Tι γραφει ο ξενος Tυπος απο καθημερινή
FINANCIAL TIMES
Ο εξόριστος της Σιβηρίας
O M. Χοντορκόφσκι, ο πάλαι ποτέ πλουσιότερος άνθρωπος της Ρωσίας, δεν είναι άγιος. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να έχει επιβιώσει στη μετασοβιετική Ρωσία αν ήταν άγιος. Οταν, όμως, συνελήφθη το 2003 με την κατηγορία της κλοπής, της απάτης και της φοροδιαφυγής και στάλθηκε σε φυλακή της Σιβηρίας προκάλεσε τον θυμό των ξένων και ειδικότερα των επενδυτών. Ηταν η πρώτη κίνηση του προέδρου Πούτιν προκειμένου να επανακτήσει το Κρεμλίνο τον έλεγχο επί της οικονομίας της χώρας, κυρίως δε στον ενεργειακό τομέα. Σήμερα ο Χοντορκόφσκι αντιμετωπίζει καινούργιες κατηγορίες, οι οποίες ενδέχεται να προσθέσουν στην αρχική του ποινή άλλα 25 χρόνια φυλακή. Ο μεγάλος αντίπαλος του Πούτιν λέγεται ότι βρίσκεται στη φυλακή όχι γιατί υπέπεσε στο αδίκημα της απάτης και της φοροδιαφυγής, αλλά γιατί ήταν ο νεώτερος, ο εξυπνότερος και ο πιο χαρισματικός από τη νέα γενιά της ρωσικής πλουτοκρατίας και γιατί εισήλθε στην πολιτική αρένα. Ο Χοντορκόφσκι αυτοχαρακτηρίζεται πολιτικός κρατούμενος. Το θέμα είναι ότι είναι μεγάλο το ενδεχόμενο από αντιλαϊκός πλουτοκράτης να εξελιχθεί σε πολιτικό μάρτυρα. Κι αυτό δεν θα είναι καθόλου καλό για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Στη συνέντευξή του στην εφημερίδα, ο Χοντορκόσφκι λέει ότι το μεγάλο πρόβλημα της Ρωσίας είναι η απουσία ανεξάρτητης δικαστικής αρχής και ενδεχομένως αυτό το έλλειμμα θα αποβεί μοιραίο για το καθεστώς Πούτιν.
MESSAGGERO.IT
Πικρό χάπι για τον νέο πρόεδρο
Ασφαλώς ένας πρόεδρος από το Δημοκρατικό Κόμμα θα απαιτήσει περισσότερα από τους Ευρωπαίους και θα είναι περισσότερο προστατευτικός, αντίθετα ένας Ρεπουμπλικανός πρόεδρος θα ήταν λιγότερο απαιτητικός. Tο σίγουρο, πάντως, είναι ότι όποιος και να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ θα προσπαθήσει να βελτιώσει τις σχέσεις της χώρας του με τους εταίρους της. Περισσότερα δεν μπορούμε όμως να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή.
DW-WORLD.DE
Πώς πορεύονται οι Δημοκρατικοί
Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι μίλησαν, αλλά απέφυγαν να δώσουν μια σαφή απάντηση όσον αφορά τουλάχιστον το χρίσμα των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου. Η Χίλαρι Κλίντον και ο Μπάρακ Ομπάμα απέχουν πολύ από τον μαγικό αριθμό των 2.025 εκλεκτόρων που απαιτείται για το χρίσμα. Στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος θεωρούν πιθανό η κούρσα να κριθεί στις προκριματικές του Τέξας και του Οχάιο στις 4 Μαρτίου. Δεν αποκλείεται, επίσης, να κριθεί η υπόθεση ενάμιση μήνα αργότερα, στις προκριματικές εκλογές της Πενσυλβάνια. Χθες, πάντως, ο Αφροαμερικανός γερουσιαστής από το Ιλινόις διασφάλισε την υποστήριξη περισσότερων Πολιτειών σε σχέση με την πρώην «πρώτη κυρία». Δεν είναι πολύ πιθανό, αλλά δεν μπορεί και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο, οι δύο διεκδικητές του χρίσματος να λύσουν τις διαφορές τους στο κομματικό συνέδριο στα τέλη του ερχόμενου Αυγούστου.
