελευταίο είναι και υποχρέωση του σωματείου και μπορεί να το κάνει.
Eκτύπωση | e-mail
Πώς πήγε η χθεσινή απεργία; Ρώτησα χθες τον ταξιτζή που με μετέφερε στα γραφεία της «Καθημερινής». Πήγε πολύ καλά, μου είπε. Η συμμετοχή ήταν καθολική, πράγμα που το διαπιστώσαμε όλοι μας. Τα ταξί είχαν εξαφανισθεί από τους δρόμους της Αθήνας και η κυκλοφορία ήταν πολύ πιο άνετη. Το τελευταίο, απλώς το σκέφτηκα, αλλά και ο συνομιλητής μου αμέσως επιβεβαίωσε τη σκέψη μου. Δεν ξέρω, μου είπε, αν μας συμφέρουν οι απεργίες. Πρώτα χάνουμε τις εισπράξεις μιας μέρας και σε βεβαιώνω ότι δεν έχουμε αυτήν την πολυτέλεια. Δεν έχουμε το περιθώριο. Δεύτερον, στην απεργία φαίνεται ότι είμαστε τόσοι πολλοί, οι νόμιμοι και οι παράνομοι, οι επαγγελματίες και οι «πειρατές», ώστε όταν λείπουμε εμείς αλλάζει η εικόνα της πόλης.
Κοίταξα γύρω μου το αυτοκίνητο, μια ευρύχωρη και απαστράπτουσα «Μερσέντες» και παρατήρησα ευγενικά ότι βγαίνει καλό μεροκάματο. Στο δωδεκάωρο, μου λέει, βγαίνει. Δώδεκα ώρες ο ένας και δώδεκα ο συνεταίρος. Το «εργαλείο» αυτό (το αυτοκίνητο), συνέχισε, είναι ακριβό και απαιτητικό. Οταν συμβεί κάτι δεν το πηγαίνω σε οποιοδήποτε συνεργείο. Τα ανταλλακτικά είναι πανάκριβα και το επιλεγμένο συνεργείο είναι επίσης ακριβό. Οταν ζητήσεις απόδειξη θα πληρώσεις ακριβότερα και επιπλέον ΦΠΑ. ΦΠΑ πληρώνω και για το πετρέλαιο, αλλά επίσης και για τις εισπράξεις από τα κόμιστρα. Επειτα, είναι ζωή αυτή να είσαι στο τιμόνι δώδεκα ώρες, πότε μέρα πότε νύχτα, με μια ασφυκτική κυκλοφορία και με τους κινδύνους που έχει πια ο δρόμος, ιδιαίτερα τη νύχτα; Εμάς μας συμφέρουν οι μικρές κούρσες όταν όμως η κυκλοφορία είναι άνετη. Η κυκλοφορία όμως, είναι άνετη μόνο τη νύχτα, όπου οι κούρσες είναι συνήθως μακρινές και επικίνδυνες.
Η αλήθεια είναι, παρατήρησα, ότι το κόμιστρο είναι πολύ φθηνό, σε σύγκριση με άλλες χώρες. Ισως θα έπρεπε να αυξηθεί το κόμιστρο και αυτό θα βοηθούσε να ξεκαθαρίσει το επάγγελμα. Να μείνουν οι επαγγελματίες...
Αυτό είναι και αίτημα του κλάδου, μου είπε. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος αν θα βοηθούσε στο ξεκαθάρισμα. Το πιο πιθανό είναι ότι θα διευκόλυνε τους «πειρατές», επειδή δουλεύουν με μικρότερο κόστος. Αλλά και για έναν άλλο σημαντικότερο λόγο η αύξηση του κομίστρου δεν αποτελεί λύση. Η πελατεία μας άλλαξε ριζικά τα τελευταία χρόνια. Πρώτα το ταξί ήταν κατά κάποιο τρόπο είδος πολυτελείας. Το χρησιμοποιούσαν οι εύπορες τάξεις. Υπήρχαν οι «πιάτσες», όπου περίμενε το ταξί τον καλό πελάτη. Τώρα οι «πιάτσες» εξαφανίσθηκαν και τα ταξί «ψαρεύουν» πελάτες εν κινήσει, στον δρόμο, με πρώτη, δεύτερη ή και τρίτη μίσθωση. Ταξί χρησιμοποιούν άνθρωποι από τη μεσαία τάξη και κάτω. Η ζήτηση αυξήθηκε και έτσι μόνο επιβιώνουν 15.000 νόμιμα ταξί και 3.500 - 5.000 παράνομα. Αν αυξηθεί το κόμιστρο σημαντικά, η ζήτηση θα υποχωρήσει και θα ευνοηθούν τα ταξί, κυρίως τα παράνομα που δουλεύουν με μικρό κόστος. Να αυξηθεί το κόμιστρο, αλλά όχι υπερβολικά, με μεγάλη προσοχή. Το ξαναλέω, η πελατεία μας είναι από τη μεσαία τάξη και κάτω, όπου τα εισοδήματα είναι πολύ κατώτερα από τα αντίστοιχα της Ευρώπης.
Υπάρχουν άλλοι τρόποι να μας βοηθήσει η Πολιτεία, αν θέλει. Π.χ. να περιορίσει την κυκλοφορία των Ι.Χ. αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης, να ρυθμίσει το παρκάρισμα στους δρόμους, να επανεξετάσει τους λεωφοριόδρομους, και να μελετήσει φορολογικά και πιστωτικά κίνητρα για το ταξί, να ξεκαθαρίσει το μητρώο των νόμιμων επαγγελματιών ταξιτζήδων. Το τελευταίο είναι και υποχρέωση του σωματείου και μπορεί να το κάνει.
Eκτύπωση | e-mail
Comments