DIE TAGESZEITUNG
Επιστροφή στην κοινή λογική
Αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στις προκριματικές εκλογές στις ΗΠΑ, που θα πρέπει να επισημανθεί, είναι ότι όλοι οι υποψήφιοι, Κλίντον, Ομπάμα και Μακέιν αποφεύγουν συστηματικά να πολώσουν το κλίμα προκειμένου να νικήσουν. Προφανώς η τακτική Μπους και τα όσα επακολούθησαν λειτουργούν απωθητικά για όλους. Επιτέλους οι υποψήφιοι μπορούν (και το κάνουν) να συγκρουστούν χωρίς ταμπού, μπορούν να επιχειρηματολογούν με γνώμονα τη σύνεση. Ολα δείχνουν ότι οι Αμερικανοί πολιτικοί επιστρέφουν στην κοινή λογική και την ασπάζονται χωρίς να φοβούνται. Ηταν πια καιρός.
THE TIMES
Ο αναγκαίος ρεαλισμός
Η Ευρώπη μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο παρακολουθεί με ενδιαφέρον τη μετα-Μπους εποχή. Ωστόσο οι αντιδράσεις της είναι προσεγμένες, όπως άλλωστε αρμόζει σε μια ισχυρή δύναμη. Υστερα από τα πρώτα δύσκολα χρόνια -τα χειρότερα των διατλαντικών σχέσεων- οι Ευρωπαίοι έχουν κάθε λόγο να υποδεχτούν μια Αμερική, η οποία γυρίζει τις πλάτες στην ανικανότητα της κυβέρνησης Μπους. Ολοι ελπίζουν τώρα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ανακαλύψουν εκ νέου τις αρετές της προσεκτικής διπλωματίας, καθώς γνωρίζουν ποιοι είναι οι πραγματικοί τους φίλοι, τους οποίους θα μεταχειριστούν με τη σύνεση του Τζέφερσον, επιστρέφοντας στην πολυμέρεια των παλιών καλών εποχών. Ομως ας κρατήσει λίγο την αναπνοή της η Ευρώπη. Τίποτα δεν έχει ακόμη κριθεί. Πολλοί ελπίζουν στην εκλογή των Δημοκρατικών. Ομως οι Ρεπουμπλικανοί, αν και δεν φαίνεται εύκολο να διακριθούν, έχουν επιλέξει έναν υποψήφιο που δεν αποκλείεται να κάνει την έκπληξη. Ο γερουσιαστής Μακέιν γνωρίζει τα πράγματα στο εσωτερικό των ΗΠΑ κι έχει καλή εικόνα για τα διεθνή. Δείχνει δε να ενδιαφέρεται για την Ευρώπη, όπως ανέφερε σε ομιλία του, μετέχοντας στη διεθνή διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια.
Eκτύπωση | e-mail
Ο εξόριστος της Σιβηρίας
O M. Χοντορκόφσκι, ο πάλαι ποτέ πλουσιότερος άνθρωπος της Ρωσίας, δεν είναι άγιος. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να έχει επιβιώσει στη μετασοβιετική Ρωσία αν ήταν άγιος. Οταν, όμως, συνελήφθη το 2003 με την κατηγορία της κλοπής, της απάτης και της φοροδιαφυγής και στάλθηκε σε φυλακή της Σιβηρίας προκάλεσε τον θυμό των ξένων και ειδικότερα των επενδυτών. Ηταν η πρώτη κίνηση του προέδρου Πούτιν προκειμένου να επανακτήσει το Κρεμλίνο τον έλεγχο επί της οικονομίας της χώρας, κυρίως δε στον ενεργειακό τομέα. Σήμερα ο Χοντορκόφσκι αντιμετωπίζει καινούργιες κατηγορίες, οι οποίες ενδέχεται να προσθέσουν στην αρχική του ποινή άλλα 25 χρόνια φυλακή. Ο μεγάλος αντίπαλος του Πούτιν λέγεται ότι βρίσκεται στη φυλακή όχι γιατί υπέπεσε στο αδίκημα της απάτης και της φοροδιαφυγής, αλλά γιατί ήταν ο νεώτερος, ο εξυπνότερος και ο πιο χαρισματικός από τη νέα γενιά της ρωσικής πλουτοκρατίας και γιατί εισήλθε στην πολιτική αρένα. Ο Χοντορκόφσκι αυτοχαρακτηρίζεται πολιτικός κρατούμενος. Το θέμα είναι ότι είναι μεγάλο το ενδεχόμενο από αντιλαϊκός πλουτοκράτης να εξελιχθεί σε πολιτικό μάρτυρα. Κι αυτό δεν θα είναι καθόλου καλό για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Στη συνέντευξή του στην εφημερίδα, ο Χοντορκόσφκι λέει ότι το μεγάλο πρόβλημα της Ρωσίας είναι η απουσία ανεξάρτητης δικαστικής αρχής και ενδεχομένως αυτό το έλλειμμα θα αποβεί μοιραίο για το καθεστώς Πούτιν.
MESSAGGERO.IT
Πικρό χάπι για τον νέο πρόεδρο
Ασφαλώς ένας πρόεδρος από το Δημοκρατικό Κόμμα θα απαιτήσει περισσότερα από τους Ευρωπαίους και θα είναι περισσότερο προστατευτικός, αντίθετα ένας Ρεπουμπλικανός πρόεδρος θα ήταν λιγότερο απαιτητικός. Tο σίγουρο, πάντως, είναι ότι όποιος και να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ θα προσπαθήσει να βελτιώσει τις σχέσεις της χώρας του με τους εταίρους της. Περισσότερα δεν μπορούμε όμως να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή.
DW-WORLD.DE
Πώς πορεύονται οι Δημοκρατικοί
Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι μίλησαν, αλλά απέφυγαν να δώσουν μια σαφή απάντηση όσον αφορά τουλάχιστον το χρίσμα των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου. Η Χίλαρι Κλίντον και ο Μπάρακ Ομπάμα απέχουν πολύ από τον μαγικό αριθμό των 2.025 εκλεκτόρων που απαιτείται για το χρίσμα. Στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος θεωρούν πιθανό η κούρσα να κριθεί στις προκριματικές του Τέξας και του Οχάιο στις 4 Μαρτίου. Δεν αποκλείεται, επίσης, να κριθεί η υπόθεση ενάμιση μήνα αργότερα, στις προκριματικές εκλογές της Πενσυλβάνια. Χθες, πάντως, ο Αφροαμερικανός γερουσιαστής από το Ιλινόις διασφάλισε την υποστήριξη περισσότερων Πολιτειών σε σχέση με την πρώην «πρώτη κυρία». Δεν είναι πολύ πιθανό, αλλά δεν μπορεί και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο, οι δύο διεκδικητές του χρίσματος να λύσουν τις διαφορές τους στο κομματικό συνέδριο στα τέλη του ερχόμενου Αυγούστου.
DIE TAGESZEITUNG
Επιστροφή στην κοινή λογική
Αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στις προκριματικές εκλογές στις ΗΠΑ, που θα πρέπει να επισημανθεί, είναι ότι όλοι οι υποψήφιοι, Κλίντον, Ομπάμα και Μακέιν αποφεύγουν συστηματικά να πολώσουν το κλίμα προκειμένου να νικήσουν. Προφανώς η τακτική Μπους και τα όσα επακολούθησαν λειτουργούν απωθητικά για όλους. Επιτέλους οι υποψήφιοι μπορούν (και το κάνουν) να συγκρουστούν χωρίς ταμπού, μπορούν να επιχειρηματολογούν με γνώμονα τη σύνεση. Ολα δείχνουν ότι οι Αμερικανοί πολιτικοί επιστρέφουν στην κοινή λογική και την ασπάζονται χωρίς να φοβούνται. Ηταν πια καιρός.
THE TIMES
Ο αναγκαίος ρεαλισμός
Η Ευρώπη μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο παρακολουθεί με ενδιαφέρον τη μετα-Μπους εποχή. Ωστόσο οι αντιδράσεις της είναι προσεγμένες, όπως άλλωστε αρμόζει σε μια ισχυρή δύναμη. Υστερα από τα πρώτα δύσκολα χρόνια -τα χειρότερα των διατλαντικών σχέσεων- οι Ευρωπαίοι έχουν κάθε λόγο να υποδεχτούν μια Αμερική, η οποία γυρίζει τις πλάτες στην ανικανότητα της κυβέρνησης Μπους. Ολοι ελπίζουν τώρα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ανακαλύψουν εκ νέου τις αρετές της προσεκτικής διπλωματίας, καθώς γνωρίζουν ποιοι είναι οι πραγματικοί τους φίλοι, τους οποίους θα μεταχειριστούν με τη σύνεση του Τζέφερσον, επιστρέφοντας στην πολυμέρεια των παλιών καλών εποχών. Ομως ας κρατήσει λίγο την αναπνοή της η Ευρώπη. Τίποτα δεν έχει ακόμη κριθεί. Πολλοί ελπίζουν στην εκλογή των Δημοκρατικών. Ομως οι Ρεπουμπλικανοί, αν και δεν φαίνεται εύκολο να διακριθούν, έχουν επιλέξει έναν υποψήφιο που δεν αποκλείεται να κάνει την έκπληξη. Ο γερουσιαστής Μακέιν γνωρίζει τα πράγματα στο εσωτερικό των ΗΠΑ κι έχει καλή εικόνα για τα διεθνή. Δείχνει δε να ενδιαφέρεται για την Ευρώπη, όπως ανέφερε σε ομιλία του, μετέχοντας στη διεθνή διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια.
Eκτύπωση | e-mail
Comments